Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

we will not be silenced

Αιγυπτος 2011...30 χρονια άντεξαν τον συγχρονο Φαραω τους...Πεινα, δυστυχια, φόβος. Η σταγόνα που ξεχείλισε τις ψυχές τους...Το ασυλο, η κρυψώνα που έδωσε στον Μπεν Αλί...Δεν άντεξαν..
Εσυ πόσο θα αντέξεις, Αναγνώστη?
Κοιτα το μέλλον μας...Δεν φοβούνται πια τίποτε...Εμις φοβόμστε ακόμη, για τος ζωούλες μας, για τον μικρόκοσμό μας...Αλλά η τρόικα που έφερε ο προδότης ο ΓΑΠ και η συμμορία του, θέλει κι άλλα?
ΕΣΥ ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ?
Μας ντροπιάζει η καταλυση του ασύλου? Οχι η κατάλυση της ελευθερίας μας..







Πριν ραγίσει απ’ τον σεβντά μου όλη η γη...


Ξενιτιά μου- Ελευθερια Αρβανιτάκη

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές
Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
Να του πει να ‘ρθει κοντά μου, μην αργεί
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
Πριν ραγίσει απ’ τον σεβντά μου όλη η γη
Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
Αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές
Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
Να του πει να ‘ρθει κοντά μου, μην αργεί
Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
Με ποιο κρασί, μεθάει τα μάτια του πες
Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
Να του πει να ‘ρθει κοντά μου, μην αργεί
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
Πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Λα λα λα για εμάς Αναγνώστη μου...

Ωχρά σπειροχαίτη- Περιθώριο

Αγάλματα κινούμενα
σύμβολα μιας ζωής που απουσιάζει
μνημόσυνα του κόσμου των εμπόρων
τέχνη με τις σκιές
το μαύρο χρώμα γίνετ' ουρανός
ο ποταμός που φεύγει απ' την κοίτη

Έξω απ' τα μέσα τα επώνυμα
σ' ένα καινούργιο εντός, ανώνυμο,
με μια ουτοπία που τρελαίνει τους δασκάλους
η νύχτα παίζει με τα μυστικά της
ένστολοι τραβούν περίστροφα
η τράπεζα που καίγεται σας χαιρετά

Αγάλματα κινούμενα
δρόμοι της ηδονής αδιάβατοι
η μουσική της βίας δεν ορίζεται
Τέχνη με τις φωτιές
η λάμψη της αγάπης είν' εδώ
ο κόσμος δεν κερδίζεται με προσευχές
Αυτό που λένε σεβασμό
είναι μια αντίστροφη δική τους ενοχή
μολότωφ ξαγρυπνούν στου ορίζοντα το χάος



Οι απόψεις ειναι σαν ..τους αφαλούς..Όλοι έχουν από μια...

καλησπέρα Αναγνώστη μου Σαββατιανέ. πιστό το Νταμαζάκι σου, στο καθιερωμένο σας ραντεβού, με καφέ και τσιγάρο. Μπορεί βέβαια εσύ τώρα να γευματίζεις ή να έκανες έρωτα με τον/την συντροφο σου και να χαλαρώνεις. 
Πολλά τα θέματα που θα θίξω σήμερα.  Δεν θα ασχοληθώ με την απεργία πείνας των μεταναστών, ούτε με το άσυλο, ουτε με τίποτε άλλο. Τα ειπαμε από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αυτά.
Αλλωστε δεν θεωρώ ότι πρέπει να μιλήσω για αυτό το θέμα. Δεν πήγα στην υποδοχή τους, δεν πήγα στην Νομική, δεν ημουν εκει στις διαπραγματευσεις. Ολα από τον καναπέ μου. Ολα.
θα νομίσεις ότι νιώθω ασχημα. Η αλήθεια είναι ότι ενα αγκάθι με τρυπάει καπου βαθιά. Αλλα αναγνω΄στη μου, μαξιλαράκια στην συνείδηση μου δεν θα βάλω, ειδικά μέσω εσού.
Και τώρα μια ανακοίνωση που μας ερχεται από το Facebook:
"Η καθιερωμενη πορεια της Χρυσης Αυγης που διοργανωνεται καθε χρονο για τα Ιμια,θα περασει στην επιστροφη απο τα Προπυλαια,χωρος στον οποιο εχουν κατασκηνωσει ιρανοι πολιτικοι προσφυγες.
Υπαρχει αυθορμητο καλεσμα απο πολυ κοσμο να συγκεντρωθουμε εκει απο τις 6 μεχρι και μια ωρα μετα την ληξη της φασιστοπορειας,προς υπερασπιση των ταξικων μας αδερφων.
Ας ειμαστε ολοι εκει λοιπον!Καμια ανοχη στους φασιστες!"

Το μεταναστευτικό ζήτημα δεν είναι θέμα ουτε του Πρυτανη και προφανώς ουτε των λαθρομετανστών, θυμάτων του Human trafficking.
Η Πολιτεία, που σε κάποιο ευνομούμενο κρατος θα υπήρχε, είναι αρμόδια.
Η κατάσταση στην Αιγυπτο ειναι μια ματιά στο μέλλον της Ελλάδας, και όχι τοσο η Τυνησία.
Η Αιγυπτος εδώ και  αρκετά χρόνια ειναι υπό την ηγεσία του Μπουμπάρακ. Μελους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ειναι9 συμμαχος με τις ΗΠΑ, λογω θέσης, αλλά και πλουτου. 
Η Ελλαδίτσα μας. εδώ και πολλά χρόνια ειναι υπό το καθεστώς τριών οικογενειών. Συμμαχος των ΗΠΑ(για την ακριβεια εχουμε Αμερικάνο πορδη-πουργό), λόγω θέσης , αλλά και πλούτου.Ο πορδη-πουργός μας(τρομάρα του)ειναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. 
Αρα...βρες τις ομοιότητες και κέρδισε ενα sadwich δαγκωμένο
Τι ειναι ομως αυτή η Σοσιαλιστική Διεθνής?
"Η Σοσιαλιστική Διεθνής είναι μια διεθνής οργάνωση, στην οποία συμμετέχουν σοσιαλιστικά, εργατικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα από ολόκληρο τον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1951 ως συνέχεια της Διεθνούς των Εργατικών και Σοσιαλιστικών Κομμάτων, η οποία αποτελούσε μετεξέλειξη της Β΄ Διεθνούς που υπήρχε από το 1889 και είχε σημαντική διεθνή πολιτική δράση μέχρι τα χρόνια του μεσοπολέμου."
Πηγή:wikipedia
Κοινώς ένα αχρηστο λόμπι.
Εδώ ο κόσμος καιγεται αναγνώστη μου και η χάιδω η ΕΡΤ, της Eurovision της το χαβα. Το κράτος των Μεσογειακών του το χαβά. Η τρόικα ήρθε πάλι να μας κάνει ντα, που ζεν ειμεθα καλα παιζάκια και δεν πουλάμε ακόμη και το αίμα μας, για να ζήσουν τα βαμπίρ της και η ΑΔΕΔΥ κηρύττει απεργία για τις 23/02(με επιφύλαξη).
Κάτι ύποπτο συμβαίνει στο βασίλειο της Φορογιώργαινας. Κατι μυρίζει. 
Ειναι η αμμωνία στις γειτονιές του κέντρου, που κανουν βόλτα οι atenistas, επιδοτούμενοι απο καπου(αλλά από που?)
Ειναι η μποχα της χορτάτης-από τις αστακομακαρονάδες- ανάσας των πλουσιών(από την κρίση ωφελήθηκαν περίπου 200,000 Ελληνες "πατριώτες").
Ειναι ο ιδρώτας ττων μεροκαματιάρηδων, που τα δίνουν όλα για να κρατήσουν την δουλεία τους.
Ειναι η μουχλα από το μυαλό των Νεοχαζί, που εχουν πορεία για τα Ιμια.
ΠΟυ μεταξύ μας, Αναγνώστη μου, χεστηκα προσωπικά για ένα βράχο, στον οποίο έβοσκαν γίδες. 
Ειναι η μποχα του τρόμου που ξεχύνεται από τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους δια μεσω του χαζοκυτίου. 
Οσο άρωμα και να ψεκάσετε δεν φευγει αυτή η μπόχα.
Αναγνώστη μου ειναι γνωστό τοις πάσι, ΄τοι ο φόβος σε άλλους δρα ως κίνητρο, σε άλλους ως STOP.
Η Αιγυπτος μας δίδαξε, ότι η πελινα είναι το μονο κίνητρο. 
27 άτομα-θυματα του καπιταλισμού, ελευθερα πια, μας έμαθαν ότι ακόμη και αν σου τα έχουν πάρει όλα, η φυσική επιλογή δεν επέλεξε τυχαία τον άνθρωπο, ως ανώτερο θηλαστικό.
ΚΑι αυτο που μας ξεχωρίζει απο τα άλλα θηλαστικά δεν είναι η νοημοσύνη, αλλά η αξιοπρέπεια. Και αυτό που χτύπαει ο καπιταλισμός ειναι η αξιοπρέπεια αμς. Στο μυαλό ειναι ο στόχος, που είχε πει η Κατερίνα...
Πεθαναν αξιοπρεπώς και ελευθεροι, με το μυαλό τους ολόκληρο
Αρα ολες αυτες οι ανοησίες που σου είπα, δεν έχουν νοημα. 
Τελος πάντων, κουβέντα να γίνεται....
Σε χαιρετώ, Αναγνώστη μου!Θα τα πούμε το άλλο Sabbath!




Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Ενα λαλα για τον πατέρα....

Χρήστος Θηβαίος- Ας χαθείς


Μες τα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ' τη φυλακή μου να με πα
ς
να μ΄ αγγίζει ο αέρας
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς
να κουρνιάζω στο πλευρό σου
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις
ν' ακουστεί το όνομα μου
και εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς ας χαθείς

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ' το κρίμα της ψυχής
να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις
ας ερχότανε ένα βράδυ
να 'χε φως και όχι σκοτάδι να το ζεις
να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς


Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής
να μην έχω να θυμάμαι
όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς

να μην ξερω πια τι κάνεις
άλλο να μην με πικράνεις, δεν μπορώ
δεν μπορώ να σε κοιτάζω
και στα λόγια να μην βάζω σ' αγαπώ...

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Νταμαζάκι καημένο πως βαστάς και δεν ραγίζεις?

Καλησπέρα Αναγνωστη μου. Η στήλη μας εχει καταντήσει στήλη του Σαββάτου. Βλέπεις τις άλλες μέρες τρεχω σαν σκιουράκι στην ρόδα μου και δεν προλαβαίνω. Διάβασμα, μαθηματα, σχολη, Νταιζνόνια και σπίτι δεν μου μένει χρόνος ουτε να φάω.
θα σου διηγηθώ σε αυτήν την ιντερνετική μας συνεύρεση τις περιπέτειες μου , μια μέρα που βγήκα εκτός προγράμματος και είπα να ενισχύσω το κάρμα μου. Μου τηλεφώνησε λοιπόν το ξαδερφάκι μου , το πρωτοετό, να την παω να πάρει τα βιβλία της εξεταστικής. Εξάρχειο η περιοχή και ειπα να την κάνω την καλή την πράξη...(Αφορμη εψαχνα)
"Εκαψα" λοιπόν το πρωινό διάβασμα μου και ειπα να το αφοερώσω στην συλλογή βιβλίων(λες και έπαιζα το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού)
Οπως ξέρεις, αναγνώστη μου ξενυχτη, είμαι πρωινός τύπος. Η αγαπημένη μου ασχολία ειναι να περπατάω στο κέντρο με ενα καφε στο χερι.
Αν και ειμαι γνωστό emo, το πρωι ειμαι σαν να παιζω σε Musical...
Ξυπνησα εκεινο το πρωι και κατηφόριζα την Ιπποκράτους. Μπάινω στο αγαπημενο μου στεκι για καφε στο χέρι και μυρίζω την καφαϊνη σαν το ζάκι...
Και εκεινη την αποφραδα στιγμή ακούω το ονομα μου να καλείται επί ματαίω...
"ωχ", λεω από μέσα μου.
Γυρίζω σιγά σιγά το κεφάλι να ανεμίσει το μαλλί(κινηματογραφικά ξέρεις)και τι να δω?
Ο Γρηηηγόρης...Παλιός συμφοιτητής στο Γιάννενο και φίλος μεχρι το 2003. Μετά εξαφανίστηκε. Ανοιξε η γη και τον κατάπιε.
"Γρηγόρη? Is that you?", του λέω με το βλεμμα τιγκα στην απορία(και την βλακεία αφου χωρίς καφέ ο εγκέφαλος μου θυμίζει τον εγκέφαλο του Παγκαλου. Ειναι ανύπαρκτος)
"τι έπαθες Γρηγόρη και ντύθηκες ΜΑΤ?"(ελλειψει καφέ, ω άνδρες Αθηναίοι!)
"ΠΑράτησα το χημικό και πέρασα αξιωμ. αστυνομίας και τώρα είμαι στα ΜΑΤ. Εσυ τι κανεις? δεν άλλαξες καθόλου?", απαντησε με ενα χαμογελο πιο ηλίθιο από το δικό μου
"Δηλαδή βρε Γρηγόρη μου εγινες μπάτσο?"
"Καταταχτηκα στις ειδ. δυνάμεις της Αστυνομίας?", μου απαντά
(ευτυχώς ετοιμαστηκε ο καφες μου, και ηπια μια γουλιά, διότι έτοιμη την είχα την ηλίθια ερώτηση aka"ποσα παίρνεις για να μας βαράς")
"ΚΑι εγινες πρασινος, ωρε? Εισαι απο αυτούς που το παίζουν καρατέκα σε 15χρονα και συνταξιούχους?", τον ρώτησα. Να σου πω την αληθεια, ως γνωστός χέστης δαγκώθηκα, γιατί ημουν στο υψος των γραφείων του ΜΠΑΤΣΟΚ και ο δρομος ηταν γεμάτος πράσινα παιζάκια.
"Εσύ εισαι ακόμη στην ΚΝΕ και τα λες αυτά? Τελειωσες με την σχολή?", ανταπαντα.
"βρε Γρηγοράκη μου. Εαν ημουν στην ΚΝΕ δεν θα στα έλεγα αυτά. Ειναι γνωστό ότι αυτα τα παιζάκια δεν τα παίζετε σείς. Ειμαι πουθενα, ειμαι με τον λαό, Γρηγόρη μου. Δεν ξερω γιατι πρέπει αν ανήκω κάπου.. Εκανα ψυχοθεραπεία, βελονισμό και γιόγκα και απεξαρτοποιήθηκα απο την ΚΝΕ. Πρεπει να φυγω τώρα εχω διαβασμα. τα λέμε!", του λεω...
Χαιρετηθήκαμε λοιπόν and i Hit the road..
ΜΑ αλλα ατομα που πασχίζω να τα πετύχω να μην τα βλέπω ποτέ(φιλους γνωστούς κτλ)και να πεσω στον Γρηγόρη? ΓΙΑΑΑΤΙΙΙ???!!!
Μα εκεινη η μερα ειχε και συνέχεια.
Πάω στα Προπύλαια εκεί, ξέρεις, έξω από το μετρό και τι να δω? Τα ΚΝΑΑΑΤ!!!!...Οικονομική εξόρμηση 2010.
"Φτουουου σου λέω! αυτό το κάρμα μου δεν θα καθαρίσει ποτέ? Τι κακίες εχω κανει? ΟΚ ημουν κακό παιδί στο γυμνασιο, αλλά νισάφι"
Ερχεται ενα παλληκάρι κοντοκλώτσο και μου λεει: "Θέλετε να ενισχύσετε οικονομικά το Κου Κου Ε?"
"Μηπως θέλει να με ενισχύσει αυτό?" του λέω.
Και στράβωσε. Αβυσσος η ψυχή του Κνίτη, αναγνώστη μου.
Σε αποχαιρετώ εδώ αναγνώστη μου.
Αυτό που θέλω μόνο να σου πω ειναι να διαβάσεις το άρθρο του Noam Chomsky σχετικά με τις "Στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ"
"http://www.e-pnyka.gr/index.php?con=1&article=239"
Φιλάααακιααα!!!!
(το ονομα Γρηγόρης ειναι ψευτικο για εμφανείς λόγους)

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Σέν Παντελεημονας και άλλα κακά...

Καλημέρα, αναγνώστη μου βρωμισμένε απο την φασιστομπόχα... Τι γινεται?
Δεν παρευρεθηκαμε εχθες στην πορεία/συναλία για τους μετανάστες που εγινε από τα Προπύλαια ως τον Άη Παντελή. Ο λόγος μου ειναι απλός και ισως και λίγο επονείδιστος. Σε τετοιες πορείες, με λίγα ατομα και λίγη περιφρούρηση, δεν βάζω τον ποπό μου στα αγγουρια. και να με σχωρνάνε οι σύντροφοι. Ζουμε σε μια χωρα στην οποία ολοι είμεθα μετανάστες. Το θέατρο του παραλόγου, εχει τις ρίζες του στην Ελλάδα και οχι σεέγα δυτικών κυρίων.
Το πανηγυρι ηταν σιγουρο από την αρχη σαν κασσάνδρεια προφητεία. Λιγοι θα έφευγαν από το Προπύλαιο και τα φασισταρια με επίκουρους τους μπάτσους, θα τους έκαναν πανηγυρική υποδοχή στον Αη Παντελεήμονα. Όπερ και εγένετο...Επεσαν οι απαραίτητες μπουφλες , μεταύ φασισταριών και διαδηλωτών, τα πατροπαράδοτα εβραϊκά ληγμένα δακρυγόνα, προσαγωγές και ταλιμπάν και ταλιμπάν...Στο χωριό μου αυτό το λένε τρύπα στο υδωρ και το κοροϊδευουν...
Ε...και προτιμησα να περάσω μια ωραία μερα με τον αγαπημένο μου από το να πάω να μυρίσω φασιστίλα ανακατωμένη με αμμώνία.
Αλλωστα μπάτσοι-φασίθστες το ένα και το αυτό. Όπως εχει πει και ο Τζιπάκος:"Για να γίνει καποιος μπάτσος πρεπει να είναι ή χρυσαυγίτης ή ηλίθιος"...
Αυτάαα..
Το επόμενο κακό με το οποίο θέλω να ασχοληθώ ειναι το θέμα της Τυνησίας.
Αναμεταδίδω από την "Καθημερινή":

Αιματηρές συμπλοκές με δεκάδες νεκρούς, λεηλασίες, πυρπολήσεις συνέθεταν το σκηνικό στην Τυνησία, που περνάει μία από τις πιο δραματικές ημέρες της ιστορίας της. Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές απαιτούσαν μεταρρυθμίσεις, πολιτικές ελευθερίες και πάνω από όλα άμεση βελτίωση του βιοτικού επιπέδου τους. Εκατοντάδες στρατιώτες είχαν αναπτυχθεί στο κέντρο της πρτεύουσας Τύνιδας, μία μόλις ημέρα από τη φυγή του προέδρου Μπεν Αλί στη Σαουδική Αραβία, ο οποίος κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία το 1987 και έκτοτε κυβέρνησε αδιαλείπτως τη χώρα κερδίζοντας τις εκλογές με... 89%.
Καθήκοντα αναπληρωτή προέδρου ήλπιζε να ασκήσει ο πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γκανουτσί, όπως ο ίδιος ανήγγειλε από τηλεοράσεως απευθύνοντας δραματική έκκληση για αυτοσυγκράτηση. Ωστόσο, το Συνταγματικό Συμβούλιο της χώρας διόρισε μεταβατικό πρόεδρο του κράτους τον Φουέντ Μεμπαζαά. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις πρώτες κιόλας ώρες ανάληψης καθηκόντων από τον Γκανουτσί σε πολλές πόλεις είχαν γίνει διαδηλώσεις με αίτημα την απομάκρυνσή του. Πάντως, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC παρέμενε ασαφές τελικά ποιός αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας.
Παρά τις σαρωτικές αλλαγές των τελευταίων ωρών η κατάσταση στη χώρα δεν φαινόταν να ηρεμεί. Φωτιά σε φυλακή προκάλεσε τον θάνατο 42 κρατουμένων, διαδηλωτές πυρπόλησαν τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Τύνιδας, ενώ έσπασαν και λεηλάτησαν όποιο κατάστημα έβρισκαν μπροστά τους. Φωτογράφος του Associated Press ανέφερε ότι είδε στρατιώτες να προσπαθούν να σταματήσουν άτομα που λεηλατούσαν σούπερ μάρκετ λίγα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα. Πολλοί Τυνήσιοι, εξάλλου, κατήγγειλαν στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι TV7 ότι δέχθηκαν επιθέσεις και μέσα στα σπίτια τους από αγνώστους που κρατούσαν μαχαίρια.
Ομως, το διεθνές αεροδρόμιο της χώρας, που είχε κλείσει την Παράσκευή, άρχισε να λειτουργεί και πάλι. Εκατοντάδες αλλοδαποί τουρίστες προσπαθούσαν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, ενώ όλα τα κυβερνητικά κτίρια φυλάσσονταν και χθες από στρατιώτες και τεθωρακισμένα.
Ταραχές για κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους έχουν αρχίσει και στην Αλγερία.
Η Ιορδανία, μετά την Τυνησία και την Αλγερία, κλυδωνίζεται από διαδηλώσεις. Οπως αναφέρουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, χιλιάδες Ιορδανοί κατέλαβαν τους δρόμους της πρωτεύουσας Αμμάν σε μια δυναμική διαμαρτυρία κατά της ακρίβειας, της αύξησης των τιμών σε καύσιμα και τρόφιμα. Φοιτητές, συνδικαλιστές και απλοί πολίτες συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στο Αμμάν και σε τέσσερις ακόμα επαρχιακές πόλεις, κρατώντας ιορδανικές σημαίες και φωνάζοντας ρυθμικά συνθήματα κατά του πρωθυπουργού Σαμίρ Ραφάι.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, επεισόδια ή συλλήψεις. Αυτόπτες μάρτυρες, ωστόσο, ανέφεραν ότι ένστολοι αστυνομικοί και άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας ντυμένοι με πολιτικά δημιούργησαν αλυσίδες γύρω από τους διαδηλωτές, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτόν να παρεμποδίσουν την αύξησή τους.


Ενα θα σου πω επ' αυτού αναγνώστη μου:
Στην εξέγερση των ανέργων της Τυνησίας, ο ελληνικός λαός βλέπει το μέλλον του. Μονο με ενοπλη εξέγερση, θα μας κατέβουν από το σβέρκο τα λαμόγια που μας κυβερνούν εδώ και κάτι χρόνια. λαμόγια της πολιτικής, της αστυνομίας, των ενόπλων δυνάμεων. Κομματόσκυλα, που μεταξύ τους εκλέγουν τα βοοειδή που μας κυβερνούν. Από την Αριστερά, η οποία πάιζει το αντίβαρο στην ζυγαριά της Δεξιάς και τσεπώνεται αρκετά μεγάλα ποσά από τον κρατικό κουμπαρά(ενδοκοινοβουλευτική).
Από την Αλεκάρα, τον αριστερούλη πατερούλη, που εχει το "νόμιμο και ηθικό" του Βουλγαράκη, το εχει κάνει τρόπο ζωής. Απο το παπαδαριό, που ενδεδυμένο το "ιερό' αμφιο της Ορθοδοξίας, δινει μαθηματα real estate...
Θελεις κι άλλα? Εχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς, αναγνώστη μου. Απλά εχουμε ρίξει λίγο τους τόνους.
Α και γελασα πολύ πραγματικά με τις συλλήψεις για τους "πυρήνες της κολοφωτιάς". 
Hasta la vista Αναγνώστη μου!





Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Το λαλα της υποθερμίας...

παυσίπονο - μωρά στη φωτιά


Κορμί παγωμένο βρίσκεται δω
Μυαλό μεθυσμένο απ' τον πόνο αυτό
Είμαι άρρωστος και είναι πια αργά
Δεν ξέρω αν μπορώ να τραγουδήσω το τραγούδι
Έπινα όλη νύχτα, γιατρέ μη μου φωνάζεις
Δείξε λίγη συμπάθεια στον ασθενή σου

Δως μου το παυσίπονό μου τώρα
Γιατρέ μου το μωρό μου έχει φύγει, έχει φύγει
Δεν ξέρω τι να κάνω, πες μου τι πρέπει πες μου
Και πως να διώξω αυτόν τον πόνο μακριά
Μακριά….σιγά….σιγά…..

Πες μου ποιος είμαι, τι κάνω εδώ
άνθρωποι γύρω κοιτάν τον τρελό
Φτιάξε μου το φάρμακό μου τώρα
Πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει ο πόνος
Θέλω το μωρό μου, δεν πρέπει να το χάσω
Ακούω τη φωνή της….

Τίποτα δεν κάνω που ν' αξίζει
Τίποτα δεν βρίσκεται να μ' αρέσει
Θα τα τινάξω όλα μετά θα βάλω τέλος
Θεέ μου είναι η τελευταία της φορά….
Ποτέ πια...

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Λαλαλα..κλασσικου ρεπερτορίου...

Που να γυρίζεις-Π. Σιδηρόπουλος


Έξω ο καιρός βροχερός λέω να βγω να μη βγω
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;
λέω να πάω σινεμά, βόλτα απ' του Γιώργου το μπαρ
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;
Θα πάω απ' του Τάκη μπορεί καμιά ψιλή να βρεθεί
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;

Έξω βραδιάζει έπιασε αγέρας δυνατός
βρέχει κι εγώ γυρνάω μοναχός
ψάχνω κάπου στην τύχη να σταθώ
και σπίτι δεν θα μπορώ να κοιμηθώ 


Στην πόλη τα φώτα σβηστά
δυο φίλοι μου λεν γεια χαρά
πού να γυρίζεις; πού να γυρίζεις;



Το τείχος της ντροπής τώρα και σε Greek version...

‎...θα υψωθεί το τείχος στον Εβρο, θα πηδουν απο πάνω ανθρωποι να περάσουν στην γη της "Επαγγελίας". Και οταν μετα απο χρόνια κατεδαφιστεί, θα μαζευουν κομμάτια του ως ενθυμια και η κόρη του Νταλάρα αγκαλιά με τον γκόμενο του Χατζηγιάννη θα δίνουν συναυλίες, τραγουδώντας το "wind of change"...
ΚΑλημέρα Αναγνώστη μου, χωρισμένε από τείχη. ο τίτλος μπορεί να διαμορφωθεί και ως:"ειναι πολλά τα λεφτά της μίζας Χρήστο μου" ή "οταν η ιστορία δεν διδάσκει".
"Στρατόπεδα που δεν χρησιμοποιούνται πλέον από τις στρατιωτικές υπηρεσίες, θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες εγκατάστασης των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής των παρανόμως εισερχομένων μεταναστών, όπως προβλέπεται σε τροπολογία στο σχέδιο νόμου για το άσυλο, που κατέθεσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής.""Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους λαθρομετανάστες και είναι αποφασισμένη να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η δημιουργία του φράχτη στον Εβρο, για τη θωράκιση των συνόρων, ενώ παράλληλα στόχος είναι να μην μείνει ούτε ένας παράνομος μετανάστης στη χώρα", επανέλαβε κατηγορηματικά ο κ.Παπουτσής, καταθέτοντας την τροπολογία.Τα κτίρια που θα χρησιμοποιηθούν, θα δημιουργηθούν κατά παρέκκλιση των όρων δόμησης. Τη σχετική τροπολογία συνυπογράφουν μαζί με τον κ. Παπουτσή ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη και ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου. 

Ο κ.Παπουτσής ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι "πέρα από το φράχτη, τις θερμικές κάμερες και όλα τα σύγχρονα μέσα τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε στον Έβρο και στα σύνορά μας, με το νομοσχέδιο που ψηφίζουμε σήμερα βάζουμε μία τάξη σε όλη αυτή την κατάσταση, η οποία για χρόνια ταλαιπωρεί τη χώρα μας και προσβάλλει την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη.

Με το νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίζεται σήμερα από τη Βουλή, όσοι έχουν δικαίωμα ασύλου και διεθνούς προστασίας θα το έχουν. Και σε αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε με υπεράνθρωπες προσπάθειες. Όσοι όμως βρίσκονται στη χώρα μας παράνομα και κυρίως εκείνοι οι οποίοι συμμετέχουν σε έκνομες και βίαιες πράξεις, αυτοί θα φύγουν από την Ελλάδα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Είτε με εθελοντικό επαναπατρισμό, είτε με υποχρεωτική απέλαση. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλο. Έχουμε ξεπεράσει τα όρια παρά το γεγονός ότι είμαστε μια κοινωνία δημοκρατική, ανεκτική, η πιο ανεκτική κοινωνία στις ευρωπαϊκές χώρες", κατέληξε.

Σε ερώτηση για το κόστος κατασκευής του φράχτη ο κ. Παπουτσής απάντησε ότι πρέπει να γίνει σύγκριση του κόστους που πληρώνει η Ελλάδα με την είσοδο 200 μεταναστών την ημέρα, αριθμός που ισοδυναμεί με τον αριθμό κατοίκων ενός χωριού, και επανέλαβε ότι η Ελλάδα "δεν αντέχει άλλο".
Αναδημοσιεύω απο το "Εθνος"
Αυτό το ανθρωποειδές ο Παπουτσής , οφείλω να ομολογήσω συνεχίζει να με εκπλήσσει δυσάρεστα χρόοονια τώρα. Λίγο το Σαμινα, λίγο τα ΜΑΤ, λίγο η Κερατέα, λίγο ο "φράχτης". Kinder εκπληξη. Καθε μηνα με καινούριο παιχνιδάκι. Οχι για να μην λενε τα ξενα παιδάκια οτι στο Ελλάδα δεν περνάμε καλά. Φραχτης λοιπόν. Πολλάααα λεφτα..Τα οποία θα βγουν απο τις τσέπες μας για να μπουν στις τσέπες εχόντων και τα οποία θα ταξιδεψουν σε τράπεζες στην Ελβετία και σε άλλους φορολογικούς παράδεισους. Και με την βουλα No more freedom σε μια χωρα που υπέγραψε(με την ΠΑΣΟΚάρα νομίζω)το συμφωνο της Ιρλανδίας(τραβα να το διαβάσεις αναγνώστη μου, διότι βαριέμαι να στα λέω όλα)
Περνάμε τέλλλειαααα!!!!!

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ωδή στο πράσινο Starάκι...:(

Αναγνώστη μου ΠΑΣΟΚόπληκτε καλημέρα!!! Δεν πίστευα ποτέ οτι θα έρθει εκείνη η αποφράδα μέρα, που θα αποχαιρετούσα το πράσινο Starάκι μου. Το καημένο γλύτωσε από την μανία της μητέρας να τα πετάει όλα, από τις άπειρες μετακομίσεις μου, από την αδερφή μου, για να χαθεί στον μισητό ακάλυπτο μιας βλαμμένη πολυκατοικίας στου Γκύζη!
Τα πράσινα Starακια, έγιναν μόδα το '08, τότε που συνέλλαβαν τα καλα μου τα μπατσάκια ένα φοιτητή στην Θεσσαλονίκη, επειδή τόλμησε να τα φορέσει. Η υπόθεση έγινε πρωτοσέλιδο στις εφηρεμίδες και τα All Star φορέθηκαν από πολλούς τότε.
Η ιστορία των δικών μου all star ξεκίνησε αρκετα πιο νωρίς...το 2005, στα Γιάννενα. Το προηγούμενο ζευγάρι που είχαν πλέον ξεψυχήσει ηρωικά, αφού με υπηρέτησαν πιστά απο το 1998. Τα κλασσικα μαυρα Σταρακια δεν χωραγαν πλέον ουδεμία επιδιορθωση. Και που δεν με ειχαν πάει. Την πρώτη μου μέρα στο Λύκειο και στο Παν/μιο, σε φεστιβαλ, σε πορείες για τον πόλεμο του Ιρακ, σε χοροεσπερίδες, σε πρωτα ραντεβού, σε περιπάτους μεσα στο κρυο. Τα φορούσα οταν με έδιωξαν με τις κλιωτσιες από την Κνε. Αν και τα εν λόγω παπούτσια δεν εχουν σχεδιαστεί για το κλίμα της Ηπείρου, πεισματικά τα φορουσα.
Ερωτευμένος πιγκουίνος τότε εγώ, αποφάσισα να αγοράσω ενα ζευγάρι και να αφησω τα παλία στην αποθηκη μου σε κουτί, για να τα ξαναδώ σε εικοσι χρόνια. Ειμαι και ρομαντική τρομάρα μου.
Τα αγόρασα αναγνώστη μου και η πρώτη πορεία στην οποία με συνοδευσαν ηταν για την επέτειο του πολέμου, καθώς και σε καταλήψεις για τα θέματα της παιδείας. Μαζί τους είδα τους Sabbath, τους maiden , τους ΧΑΣΜΑ,  τους ΖΖ ΤΟP, τους ACDC  και άλλους. Μαζί τους πήγα Βαρκελώνη, Βιέννη, Ροτερνταμ, Κων/πολη , Γερμανία. Με περπάτησαν στην Αθηνα, να βρω σπίτι, στην Αρτα να βρω φίλους, στα Γιαννενα να βρω σημειώσεις, στην Καλαμάτα για να βρω το αμάξι. Με πήγαν σε πρώτα ραντεβού, σε πάρτυ, σε χαρές και γέλια, σε χωρισμούς και λύπες. Με πήγαν σε φωτογραφικες εξορμησεις με μια κόμπακτ και με μια SLR. Ηταν εκεί όταν άγγιξα την Βασιλικούλα μου και την πρώτη μου αναλογική.Ηρθαν και άλλα να τα συντροφευσουν στην πορεία, αλλα κανένα δεν με αγάπησε όπως εκέινα τα πράσινα All Star.
Και ξαφνικα μια αποφραδα μέρα του 2010 ή του 2011, το ένα εξ αυτών χαθηκε απο την ζωη μου. Και εμεινα μονοσανδαλη να κλαίω το All Star και τις χαμένες στιγμές που μου χαρισε. Να κλαίω για εκείνα τα χρόνια της ξενοιασιάς, της χαράς, της δημιουργίας. τα χρόνια που το μονο που ηταν αρκετό ηταν μια βολτα στην Αθηνα και ενα τηλέφωνο να χτυπάει που και που. Τα χρόνια που ημουν στο Πανεπιστήμιο και ανακαλυψα οτι το μονο που ηθελα ηταν να τραβάω στιγμές και όμορφα μπαλκόνια. Οταν πέρασαν 10 χρόνια και εχασα και άλλο άτομο. Οταν καταλαβα ότι δεν θελω να μεγαλώσω. Οταν έφαγα την πρώτη μου γκλοπιά σε πορεία. Ηταν εκεί. Πάντα...
Δεν έκλαψα για το παπουτσι. Εκλαψα για το γεγονός οτι μεγαλώνω...
Ευχαριστώ που με διάβασες αναγνώστη μου!!!

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Your name is Lucifer...can I take your hand?

Καλη χρονια Αναγνώστη μου!!!happy new fear και ταλιμπάν και ταλιμπάν!!!
Ελπίζω να μην βρήκες το φλουρι στην βασιλόπιτα(την μοναδικη που έκοψες φέτος)
Το φλουρι το είχα βρει σε δυο τη κόπη τη πίτα το 2009. ηταν η χειρότερη χρονια στην ενήλικη ζωή μου.
Η μια βλακεία μετα την άλλη σε όλους τους τομείς. Βλακείες που για να ξεθωριάσουν θα περάσουν κάποια χρ'ονια.
 Αναγνώστη μου, ο τίτλος της σημερινής μου ενόχλησης ειναι παράφραση ενός αγαπημένου τραγουδιου των "Black Sabbath", του "ΝΙΒ".
Δεν θα πω τίποτε παραπάνω σχετικά με το λαλά ή τον τίτλο. Απλά ήταν μια επισήμανση στον εαυτό μου, για να μην ξεχνάω. Γιατί οι βλακείες πληρώνονται στην ζήση αυτή και εγώ τώρα άρχισα να πληρώνω τον τόκο.
Αλλα κανεις δεν ξέρει..Ισως το 2011 εξαγνισει το 2010 και το 2009..καινούρια δεκαετία καινουρια δεδομένα!
Δεν ξερω τι γίνεται στον κόσμο. Δεν έχω ιδέα. Με απορρόφησε τόσο το χωριό και τα φαγητά της μητέρας, η έλλειψη διαδικτύου που έμεινα πίσω. Αρνουμαι να βυθιστώ από σημερα στην πραγματικότητα. Παρασκευή ξαναγυρίζω στα ίδια. Μεχρι τότε θα σου βάζω λαλα και θα σου κολλάω φωτογραφίες.
Καλη χρονια αγαπημένε μου Αναγνώστη! Και ας μην μου τα πείς πίσω!!!

Ποσοι μου είπαν γεια!!!!