Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

...Της αυτοβιογραφίας το λαλα!...

Καλημερα Αναγνώστη μου! Ο καιρός εχει τρελαθεί αφου Ιούνη μήνα,μας κανει σκωτσέζικα ντους! Αποφασισε μεσιέ τι θέλεις από τα συννεφάκια σου!Μας εχεις ζαλίσει!
Το Νταμαζάκι εχει παλι το προβλλημα στο αναπνευστικό του, από τις παλαβομάρες του καιρού. Εκτός από αυτό εχει μια γάτα με νευρα, μια μετακόμιση, άγχος, κατι μουχλιασμένα πορτοκάλια στο ψυγείο και καμία διάθεση να κανει οτιδήποτε, Αναγνώστη μου. (αρχίζω να φρικάρω, μιλάω για εμένα στο γ' ενικό). Επίσης έχω κατι επιπλα που εχω βαρεθει αν τα ταξιδευω,αφραγκίες και ενα βιβλίο που μυρίζει καινουργίλα και ανυπομονω να το ανοίξω...
Αναγνώστη μου, αυτό το Post δεν ειναι για την κολοκατάσταση στην χωρα που λέγεται Ελλάδα, δεν είναι μια υβρις στους πολιτικους, στους Ελληνες πολίτες, ουτε ενα λαλα με στίχους...Δεν εχει ουτε μια αναφορα στην ζεστη που τα νεύρα μου τσιτώνει ...ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ...αλλά ειναι για εμένα. Πράγματα που θα ήθελα να μάθεις, άχρηστες πληροφορίες και μια κατάθεση φωτός, γιατί σαπίσαμε στο σκοτάδι πια...
Πραγματικά εχω βαρεθεί την μιζερια (μου και σου), την απαισιοδοξία αλλά και την έλλειψη κινήτρων...
Μ'αρεσει η μουσική, η φωτογραφία, τα ζωηρά χρώματα...Ο πρωινός καφές με τσιγάρο και η ΙΟΝ Αμυγδάλου...Μου αρέσει η Αρχαία ελληνική μυθολογία και παντός είδους παραμυθι...Τρελαίνομαι για animated films & cheesy movies, τα καλοκαίρια& τις γελοιογραφίες.ηρωας των παιδικών μου χρόνων ηταν η Sαndybell και οταν ημουν μικρη ήθελα να γίνω ο Lion-o ή ο He-Man..Νομίζω ότι εαν εχεις κάποιος στην διατροφή του ενα κομμάτι γλυκό την ημέρα ειναι ευτυχισμένος. Αγαπάω τα ζωά, φοβάμαι μέχρι θανάτου τα φίδια...
Φοβαμαι ακόμη τους γκρεμούς, τα roller coaster και τους κλόουν. Ειδικά οι τελευταίοι ειναι ενας λόγος που ισως στο μέλλον να πάθω καρδιακό...Οταν ημουν μικρη μπροστά από τον Ronald McDonald ειχα πάθει υστερία.
Δεν ειχα ποτε βλέψεις για γάμο και παιδιά.
Γουστάρω τον Johnny Cash& τον Θανάση Παπακωνσταντίνου μεχρι αηδίας. Θεωρώ τον Πανούση τεράστιο καλλιτεχνη και τον Λαζόπουλο χαμαιλέοντα(τον τελευταιο τον σιχαινομαι). Εκλαψα για τον παππου Βέγγο και στενοχωρέθηκα για τις φασιστικές τασεις του Χαρυ Κλυν Δεν μου αρεσουν τα ανέκδοτα και εχω περίεργη αισθηση του χιούμορ κληρονομημένη από τον παππου μου.
Οταν εφτιαξα αυτό το Blog Προ διετίας δεν ηξερα σε τι θα μου χρησιμευε...περνουσα την φαση της δημοσιοκαφρίας, μεχρι που μια ωραία πρωία είδα ότι οι περισσότεροι δημοσιοκαφροι ειναι πιόνα σε ενα ηλίθια χαμένο παιχνίδι σκάκι...Καποιοι βεβαια ειναι οι παιχτες, αλλα για αυτους τα έχει πει όλα ο Λιακόπουλος και δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω.
Γενικά Αναγνώστη μου, στα χρονια που κανω ποδήλατο με βοηθητικες στην Ευρώπη, έχω καταλάβει ότι το πιο ηλίθιο πράγμα ειναι τα σχέδια και οι στόχοι...Αυτ'η γενικά η πειθαρχία. Καλό ειναι να έχει κανείς έναν μπούσουλα, αλλά από τις  100 περιπτώσεις οι 90 τον χάνουν και ψάχνουν να βρουν πυξίδα. Αλίως τα θέλεις και αλλιώς σου έρχονται...
Εγραψα όλα αυτα για εμενα Αναγνώστη μου πρωτίστως γιατί είμαι ψώνιο, δευτερευόντως, γιατί παντα ήθελα ως άλλη Τζούλια να μου παρω συνεντευξη και τρίτον γιατι για πολλοστή φορά στην ζωή μου ειμαι σε μια καμπή και ήθελα να βρω τις σταθερές μου και μόσα με συνδέουν με αυτή την ονειρική κατάσταση που λεγόταν παιδική ηλικία. Την ξεπέρασα τελευταία αυτή την ανάγκη μου να τρέχω στην μονη μου πατρίδα, τα παιδκά μου χρόνια, γιατί τα απομυθοποίησα επιτέλους....
Ηταν ωραία τα καλοκαίρια βέβαια τότε, εμ τον παππου και την γιαγιά νέους, να μας ταϊζουν σταφύλια από την "κρεββατίνα" και τομάτες από το "σωκήπι"(ο κηπός, εσώκηπος). Αλλά κατα τα άλλα δεν ηταν και τίποτε σπουδαίο τελικά. Βεβαια σε αυτη εδώ την σκατοχώρα δεν μπορείς να πεις τα καλύτερα έρχονται, διότι ξερεις οτι κατι τετοιο με αυτη την κατάσταση δεν θα γίνει...
Ξαναδιαβάζουμε λοιπόν το "σύντομο καλόκαίρι της Αναρχίας" για να δουμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να την βελτιώσουμε....
Καλο καλοκαίρι,Αναγνώστη μου...Απολαυσε το γιατι θα το πουλησει και αυτό ο ΓΑΠ...
Και για το τελος ενα λαλα που πρεπει αν το εγραψα εγώ, να το βρηκε ο Smith και να το παρουσίασε ως δικό του :P


Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Το λαλα της απώλειας...

Απώλειες...Ανθρωποι που έρχονται και φευγουν. Αλλοι μένουν για χρόνια, άλλοι χανονται σε λίγες στιγμές. Και εσυ αναγνώστη μου, μένεις εκει, βουβός να θυμάσαι. Άλλοι σε ακούμπησαν, άλλους απλά τους ξέχασες...Τι θυμάσαι τελικά? Στιγμές. Στιγμές γέλιου, χαράς,βαρεμάρας, ποίησης,έρωτα,σεντόνια αν στάζουν πόθο...Θυμάσαι ξενύχτια,κόντρες,κλάματα και μενεις μονος να βυθίζεσαι εκεί. Παντοτε σου έλεγα αναγνώστη μου ότι ο άνθρωπος ειναι αναμνήσεις και επιρροές από άλλους. Καποιοι ξεχνουν, κάποιοι θυμούνται για πάντα...
Ξεχασες αναγνώστη μου το πρώτο σου φιλί? Ξέχασες το πρώτο καρδιοχτύπι εν'ος έρωτα φθινοπωρινού? Την πρώτη σου πορεία, το πρώτο σου καβγά? Αν ναι εισαι τυχερός στην ατυχία σου. Εαν όχι τότε θα βασανίζεσαι για πάντα από τα φαν΄τασματα του παρελθόντος.Μπορεί εσυ να ξεχνάς, αλλά δεν σε ξεχνούν κάποιοι...Και η ζωή κυλάει γυρω σου...


The Earthbound-Lost


Raindrops falling, sky’s shedding tears
In a city that feels like a cage
And I’m lost in this world
Lost with a war in my head

Hey you lovers wipe your tears
I know you got there by selling the feeling
I’m lost in this world
Lost with a war in my head

Are you still on the run?
With your eyes two black birds that fly
To the end of the world There’s a story behind this silence
If you wanna listen you just have to break it

Lost in the world
Lost with a war in our heads
Are you still on the run?
With your eyes two black birds
Shot at the end of the world



Ποσοι μου είπαν γεια!!!!