θα σου διηγηθώ σε αυτήν την ιντερνετική μας συνεύρεση τις περιπέτειες μου , μια μέρα που βγήκα εκτός προγράμματος και είπα να ενισχύσω το κάρμα μου. Μου τηλεφώνησε λοιπόν το ξαδερφάκι μου , το πρωτοετό, να την παω να πάρει τα βιβλία της εξεταστικής. Εξάρχειο η περιοχή και ειπα να την κάνω την καλή την πράξη...(Αφορμη εψαχνα)
"Εκαψα" λοιπόν το πρωινό διάβασμα μου και ειπα να το αφοερώσω στην συλλογή βιβλίων(λες και έπαιζα το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού)
Οπως ξέρεις, αναγνώστη μου ξενυχτη, είμαι πρωινός τύπος. Η αγαπημένη μου ασχολία ειναι να περπατάω στο κέντρο με ενα καφε στο χερι.
Αν και ειμαι γνωστό emo, το πρωι ειμαι σαν να παιζω σε Musical...
Ξυπνησα εκεινο το πρωι και κατηφόριζα την Ιπποκράτους. Μπάινω στο αγαπημενο μου στεκι για καφε στο χέρι και μυρίζω την καφαϊνη σαν το ζάκι...
Και εκεινη την αποφραδα στιγμή ακούω το ονομα μου να καλείται επί ματαίω...
"ωχ", λεω από μέσα μου.
Γυρίζω σιγά σιγά το κεφάλι να ανεμίσει το μαλλί(κινηματογραφικά ξέρεις)και τι να δω?
Ο Γρηηηγόρης...Παλιός συμφοιτητής στο Γιάννενο και φίλος μεχρι το 2003. Μετά εξαφανίστηκε. Ανοιξε η γη και τον κατάπιε.
"Γρηγόρη? Is that you?", του λέω με το βλεμμα τιγκα στην απορία(και την βλακεία αφου χωρίς καφέ ο εγκέφαλος μου θυμίζει τον εγκέφαλο του Παγκαλου. Ειναι ανύπαρκτος)
"τι έπαθες Γρηγόρη και ντύθηκες ΜΑΤ?"(ελλειψει καφέ, ω άνδρες Αθηναίοι!)
"ΠΑράτησα το χημικό και πέρασα αξιωμ. αστυνομίας και τώρα είμαι στα ΜΑΤ. Εσυ τι κανεις? δεν άλλαξες καθόλου?", απαντησε με ενα χαμογελο πιο ηλίθιο από το δικό μου
"Δηλαδή βρε Γρηγόρη μου εγινες μπάτσο?"
"Καταταχτηκα στις ειδ. δυνάμεις της Αστυνομίας?", μου απαντά
(ευτυχώς ετοιμαστηκε ο καφες μου, και ηπια μια γουλιά, διότι έτοιμη την είχα την ηλίθια ερώτηση aka"ποσα παίρνεις για να μας βαράς")
"ΚΑι εγινες πρασινος, ωρε? Εισαι απο αυτούς που το παίζουν καρατέκα σε 15χρονα και συνταξιούχους?", τον ρώτησα. Να σου πω την αληθεια, ως γνωστός χέστης δαγκώθηκα, γιατί ημουν στο υψος των γραφείων του ΜΠΑΤΣΟΚ και ο δρομος ηταν γεμάτος πράσινα παιζάκια.
"Εσύ εισαι ακόμη στην ΚΝΕ και τα λες αυτά? Τελειωσες με την σχολή?", ανταπαντα.
"βρε Γρηγοράκη μου. Εαν ημουν στην ΚΝΕ δεν θα στα έλεγα αυτά. Ειναι γνωστό ότι αυτα τα παιζάκια δεν τα παίζετε σείς. Ειμαι πουθενα, ειμαι με τον λαό, Γρηγόρη μου. Δεν ξερω γιατι πρέπει αν ανήκω κάπου.. Εκανα ψυχοθεραπεία, βελονισμό και γιόγκα και απεξαρτοποιήθηκα απο την ΚΝΕ. Πρεπει να φυγω τώρα εχω διαβασμα. τα λέμε!", του λεω...
Χαιρετηθήκαμε λοιπόν and i Hit the road..
ΜΑ αλλα ατομα που πασχίζω να τα πετύχω να μην τα βλέπω ποτέ(φιλους γνωστούς κτλ)και να πεσω στον Γρηγόρη? ΓΙΑΑΑΤΙΙΙ???!!!
Μα εκεινη η μερα ειχε και συνέχεια.
Πάω στα Προπύλαια εκεί, ξέρεις, έξω από το μετρό και τι να δω? Τα ΚΝΑΑΑΤ!!!!...Οικονομική εξόρμηση 2010.
"Φτουουου σου λέω! αυτό το κάρμα μου δεν θα καθαρίσει ποτέ? Τι κακίες εχω κανει? ΟΚ ημουν κακό παιδί στο γυμνασιο, αλλά νισάφι"
Ερχεται ενα παλληκάρι κοντοκλώτσο και μου λεει: "Θέλετε να ενισχύσετε οικονομικά το Κου Κου Ε?"
"Μηπως θέλει να με ενισχύσει αυτό?" του λέω.
Και στράβωσε. Αβυσσος η ψυχή του Κνίτη, αναγνώστη μου.
Σε αποχαιρετώ εδώ αναγνώστη μου.
Αυτό που θέλω μόνο να σου πω ειναι να διαβάσεις το άρθρο του Noam Chomsky σχετικά με τις "Στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ"
"http://www.e-pnyka.gr/index.php?con=1&article=239"
Φιλάααακιααα!!!!
(το ονομα Γρηγόρης ειναι ψευτικο για εμφανείς λόγους)
