Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Mammy!!!!



Και παραγγελία να της το έκανα τόσο άμεσα δεν θα μου το έβρισκε..Μανούλα, βλέπεις. Χαραμίστηκε της το έχω πει. Ιδιωτικός ντετέκτιβ έπρεπε να γίνει(για μπατσίνα είχε ενα θεματάκι ύψους, τριγυρνούν και περίεργες ασθένειες για τέτοια είμαστε?)
Ας το ξεκαθαρίσω το τοπίο.
Παραθερίζοντας στην τροπική Άρτα, θυμήθηκα ένα ημερολόγιο-εφηβικό ξέσπασμα που κρατούσα κάποτε. Το μόνο άτομο που ξέρει που μπορεί να είναι, είναι η ελληνίδα μάνα(In this case my mother). Μυστήριο ον. Εκατοντάδες ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι και ψυχίατροι χαραμίζουν εδω και αιώνες χαρτί και μελάνι για να μπορέσουν να ρίξουν λίγο φως στο μέγα μυστήριο που λέγεται:"Μανούλα", Ελληνίδα μανούλα
Μανούλα. Εσύ που πονάς μαρτυρικά να μας φέρεις στον κόσμο και μετά μου το κοπανάς μέχρι να γίνω εκατό ετών(ναι γιατί θα στοιχειώνεις και τα όνειρά μου).
Που η ατάκα;"να δούμε και εσύ όταν θα γίνεις γονιός τι θα κάνεις με ένα παιδί σαν εσένα"(θα σε φωνάξω για καθοδήγηση να τι θα κάνω!κάτσε να γίνω πρώτα και τότε το συζητάμε)
Που σε φορτώνει με τύψεις γιατί σε έκανε στα 25 και δεν χάρηκε τίποτε(η "προφύλαξη" πρέπει να ήταν στην τρίτη δέσμη και εκτός διδακτέας ύλης, της λες και σου πετάει παντόφλα)
Που σε πρήζει επί δυο ώρες για τις δουλειές του σπιτιού "όλα μόνη μου να τα κάνω πια?σας βαρέθηκα εδώ μέσα!να σας έπαιρνε σταύλο ο πατέρας σας κι όχι σπίτι, εσεις υπηρέτρια θέλετε και όχι μάνα" αλλά οταν σε δει με το ξεσκονόπανο στο χέρι να βοηθάς λέει"οχι εσυ παιδάκι μου η μανούλα μην μου κουραστείς! δεν τα κάνεις και πολύ καλά!!"(τι με ζαλίζει τότε ρε μάνα λες και εσύ να κι άλλη παντόφλα)
Μανούλα. Στις σχολικές εκδρομές(Μάη μήνα)σου βάζει και ένα χοντρό μπουφάν"δεν ξέρεις τι καιρό θα κάνει εκεί στην αγκαλιά σου να το κρατάς"(ειμαι 12 για όνομα δεν θέλω να κουβαλάω και μπουφάν. ξέρει η ΕΜΥ για τον καιρό δες TV)και ενα μπολ κεφτέδες "μπορεί να μην βρείτε κάτι να φάτε"(όντως στην Σαχάρα που θα μας πάνε ποιος ψάχνει για όαση ή Goody's?). Οταν της πας το μπολάκι πίσω γεμάτο και της λες οτι το μπουφάν ίσως παραθερίζει στον Αϊ Νικήτα αποφασίζεις μετα την αντιδραση της να μείνεις μέχρι να σπουδάσεις στην γιαγιά σου(γιατί τελείωσαν οι παντόφλες και πετάει βάζα). Σαφώς δεν καταλαβαίνεις τι την πειραξε περισσότερο : Το γεμάτο μπολ ή το χαμένο μπουφάν?
Που μέχρι τα 14 σε μπουκώνει με φαγητό(τοσο που σου βγαίνει απο τα αυτιά) "ψηλώνει το παιδι" αλλά άπαξ και μπεις στην εφηβεία"σταμάτα να τρως αγαπούλα μου έκανες σωσίβια/ψωμάκια κτλ"
Που σε ντύνει για να πας σχολείο λες και θα πας στην Κορυτσά να πολεμήσεις τους Ιταλούς, Γενάρη μήνα. Φουλ εξτρα ο εξοπλισμός. Φανελάκι τιραντέ, φανελάκι κοντομάνικο, πιτζάμα(πάνω κάτω) φούτερ, ζακέτα μπουφάν, 2 ζευγάρια κάλτσες, αθλητικά και γαλότσα(άσχετα εάν είναι χαρά θεού έξω). Και όταν εσύ πας σαν χελώνα στην Nevada εν μέσω καύσων, στην λέει κιόλας"κουνήσου παιδί μου, την χάσαμε την πρώτη ώρα". "ρίξε με να κυλήσω έτσι σαν ρολό που με έκανες μπας και πάω γρηγορότερα " σκέφτεσαι από μέσα σου και μαθαίνεις στα εφτά σου ότι μέσω του ξεσπάματος στην μητερα ξαλαφρώνεις. Γνώση απόλυτα χρήσιμη στη εφηβεία, αλλά αναξιοποίητη ως τότε.
Δεν σ'αφήνει να πλύνεις πιάτα"μην χαλάσεις τα χεράκια σου μωρό μου" αλλα σε κανένα οικογενειακό τραπέζι(σε αυτά με τα 10 άτομα, τα 150 φαγητά και τα 200 πιάτα) τσιρίζει"ολα αυτα ΜΟΝΗ θα τα πλύνω?αχαϊρευτες"
Mammy. ειναι εκείνη που ψαχουλεύει τα πράγματα σου όλη σου την ζωή με την "δικαιολογία" του συμμαζέματος, αλλά το θεωρεί άκρως απαραίτητο να ξέρει τι γράφεις, τι σκέφτεσαι, εαν καπνίζεις η όχι, εαν έχεις αγόρι/κορίτσι ή όχι.
Που σε περιμένει με μια ένεση Primperran(έτσι γράφεται νομίζω)5 το πρωί όταν γυρίζεις στουπί απο τη tequila(και σκέπτεσαι ότι στο μπουκάλι έπρεπε να σταματήσουμε βρε Χρ-ΑΟΥΤΣΣΣΣ!!!) και στην χτυπάει ηδονικά και "ψυχραιμα"
"να μην πάθεις αναρρόφηση αγαπη μου, θα σταματήσει και η αναγούλα"
Και την επόμενη μέρα σε ξυπνά απο τις 7 να την βοηθήσεις στις δουλειές. Με την μουρμούρα μέσα από τα δόντια.
Αλλά την αγαπάς και την ευγνωμονείς και δεν θα την άλλαζες. Γιατί σου την έκανε αυτη την ένεση και δεν έχεις αναγούλα, γιατί όταν έδινες πανελλήνιες σου έστιβε χυμούς και σε σκέπαζε εαν σε έπαιρνε ο ύπνος αγκαλιά μα την Χημεία.Γιατί σου στάθηκε όταν έπρεπε(και όταν δεν έπρεπε).
Την αγαπάς γιατί παρ' ολες τις διαφωνίες σας και αυτη σ'αγαπάει(και ας προσευχεται στον θεό να σε κάνει "χριστιανή", όπως λέει" 'Οσο και να τσακώνεστε είναι περήφανη που είσαι ετσι όπως είσαι και δεν θα σε άλλαζε με όλα τα "καλά παιζάκια" του κόσμου.
Σ'αγαπάει γιατί βλέπει την εξέλιξή της σε εσένα και ακόμη κι αν αυτό την φοβίζει και την νευριάζει το δέχεται. Γιατι ξέρει ότι ξέρεις για το ψαχούλεμα των πραγμάτων σου και κάνεις τον Σημίτη. Γιατί όντως πόναγε μια μέρα να σε γεννήσει(και της το χρωστάς), γιατί όταν αρρώσταινες μωρό ξενυχτούσε πλάι σου(εξου και η κρεμμυδοποίηση στο Δημοτικό) Δεν σε πίεσε ποτέ να διαβάσεις, να πας σχολείο, να είσαι άριστη. Γιατί κατάλαβε ότι μόνο απο το διάβασμα και το γράψιμο θα εκφράζεσαι και σου τα έμαθε στα τεσσεράμιση.
Ακόμη και αν ζαλίζει, υποτιμά , ευχεται να ησουν άλλη είναι η μάνα σου. Φορτωθηκε η μια την άλλη πριν απο χρόνια και είναι η μόνη σταθερή αξία στην ζωή σου.
Ασχετο εαν σου σπάει τα νευρα!!!

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

28 Απρίλη.

Ξύπνησε...αυτό ήταν...μπορείς να το κοιμήσεις το "θηρίο"αλλά οπως φαίνεται με ενα μικρό γαργαλητό στην συνείδηση ξυπνά...ωωχχχ. ελπίζω μετά απο αυτό το post να ξανακοιμηθεί γιατι δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.
φτιάχνω το καφεδάκι μου και κάθομαι στον υπολογιστή μου σήμερα το πρωί. Μετά απο μια νύχτα ταλαιπώριας ένιωθα να το δικαιούμαι. Και τι βλέπουν τα ματάκια μου?
28 Απρίλη σημερα. Παγκόσμια μερα για την υγεία και την ασφάλεια στη εργασία/ Διεθνής μέρα μνήμης εργατών.
Γιατί? Γιατί?
Και το κόκκινο τερας που κρατά στο ένα χέρι το σφυρί και στο άλλο το δρεπάνι, με τις αξύριστες μασχάλες και το ταγάρι κάθισε δίπλα μου.
"Κάτι πρέπει να πεις. δεν γίνεται. μέχρι και εργασία έχεις κάνει στην σχολή. Για τόσα ατυχήματα εχεις διαβάσει, τοσες εικόνες αηδιαστικές εχεις δει. Γράψε"
"Μα ποιος θα το δει βρε του λεω?"
"όσοι σε πρόσεξαν και την ημέρα που παρουσίασες την εργασία σου. δεν ξέρεις. Γράψε!"
Και γράφω. πηγές που χρησιμοποίησα ειναι το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε και το hazards. org.
  1. 2.000.000 ατομα χάνουν ετησίως την ζωη τους σε εργατικα ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες
  2. καθε 15 δευτερα πεθίνει και ένας εργαζόμενος, 6.000 καθημερινά
  3. 270.000τα εργατικά ατυχήματα και 160.000 τα κρούσματα επαγγελματικών ασθενειών
  4. 440.000 πεθαίνουν απο τοξικές ουσίες που εκλύονται κατα την διαρκειθα της εργασίας τους(αμίαντος, ασβέστης κτλ)


Η εργασία σκοτώνει περισσότερους και απο τον πόλεμο

Υπάρχουν πολλές ασθένειες που σχετίζονται αμεσα με το ειδος του επαγγέλματος και δεν εχουν αναγνωριστεί επίσημα. στην χώρα μας ειναι πολύ φτωχά τα στοιχεία για τις επαγγελματικές νόσους που δεν μπορει να βγει αντιπροσωπευτικό δειγμα ώστε να γίνουν στατιστικές μελέτες

Photobucket


Σημερα τιμάται και η μνήμη των νεκρών σε εργατικά ατυχήματα. Συνθημα:"να θυμάσαι τους πεθαμένους να μάχεσαι για τους ζωντανούς" Σε όλο τον κόσμο τα συνδικάτα ετοιμάζουν ομιλίες για την σημερινή ημερα και θρηνουν τους νεκρους τους. μια γελοιογραφία απο τον "Ρ" :
work

Τα εργατικά ατυχηματα ειναι το τιμημα που πλήρωσε και πληρώνει ο πολιτισμός μας. η βιομηχανική επανάσταση είναι απο τις πιο αιματηρες επαναστάσης . ακόμη και στην γαλλική δεν θυσιάστηκαν τόσα παιδιά τόσες γυναίκες και τόσοι άνδρες.
Αξίζει?Να χάνονται ανθρωπινες ζωες στον βωμό της εξέλιξης. Μιας εξέλιξης που έφερε άνεση αλλά και περιβαλλοντική καταστροφη μιζέρια. Υπάρχουν ακόμη πολλοι φτωχοι ισως περισσότεροι απο όσους υπήρχαν πριν το ξεσπασμα αυτό
Μαζικά ατυχήματα στην Νεα Υορκη(πολλές μοδιστρες εχασαν την ζωη τους σε μια πυρκαγια το 1920), εκμετάλλευση εργατών(δουλευαν και δουλευουν 15-18 ωρες καθημερινα για μηδαμινά μεροκάματα), ατυχήματα που καλύπτονται.
Μια ματια να ρίξει κάποιος στο έργο του Σταϊνμπεκ και του Ντικενς θα καταλάβει το μέγεθος του τιμήματος που πλήρωσε ο άνθρωπος.
Μια ματιά να ρίξει στα στατιστικά των συνδικάτων και θα δει το μέγεθος του τιμήματος που πληρώνει.


Σώπα τώρα κόκκινο τέρας. Το έκανα το καθήκον μου. Μιλησα. κοιμήσου πάλι. 

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Παιχνίδια με εικόνες και αριθμούς

"Οι γυναίκες ξοδεύουν 2 χρόνια από τη ζωή τους κάνοντας μπάνιο ενώ οι άνδρες μόλις 117 ημέρες από τη διάρκεια της ζωής τους."
Shower Pictures, Images and Photos

δεν το λεω εγω...η στατιστική το λέει.


"Αν σε ένα συζυγικό καβγά κάποιος ξεπεράσει τους 150 καρδιακούς παλμούς το λεπτό, θα χωρίσει."

BREAK UP Pictures, Images and Photos

τι άλλο θα μετρήσουν?


"Κάθε φορά που γελάμε καταναλώνουμε 3 και 1/2 θερμίδες!"

laugh Pictures, Images and Photos


Και με έσυραν στο γυμναστήριο οι χαζές(τραβατε με κι ας κλαίω). Γαργαληστε με να σωθώ βρε!!!

"Οι άνθρωποι ξοδεύουν 140 ημέρες από τη ζωή τους ψωνίζοντας."
shopping cart! Pictures, Images and Photos

Για τις γυναίκες ειναι 5πλάσιος ο χρόνος(να μαστε και δίκαιοι!)


"Οι άνθρωποι ξοδεύουν 250 ημέρες από τη ζωή τους διαβάζοντας."
dobie reading Pictures, Images and Photos

Μονο απο τις εξεταστικές το κάλυψα αυτό(βαλε και κάτι Ντοστογιεφσκυ, Τοιλστόι, Hesse, Twain)το υπερκαλύψαμε και πάμε για record

"Οι άνθρωποι ξοδεύουν 180 ημέρες από τη ζωή τους μιλώντας στο τηλέφωνο."
phones Pictures, Images and Photos

Εκτός του Λινακίου...Η φιλη μ σπάει τα guiness το ένα μετά το άλλο...Κατάφερε και τελειωσε 1000 λεπτά σε 20 μέρες!!!Θηρίο!!!

Και τέλος:
Στον καθένα μας αναλογεί μια μικρή γκαρσονιέρα , δηλαδή 25 τετραγωνικά μέτρα ανά άτομο ...
..... και έχει στη διάθεσή του 0,001 χμ . παραλίας ....
Στον καθένα μας αναλογούν μόλις 2,68 στρέμματα δάσους ....
..... 2,85 χιλιόμετρα δρόμου ...
..... 1,96 στρέμματα ορεινού εδάφους ...
.... μισή καρέκλα:0,0000073 τετραγωνικά μέτρα ....
.... μερικά εκατοστά σιδηροδρομικής γραμμής ...
..... 16,76 τετραγωνικά μέτρα γλυκού νερού ...
.... και 3,16 στρέμματα γης .
Στον κινηματογράφο αντιστοιχεί μία θέση ανά 124 άτομα ...

land bridge Pictures, Images and Photos

Αυτές οι αναλογίες πρέπει να αναφέρονται μόνο στον "δυτικό"κόσμο. Υπάρχουν παιδια και ενήλικες σε κάποιες χώρες πολύ κοντά μας που περπατούν 4 και 5 ωρες για να πιουν λίγα εκατοστά νερού. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν δει ποτέ δάσος(γιατι αυτό που τους αναλογούσε "χαθηκε" απο μια πόλη). Που δεν έχουν ούτε λίγα μετρα γης για να καλλιεργήσουν, γιατι την έχασαν σε ενα πολεμο και τώρα είναι πολύ μακριά της για να την διεκδικήσουν.
δεν αξίζει να μιλήσουμε για τον κινηματογράφο, γιατί πολλοι άνθρωποι στον κόσμο που μας παρέδωσαν και βρήκαμε δεν έχουν τα βασικότερα των αγαθών. Αλλά οπως λέει και Ο Τολστόι: "Ποση γη χρειάζετται ο άνθρωπος? τοση ώστε να τον καλύψει την στερνη ωρα"
Γιατι τουτη γη που την πατύμε όλοι μεσα θε να μπούμε...Και δεν το λέω καθόλου απαισιόδοξα. παραθέτω μια αλήθεια και ένα γεγονός. οσο δύσκολο και αν είναι να το χωνέψουμε it's thwe f@#$#^%g truth.
Κατι που δεν έχουν χωνέψει ακόμη οι "δυνατοί"του κόσμου τούτου και τα θέλουν όλα. χρημα γη εξουσία δυναμη...αλλα και αυτοι μια μεριδα γης θα πάρουν κάποτε και θα "φυγουν"οπως ήλθαν. Αδειοι.
Αφηστε λοιπον τον μικρό μας πλανήτη και τους κατοικους τους στην ησυχία τους. Αρκετα παιχνιδια κανατε με τις ζωές μας...

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Danke schoen

Ολα τα animated ειναι ευγενική προσφορά του cartoonιστα Nτοκ...To νταμαζλούκι σε ευχαριστεί θερμα...

funny face Pictures, Images and Photos

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Ο πατερούλης ο Σταλιν



"Εγω ενα προτυπο ηθελα..Ο πατερουλης ο Σταλιν ουτε ζαρτιερες φορουσε ουτε τιποτα..Εαν εισαι με την Μαντονα το πολυ πολυ να παραξηγηθει η Μαρινελλα. Ασε που εμενα ποτε δεν μ'αρεσε το Ντυσιμο του Σταλιν..."
Κορυφαιοι απλα οι Αγαμοι Θυται, Μακαρι να ημουν αρκετα ωριμη να τους ακουσω στην εποχη τους..Απολαυσε

Αγαμοι θύται-Επιστολή βορειοηπειρώτη



Για Γελιο και για Κλάμα...

feliz cumpleaños!


Acuérdate de mí y mi sonrisa. i olvidar su voz. i estará de regreso en dos meses. te amo.cuidar de mí, te echo de menos. Το Εφάκι

Σώστε τα μνημεία




Σε παγκοσμια πρωτη, ένα γεγονος που μόνο στην τρελή τρελή Αρτα θα γινόταν(δεν μας φαινεται αλλα ειμαστε κρυφοπληγές) Ο πρώτος επιτάφιος της Αρχαιολογικής υπηρεσίας, είναι εδώ. Δυνατός όμορφος με μηνυμα, ήρθε για να μεινει. Τα λόγια του απλα:ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ". μονο το motherfuckers λείπει και το θαυμα θα γινόταν.
Για να σοβαρευτεις και λίγο αναγνωστη(η αλλιώς Lone ranger-μεταξύ μας διαβαζομαστε-)ο επιταφιος αυτος ειναι της διασημης σε όλο τον κοσμο και τον ντουνια, στις επτα θαλασσες και στις πεντε ηπειρους, (η μονο στην Ηπειρο και αυτο δεν εχει σημασία)εκκλησιας της Παρηγορήτριας/Παρηγορήτισσας. Γιατι αγαπητε έχει και η Αρτα Αγια Σοφια..Εμ τι μονο η Πολη(με το σαλινικιώτικο το λαμδα)ΟΟχι!!
Η Παρηγορητρια που παρατείθεται και αυτη στην δεύτερη φωτογραφία, ειναι ο πιο διασημος βυζαντινός νομος της Αρτας. Μεγάλο εργο της εποχης του 14ου αιωνα σε πολυ καλο οικοπεδο. Η εκκλησία παντα ήξερε απο Real estate. Ο ναος ηταν τμήμα μοναστηριού. Πλεον λειτουργει ως μουσείο και ο αρχικός της σκοπος περασε σε δευτερότριτη μοιρα. Και εδω αρχιζει η συγκριση με την Αγια Σοφία(μονο που με την Αγια Σοφια το θέμα είναι και εθνικό όχι μονο η λυσσα των ανθρωπων να την επαναφέρουν στην αιγλη της). Λοιπον η μητροπολη της Αρτας δεν καταλαβαινει ως φαινεται τον ορισμο του μουσειου. Κια θέλει να επαλειτουργησει η Παρηγορητρια ως εκκλησία. Κατι που το δοκιμαζουν μια φορα τον χρονο και δεν τους βγαινει(να πω την αληθεια). Ολο τον χρονο η εκκλησιτσα(λεμε τωρα γιατι ειναι απλα τεραστια!!!)στεκεται αξιοπρεπως στην θέση της και ανοιγει για τους επισκεπτες(που την σεβονται και ουτε κιχ δεν βαζουν μεσα-εχω παει και ξερω-). Αλλα όλη αυτη η αξιοπορεπεια την μονη μερα που βρισκει την λειτουργικοτητα της παει περιπατο στον λοφο του Στρατοπεδου και ο χωρος της θυμίζει την εμποροπανήγυρη του Οκτώβρη.
Οχι απλώς γινεται Ο χαμος, οχι δεν την σεβεται κανεις, οχι καταντα χειροτερα και απο το παζαρι. Η κατασταση ειναι απεριγραπτη. Εμετικες σκηνες. Αποτελεσμα:να χανει την αξιοπρέπεια της ωσ μνημειο.
Αλλα ΟΟχιι!!! Καποιοι απαιδευτοι τυποι επιμενουν να επαναλειτουργησει. Επειδη καποτε ηταν εκκλησια(πολλα πολλα χρονια πριν)πρεπει με το ζορι να ξαναγινει για να κορδωνονται οι χριστιανες ψωναρες οτι εκκλησιάζονται σε μνημειο?!!
Επειδη οι χριστιανοι και οι Ελληνες γενικότερα εχουμε την ιστορια μας να τρεχει στο αιμα και γουστάρουμε αποκατάσταση αυτης. Γεγονός "ασχετο" με την επιλεκτική μας μνημη και την ελλειψη σεβασμου(τρεχουν και αυτα στο αίμα μας) σε ό,τι ορίζουμε ως μνημείο. Σαν μικρα παιδια κάνουν ολοι αυτοι.
"Ηταν δικο μου ρε συ και μου το πηραν"(και εχασα τα κερδη). "ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ!"
Γι' αυτο εαν θελετε να σωσετε τα μνημεια μην τα ξανακανετε τοπους λατρειας. Σε λιγο με την ιδια λογικη θα ζητουν και οι δωδεκαθεϊστες να κανουν τελετες στην Ακροπολη..
Τι ζουμε? Τι αλλο θα δω στην πατριδα μου?
Αντε και του χρονου επιτάφιος του Γεωργοπουλου:"Σωστε τα κοψίδια"
ΥΓ:"Γεωργόπουλος" :διασημο σουβλατζιδικο-βρωμικο στην Αρτα.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Talking bout my Generation!



People try to put us down, talking bout my generation...
Η γενια μου...Δεν μιλά κανείς για εμας. Ας μιλήσω...
Λοιπον γεννημενη την δεκαετία του 80, ήμουν μικρή για να θυμάμαι τον Α. Παπανδρεου και την "σοσιαλιστική" πολιτική του. Μόνο την μητέρα έχω κάθε τρεις και λίγο να μου λέει:"χορτάσαμε ψωμί με τον Ανδρέα"(το πως άλλου παπά ευαγγέλιο)
Η πρώτη μου αναμνηση είναι στην αυλή της φίλης μου τότε Κατερίνας, εκείνο το περίφημο καλοκαιρι της συγκυβέρνησης. Καθόταν η Κατερίνα στην κούνια της αυλης, κρατώντας μια σημαία τησ ΝΔ(γνωστο στελεχος του κομματος ο μπαμπας της)και τραγουδαγε:"ζητω η Ελλαδα, ζήτω η θρησκεια ζητω η Νεα δημοκρατία). Κουναγα και εγω την σημαία(δεν ειχα φιλες στο χωριο και ηθελα να με συμπαθησει η Κατερίνα 6 ετων ημουν)
θυμάμαι κάτι φλυτζανάκια της ΝΔ(στο Νεοχωρι Άρτας το ΠΑΣΟΚ δεν έπαιξε ποτε μπαλα), την μάνα μου(καθαρόαιμη ΠΑΣΟΚα)να τρεχει για τις εκλογες(να με παιρνει και εμενα να γνωρίσω τους συγγενεις)την γιαγια που έλεγε σε όλους ότι θα τους ψηφίσει(αλλα πρεπει να ηταν κρυφοΚΚΕ).
Αναφερω το καλοκαιρι εκεινο γιατι τότε έστειλε ο θειος απο Γερμανια το πρωτο ATARI(και ο χρονος αρχισε εκει). τερμα τα κομικ , τα παιδικα το πρωι , τα ρομποτακια και τα κατσαβιδια.
Ολη η ζωη γυριζε γυρω απο αυτο. Παρακαλουσα τον μπαμπα μου να με αφησει να παιξω "μονο για μιση ωριτσα μπαμπούλη και μετα πάρ'το!!!" Μονο που ως παιδι, μη έχοντας αισθηση του χρόνου η μιση ωρα φαινόταν νεράκι στο αυλάκι... Κλαμα κακό παρακάλια, αλλα ανενδοτος εκεινος...
οταν δε χαλασε το ενα joypad οδυρμος και θρηνος. Μετα απο αυτο το ATARI εξαφανιστηκε απο την ζωή μου(πολυ φοβαμαι ότι πεταχτηκε στη χωματερη)
Ακολουθησαν και άλλες παιχνιδομηχανες όλες δωρα και τάματα.
Ενας υπολογιστης(τον οποιο χάρισε κάπου η μητέρα, ουτε θυμάμαι που)και ήρθε το 1996. Εμεινε 4 χρονια μαζι μου και ηταν ενασ Amiga. Του ειχα βγαλει και ονομα και κάναμε καλη παρεα...τι χαρτζιλικι έχω χαλασει σε δισκετες(που θυμιζαν σουβερ) ενας θεος ξέρει...
Το 1998 τα αφησα όλα αυτα. Καφεδες, μπυρες, τσιγάρα, έξοδοι μαλλιά και αγόρια. "Μην τολμησεις και ερθεις παλι με jeans το βραδυ"φωναζε η Χρυσα απο το τηλέφωνο"κομμένη η παρέα, πως να σε κοιτάξει κανείς χωρίς μακιγιαζ?"συνέχιζε την γκρινια...Βεβαια τότε περναγα μια καραμπινατη καταθλιψη- εφηβεία που δεν την ακουγα. Διαβαζα πολυ,ακουγα μουσικη απο τα walkman, γύριζα με μια φωτογραφική στο χερι και έπινα τα καφεδονια το ενα πισω απο το άλλο
Κάπως ετσι περασαν τα χρόνια...
Τον Amiga διαδεχτηκαν πολλα pC, laptop. το Atari Πολλες παιχνιδομηχανές και πολλα videogames. H βιντεοκασετα εγινε DVD και αυτo αρχειο στο PC.η Φωτογραφικες δεν εχουν πια φιλμ, αλλά κάρτα μνημης
Εχουμε όμως και σταθερες:Το Πασοκ και την ΝΔ(με το πρωτο να μοιαζει αρκετα με την δευτερη), τα ονοματα των πολιτικων αρχηγων, ο Πανουσης, οι Τρυπες και οι Deep Purple.
Ακομη με την Χρυσα πάμε στα ιδια μερη οταν βρισκόμαστε, ακομη γκρινιάζει για τα ρουχα μου ακόμη εφηβεια περνάω.
Ακουω μουσική στα Mp3, διαβάζω, κλεινομαι στο δωματιο μου και η μητερα φωναζει απ'εξω(και δεν ειμαι 16, believe it or not)
Με όλα τα παραπάνω δεν ήθελα να εξιστορήσω την ιστορία μου περιληπτικα. Ηθελα να δείξω πως ειναι η γενια μου.
Ισως αδιαφορη, με μονα θέματα το μαλλι και το γυαλί, οι καφεδες, τα αμαξια και οι γκομενες. Ισως όντω ειμαστε μια γενιά metro- η asexual. Ισως τα γεγονοτα του Δεκεμβρη έδειξαν ότι ειναι σε ένα μικρο κώμα απο το οποιο μια λεξη αρκει για να ξυπησει.
Ισως και όχι.Ποιο ειναι το θεμα?Κανενα. Λεξεις που έσπρωχναν να βγουν για εμας. Σε 20 χρονια ίσως υπάρξει κάποιος να πει κουβέντα και για εμας. Για τα παιδια που έζησαν πιτσιρίκια το κιτς του 80(αυτες οι βατες!)
I don't want to cause a big sensation, I;m just talking 'bout my generation!

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Ενα θερμό χειροκρότημα

Το τέλος του θειου δράματος...Που ακόμη μια φορα η Ελλάδα έσπασε τα ρεκορ χοληστερίνης και εφαγε χιλιομετρα κοκορετσιων και κοπάδια αρνακίων!(αλήθεια τα υποκοριστικα δεν έχουν γενική?)
Πάντως ωραία περάσαμε και φέτος!Πριν την Ανάσταση, φίλοι και γνωστοί έπιναν για να ξεχάσουν..Λίγο το θείο Πάθος, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο οι πιθανών επερχόμενες εκλογές, το έριξαν στο αλκοολ..
Την ημέρα που τα αρνιά είχαν την τιμητική τους(αυτή η ταγκίλα που περιφερόταν στον αέρα είναι το eau de parfum των ημερών), έπιναν πάλι όλοι για να χαρούν (έστω και στα ψέμματα)μπας και ξεχάσουν τα πραγματικά τους θέματα...
Ήθελα να κάνω κοινωνική κριτική να μιλήσω με κάποιον για όλα όσα γίνονται.Κανείς δεν ηταν προθυμος. όλοι χαιρόταν για τον τύπο απο την Ναζαρέτ που αναστήθηκε(πΑΑΛΙΙ?). Βάλαμε τα θέματα μας στη νεκρά..Αλλα επιτέλους αναστήθηκε ο Χριστάκης, μπας και αναστησουμε επιτέλους τα προβληματα μας.Αρκετο camouflage.οι ειδήσεις θυμίζαν εκπομπη μαγειρικής και Πρωινη λειτουργία(πως γίνονται όλοι ευσεβεις χριστιανοι ετουτες τις μέρες ειναι εντυπωσιακο!!!)
Αντε να επανέλθουμε...
Γι'αυτο χειροκροτηστε το τέλος του Θειου δράματος...
ΥΓ Ολα τα σχόλια περι θρησκειών γίνονται μα χιουμορ. Τα εννοώ και ειναι αποψη προσωπική αλλα δεν θα ήθαλα να προσβάλλω την πίστη και την αισθητική του οποιοδήποτε

Το ntamazlouki τωρα και σε cartoon..

ntamazlouki

το Ntamazlouki απεκτησε το δικό του animated!
ευχαριστουμε τον ταλαντουχο και ανερχόμενο cartoonιστα που επέλεξε να διατηρησει την ανωνυμία του!

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Ευτυχισμένος ο καινουριος πάσχας!!!


Καλέ αντε να ζήσουμε να τον θυμόμαστε!!
Ουπς!!!παρεκτρέπη!
Δεν μιλάμε απλά για τον θάνατο, αλλά για το complete πακετάκι. Πάθη, σταύρωση και απόψε θα κατατροπωσει τον Χάρο που βγήκε παγανια και τα'βαλε μαζί του!Με ποιον?Με τον jesus??και η μάχη εδόθη στα μαρμαρένια αλώνια(λαθος και παλι)στον κατω κόσμο, ήθελα να πω.
Σώμα με σώμα τρεις μερες και τρεις νύχτες πάλευαν.
And the winner is...:Jesus(στα σημεία κέρδισε)
Και μετα απο αυτο το μύθο γεννήθηκε μια θρησκεια, εβραιομεταλλαγμένη!!!
γι'αυτο σας λεω και φέτος:Ευτυχισμένος ο νεός Πάσχας(μέχρι κια η λέξη εβραική είναι)
Και μην φάτε πολυ αρνί, γιατί η εκδίκηση των αμνοεριφίων κοντοζυγώνει.


Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Καλέ standar Ανέστη???


Εντάξει είναι προκλητικός  ο τίτλος...εντάξει...αλλά δεν μπορώ να συγκρατηθώ!
Πίστεψα και εγώ κανά δυο φεγγάρια ότι υπάρχει θεός,χριστός,παναγία, οι τρεις μάγοι(πάντα αναρωτιόμουν γιατι δεν έκαναν επίσκεψη σε όλες τις λεχώνες). Πίστεψα και δυο φεγγάρια στην εβδομάδα των παθών. Μ'αρεσε πολύ η έκφραση "των παθών του τον τάραχο", που έλεγε ο παππούς μου οτι τον έκανα να περνά όποτε οι γονείς μου πήγαιναν ταξιδάκι..(τα "φεγγάρια" σαν χρονικός προσδιορισμός είναι υποκειμενικό). Πιστεψα στην αμαρτία και στην μετα θάνατων ζωή, είχα τύψεις ότι έπεφτα στην αμαρτία..Πίστεψα...
Και μετά ξε-πιστεψα(πολύ ωραία η ελληνική. Με ένα ξε- ή ένα α- τα αναιρείς ολα)
Έπαψα να πιστέυω όχι γιατι κάτι κοσμογονικό συνέβη και ταραχτηκα τόσο που λεω "Οκ απλά δεν υπάρχεις,(γιατί μου προκαλείς δυστυχία/ατυχία/δεν μου κάνεις τα χατήρια)Τίποτε απ'όλα αυτα. Όσα και να μου έτυχαν δεν πίστεψα ότι έφταιγε κανείς. Ήταν απλα μια σειρά γεγονότων που ήταν δυνατό να συμβουν. Καλό και κακό το απολάμβανα ή το ξεπερνούσα, αντίστοιχα.
Απλα κατάλαβα ότι δεν στερούμαι νοημοσύνης(ναι, είμαι ψώνιο)και έχω και λίγη όρεξη για διάβασμα. Ότι αντεχω να δοκιμαστώ και να μάθω. Ότι τελικά δεν πρέπει όλα να τα δεχόμαστε όπως μας τα πουλάνε το σχολείο, η οικογένεια και η κοινωνία. 'Οτι τις αποψεις μας τις διαμορφώνουμε εμείς.
Και έψαξα να βρω βιβλία, ντοκυμαντέρ και κείμενα. Έβαλα και λίγο το κεφάλι μου να εργαστεί(να μην το έχω μόνο για να έχει λόγο ύπαρξης ο λαιμός)και λέω:"καλά δεν παίζει να υπάρχει. Πόσο πια κοροιδία έχουν στήσει οι άνθρωποι γύρω απο τις θρησκείες ?"
Είδα φάσεις και αντιφάσεις, κακία από τους θεούς, μια μανία, ένα μίσος....Ανεξήγητες καταστάσεις!
Ιστοριες για μεγάλα παιδιά(όπως και το Playboy, αλλα αυτό παρέχει ευχαρίστηση).Αν και το διδάσκουν σε παιδάκια για να έχουν "φόβο θεού"
Μυθολογία είχαν και οι αρχαίοι..Αλλά ήξεραν ότι ψιλο-μούσια ήταν και το φιλοσόφησαν το θεματάκι...ανεξιθρησκεία σε πρώιμο στάδιο. ακομη και αν είχαν κανα τριχίλιαρο θεούς...Αλλά ήταν νοήμονες οι πρόγονοι και δεν τα ενστερνιζόταν και στο εκατό τα εκατό.
Ιστορία δεν θα πω...ξερουμε ότι οι καημένοι οι Ρωμαίοι πλήρωσαν με τον πολιτισμό τους αυτές τις λίγες καταδίκες στα λιοντάρια..
Λοιπόν...
Δεν γουσταρα και την στέρηση...Θέλω να έχω απολυτη ελευθερια και όχι:"κάνε ό,τι γουστάρεις, αλλα εαν δεν είναι αυτό που θέλω εγώ στα καζανια"
δεν γουσταρα και τους παπάδες, την εκκλησία και τα σκάνδαλα τους. Το τζιχάντ και την μετεμψύχωση. Τους μοναχούς και τις μοναχές(όπως λέει και ο Κομφούκιος"δεν επιτρέπεται νέοι άνδρες και νέες γυναίκες υγιείς και αρτιμελείς, ικανοι για τεκνοποίηση να τα αφήνουν όλα πίσω του για να λατρέψουν θεό")
Αρα που καταληγουμε αδερφια?
Standar Ανέστη? Διότι και άλλοι κατα καιρούς ανεστη..τι τους ξεχνάμε?
Μίθρας, Ώρος κτλ.
Αρα ας το ψάξουμε καλύτερα...
Πάω Άρτα..Να δω την παρέλαση των επιταφίων την Παρασκεύη και να ψηφίσω το καλύτερο, να σπάσω μπουκάλι το Σάββατο το πρωί και να δω λίγο και το αδελφάκι μου.
Αρνια κοκορέτσια κτλ δεν θα παίξουν φέτος(όχι τα έτρωγα)
Και μην ξεχνάμε :"ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΑΙΤΑΝΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ"

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Jesus Christ...Show must go on!!!

Jesus Christ Superstar..!!!Επειδη κορυφωνεται το θειο δραμα και εκατοντάδες πιστοί συγκεντρώνονται για την παγκόσμια πρωτη αυτής της χρονιάς..(Τέτοιος πονος πια κάθε χρόνο)
Επειδή οι πιο έξυπνοι γκουρού της πίστης την αποτάσσονται στο τέλος, έχοντας σιχαθεί τα παραμύθια και την υποβάθμιση της νοημοσύνης τους αφιερώνω αυτη την "εξομολόγηση" του 
Andrew σε όλους όσους πιστεύουν στο "Κρίνετε για να μην κριθείτε"(το μην το άφησα εκτος επίτηδες), που κυριολεκτικα αφρίζουν στην λέξη άθεος και που πιστευουν ότι μια μέρα που ο θεούλης του έπαιζε με τις λάσπες έφτιαξε ενα παιδάκι τον Αδάμ για να έχει παρεούλα στον κηπάκο του...
φτάνει πια...Και να υπαρχει , he doesn't give a shit about you. Και εσεις κολοχτυπιέστε στις εκκλησίες θρηνώντας τον πόνο του...Καλοστημένο θεατρικό έργο με εκατομμύρια θεατές(που πληρώνουν ακριβά το εισιτήριο τους).Το καλό πράγμα κοστίζει...Αγοράζει ελπίδα σωτηρία ψυχής..Κομπλέ πακετάκι..
Θα σας πω και το τέλος...Ο Μιθρ-ουπς i did it again-Ιησούς ανασταίνεται βρε!Θεαματικό το φινάλε(χωρίς τον πρωταγωνιστή θα την βγάζαμε?)

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Πόσο πωλείται η παιδική ψυχή?


Trafficking- η σύγχρονη σκλαβιά. Δεν καλύπτει μόνο περιπτώσεις εκπόρνευσης ανθρώπων, αλλά την γενικότερη εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο. Αυτό που με ταράζει και θέλω να το μοιραστώ ειναι η περίπτωση των παιδιών. Κάνοντας μια βόλτα στην Αθήνα (και όχι μόνο) βλεπει κανείς παιδάκια απο 7 εως 13 ετών να "δουλευουν", γιατί οι γονεις(όπως ισχυρίζονται) δεν έχουν χρήματα(όλοι αναπηροι έιναι πια?)Είτε πουλώντας κάτι, είτε παίζοντας μουσική είτε απλα συνοδεύοντας τους γονείς τουσ(ίσως να μην είναι όλοι!) στην ζητιανιά αυτά είναι  τα θύματα της κοινωνικής μας εξέλιξης. Η οποία έγινε για τους λίγους και τους καλότυχους... για τους εκλεκτούς. 
Ίσως η βιομηχανική επανάσταση έφερε αλλαγές στον τρόπο ζωής της ανθρωπότητας. Αλλά δυστυχώς στο θέμα της ανθρώπινης δουλείας δεν άλλαξε απολύτως τίποτε. Είναι επικερδής η μπιζνα και δεν συμφέρει κανένα να την αλλάξει. Η εκμετάλλευση παιδιών απο ενήλικες(είτε τους γονείς τους είτε άλλους καλά κρατεί). παιδιά που γυρίζουν στο κρύο και τη ζέστη τους δρόμους δουλευοντας. κάποια "τυχερά" ίσως πάνε σχολείο. παιδιά που δουλευουν σε χωράφια σε εργοστάσια και σε εργαστήρια. Ποιος δεν θυμάται το εργοστασιο μεγάλης εταιρίας ρούχων στην Μαλαισία, στο οποίο δούλευαν μικρά παιδιά για μεροκάματο ενός ευρώ.
Παιδάκια γυρνάνε στο Μοναστηράκι στο Θησείο στα"εναλλακτικά" Εξάρχεια(και στα ΒΠ λογικα) παρακαλώντας για ένα κέρμα. πολλοι πλέον τα θεωρούμε ενόχληση στην ιερή ώρα του καφέ. Δεν τα κοιτάμε καν. Οι σερβιτόροι τα αποπαίρνουν. Αυτό που μου κάνει εντύπωσh, δεν είναι εκείνα που σε κοιτούν θλιμμένα και μίζερα. Αλλά εκείνα με τα λαμπερά ματια που σε ρωτούν αν θα αγοράσεις κάτι χαρούμενα. Που δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση και ίσως το διασκεδάζουν. "Πρέπει να μαζέψω δέκα ευρώ να αγοράσω παντελόνι"μου είπε ένα κοριτσάκι σημερα. 'Οχι θλιμμένα αλλά σαν παιδάκι που χαίρεται με τα ψώνια του. Ξεστόμισε κάτι που εαν το συλλογιστείς αναγνώστη(εαν υπάρχεις) είναι απλά τραγικό!
παιδιά-θύματα. Που προσπαθουν αν σε κερδίσουν με τον τρόπο τους. με νάζια με κοπλιμέντα με ψέματα η αλήθειες. Το θέμα είναι ότι όλα είναι παιδιά. 
Είναι τετριμμένο το θέμα. Αλλά Let's face it:Θα μας απασχολεί πάντα, δίοτι μέχρι το τέλος του πολιτισμού μας (όπως τον ξέρουμε, τουλάχιστον) θα υπάρχει και η πείνα και η εξαθλίωση...
Συμφέρει αναγνωστη μου. Τα σκλαβοπάζαρα φέρνουν λεφτα στους πραγματικούς ηγέτες αυτου του μικρού πλανήτη...Και την δόξα πολλοί εμίσησαν το χρήμα όμως ουδείς...
Λύσεις θεωρητικές υπάρχουν. στην πράξη όμως τίποτε δεν θα συμβεί. Όσα gala και bazaar να κάνουν οι μεγαλοκυρίες όσες ημερίδες και να γίνουν..Η οριστικη λύση δεν δόθηκε ποτέ...και δεν θα δοθεί ποτέ.
Τίποτε πιο επικερδές απο μια ανθρώπινη ζωη...

Το είδαμε και αυτό...


Παρασκεύη 10 του Απρίλη...Μια μέρα σαν όλες τις άλλες. ο καιρός έχει ανοίξει και όλοι είτε με το αμάξι τους τα πόδια τους είτε τα ΜΜΜ ξεκινούν για τη ρουτίνα τους...
Τελευταία μερα του σχολείου σήμερα. Πολλοί μαθητες σπουδαστές και φοιτητες κίνησαν για τα "κεντρα γνώσης".
κατα τις 7:00 ξύπνησε και ο Δ. Πρώτη φορά είχε όρεξη να πάει στη σχολη του. Όλα ηταν έτοιμα..
ντύθηκε, ήπιε μια γουλιά καφέ και έφυγε. Όλα ήταν κανονισμένα..Όλα...
θυμόταν τον εαυτό του να γράφει στο profile του στο Myspace :"
Δεν έχω πλεον λόγο να συνεχίσω να ζώ. Δυστυχώς για εσάς, είμαι πολύ εγωιστής για να φύγω και να σας αφήσω να ζήσετε τις γαμημένες ζωές σας. Πριν πεθάνω θα σας στερήσω ότι πολυτιμότερο έχετε. Δεν έχω σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή. 

Φτύνω κατάμουτρα στην «αξιοπρέπεια» και την «τιμή» σας και σε ότι έχετε ιερό. Έχω πάρει την απόφασή μου και δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Οποιοσδήπωτε βρεθεί μπροστά μου το πρωί της 10ης Απριλίου 2009 γίνεται άμεσα στόχος - δεν θα υπάρξει καμία διάκριση στην ηλικία, το φύλο ή την καταγωγή εκείνων που θα δολοφονήσω, για εμένα είστε όλοι σκουπίδια. Θα σας σκοτώσω γιατί έτσι γουστάρω και θα φροντήσω να το ευχαριστηθώ όσο περισσότερο γίνεται. Για τους περισσότερους απο εσάς μπορεί να ακούγομαι παρανοϊκός, εγκληματίας ή δολοφόνος... 

Κάνετε λάθος, εσείς είστε τα νοητικώς στερημένα θρασύδειλα εγκληματικά καθάρματα που βρίζουν υπό την κάλυψη της ανωνυμίας, της ιδιότητας του καθηγητή ή των πολυάριθμων παρέων. Μέχρι στιγμής δεν έχω εισπράξει τίποτα άλλο παρά την απόρριψη και την ύβρη των γύρω μου. 

Σας τα επιστρέφω με την υπόσχεση να περάσετε τις τελευταίες στιγμές σας παρακαλώντας για την ελλεεινή και τρισάθλια ζωή σας - σύντομα θα δείτε πως είμαι άνθρωπος που τηρεί τις υποσχέσεις του... Δεν είμαι αναγκασμένος να δώσω περαιτέρω εξηγήσεις για τις πράξεις μου. Δεν έχω γνωρίσει παρά ένα άτομο που να αξίζει σαν άνθρωπος και με την οποία πίστευα πως είχα ερωτευτεί. Νιώθω πολύ άσχημα που με απέρριψε και ελπίζω πως με ότι κάνω την Παρασκευή θα αλλάξει γνώμη για μένα"


Λόγια που λίγοι ή πολλοί τα διάβασαν αλλά μεσα του ήταν σίγουρος ότι κανείς δεν τα πίστεψε κανεις δεν τον πίστεψε...και σε λίγη ώρα θα τους διέψευδε όλους πανηγυρικά...
Δεν ενδιαφερόταν για τον πόνο που θα ένιωθε η οικογενειά του, αλλά και οι οικογένειες των πιθανών θυμάτων του...
Το μόνο που τον ένοιασε ήταν αυτός ο θυμός να ξεσπάσει...
Τα άλλα είναι γνωστά..
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα έπρεπε οι καθηγητές που διδάσκουν(δηλ μεταδίδουν γνώση)να μην είναι τόσο αδιάφοροι δημόσιοι υπάλληλοι...Να μην σκέφτονται μόνο το αραλίκι τους και απλά να αποστηθίζουν ξερές "γνώσεις"(διότι γνώση αυτο που σου παρέχουν ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ)
Ότι παιδαγωγός δεν ειναι κάποιος που έχει σπουδάσει παιδαγωγικά, αλλά και ένας καθοδηγητής ένας ψυχολόγος ένας εμπνευστής...
Οι καθηγητές μου στην δευτεροβάθμια εκπαιδευση ήταν τα πιο αμκρινά παραδείγματα του παραπάνω όπου. Ημιμαθή ανθρωπάρια, σνομπ
που το μόνο για το οποίο ενδιαφέροταν ήταν να φωνάξουν και να υποβαθμίσουν
Με 4 εξαιρέσεις ΟΛΟΙ οι άλλοι το μόνο που άξιζαν ήταν αυτο που έπαιρναν:αδιαφορία και έλλειψη σεβασμου.
Είναι γελοιο σε 6 χρόνια οι πραγματικοί παιδαγωγοί αν μετριούνται στα δακτυλα ενος χεριού...
Τραγικό είναι...Ποιος φταίει για την κατάσταση αυτή?οΙ δάσκαλοι, οι γονείς και τελευταία τα παιδια...και όλο αυτο ανακυκλώνεται.
Το σχολειο, η οικογένεια είναι μοντέλα της κοινωνίας.Μας διαμορφώνουν καλώς η κακώς...
Στο σχολείο κουμάντο κάνει ο διευθυντης...φέρεται σαν νταής. ο πατέρας στο σπίτι το ίδιο..ποιο το αποτέλεσμα?
το παιδί στις παρέες του θα φέρται έτσι όπως πιστευει ότι φέρονται οι"αντρες".Θα υποβαθμίζει τους διαφορετικούς, τους ξεχωριστους. τα λεγόμενα"ήσυχα παιδια"
Γιατί? γιατί άλλοι καθημερινά τον υποβαθμίζουν θα θέλει να είναι ο αρχηγος...
Είχε δίκιο ο Δ.? έκρινε σωστα σχολείο και συμμαθητές?
Και ποιοι είμαστε εμεις να τον κρίνουμε?Αυτόν η οποιονδήποτε άλλον?Γιατί η δική μας γνώμη να έχει ιδιαίτερη βαρύτηα?
Το μονο που μπορουμε να πουμε είναι καλό σου ταξίδι...Πέρασες και δεν στάθηκες...




Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Φταίνε τα φεγγάρια η μήπως φταίω εγώ?



Και ναι!!!σε παγκόσμια πρώτη αύριο 9 του Απρίλη έρχεται καμαρωτή καμαρωτή η Πανσέληνος...
Πολύ μελάνι έχει χυθεί, πολλά τραγούδια έχουν γραφτεί, πολλοί ερωτευμενοι έχουν κλάψει...και πολλές κυρίες ρίχνουν τα νευράκια τους ή την μελαγχολία τους στην Πανσέληνο.
Ανεβοκατεβάζει τα νερά, ξυπνάει τους Λυκάνθρωπους και εμπνέει τους ρομαντικούς.Η πανσέληνος συνδέεται παραδοσιακά στη λαϊκή αντίληψη με τις επιληπτικές κρίσεις.
Πολλοί παγανιστές πραγματοποιούν ένα μηνιαίο τελετουργικό, το Esbat, σε κάθε πανσέληνο, ενώ οπαδοί παραδοσιακών κινέζικων θρησκευτικών δοξασιών ετοιμάζουν τις προσφορές τους προς τους προγόνους τους και θεότητες σε κάθε πανσέληνο 
Ένα από τα πιο πιο αγαπημένα βιβλία ο Τρυποκάρυδος του τρελου Tom Robbins βασίζεται στις ορέξεις της κυρα-Σελήνης...μέχρι και μέθοδο αντισύλληψης την έκανε ο κυριούλης...
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας...το θέμα μας είναι η ομορφιά της Πανσελήνου...οι μυρωδιές που φέρνει μαζί της το φως της και οι σκέψεις που ξυπνάει...
το μόνο σίγουρο σε αυτο τον κόσμο είναι ότι κάθε 28 μέρες θα κάνει η Σελήνη την βόλτα της στον ουρανό , μέσα σε όλη την λαμπρότητα της..Α όλα κι ολα..πιστή στο ραντεβού της..και δεν καταλαβαίνει τιποτε απο σεισμους πολέμους χαρές και λύπες...
Και οι μυρωδιές...μύρισε ο τόπος απ'τις νεραντζιές...πιο έντονη μου φαίνεται η μυρωδιά τους τις τελευταίες δυο μέρες...
Όσο και να μου χαλά την ζαχαρένια η Πανσέληνος την αγαπώ...Καλη βόλτα αύριο

Η Αθήνα στα γκρι









Μουντές μέρες Λαμπερές βόλτες...
Το Μοναστηράκι, το Θησείο , το Γκάζι , τα Πετράλωνα...
1ο post με φωτογραφίες της Αθήνας...
Η "γειτονιά" έπεται...
Είναι τόσο μουντά πολύχρωμη η πόλη αυτή...

Ο Ερμάκος


Δεν γινόταν να μην ειπωθεί κάτι γι αυτο το πλάσμα...Κατάρχην είναι πολύ όμορφος για να τον αγνοήσεις...
Εν δευτέροις είναι πολύ γκρινιάρης για να μην τον ακούσεις
Και εν κατακλείδει είναι πολύ ζωηρός για να μην τον κλωτσήσεις...
Αδιακριτος καποιος φορές, ζηλιάρης και εγωιστης, λαίμαργος και χουζούρης...
Με έχει τρελάνει με την προσωπικότητα του...
Γι'υτο είπα να εκθέσω το γατόσκυλό μου(την πρώτη μέρα στο σπίτι απο το φόβο του οι κραυγές του θύμιζαν γαυγίσματα)
Τον αγαπώ πολύ και ας έχω ανέβει σε δέντρο για να τον κατεβάσω και ας μου έχει φάει κορδόνια,ας σπάσει κούπες,,ασ με δαγκ'ωνει και γρατσουνα για να "παίξει"!
9ωράιο παιχνίδι!)
τον αγαπώ γιατι μου κρατάει συντροφια...δεν ζητά τίποτα μόνο χαδάκια στο belly του φαγητό..δεν θέλει επιβεβαίωση δεν μου κάνει έλεγχο..
μου δίνει μονο αγάπη και ως αντάλλαγμα του δίνω την δική μου...
Αυτό λοιπόν για τον κλεφτάκο μου!!!!

Η φαντασια στην εξουσία

Οι μπαγλαμάδες να παίζουν Ντύλαν
κι ο Πίτερ Γκάμπριελ διπλοπενιές
ο Τομ Γουέιτς με τα κλαρίνα
και τα νταούλια να παίζουν Γιες
να παίζουν Γιες

Βάλ' το παράθυρο στην πρίζα
κάλεσε το καλοριφέρ
δώσ' τη μπουγάδα στην εφορία
γράψ' ένα σύνθημα στο ασανσέρ
στο ασανσέρ

Άνοιξε γκάζι με το μυαλό σου
βάλε ταχύτητα με την καρδιά
η φαντασία στην εξουσία
δώσε τα ρέστα σου για μια βραδιά
για μια βραδιά

Αυτοί μιλάν-Π.Σιδηρόπουλος

Αυτοί μιλάν την ώρα που ο ήλιος 
έγειρε το χάος ν' ακουμπήσει 
την ώρα που εγώ σε προσκυνούσα απελπισμένος 
για ζωή 

Και μιλάν την ώρα που άλλος 
ένοιωθε το φως, το φως που πάει να σβήσει 
την ώρα που το χάος την αγάπη του ήλιου 
αυτό θα τη χαρεί 

Η συντεταγμένη, μετέωρη λογική 
το χρόνο με σκοτάδι στα υπόγεια μετράνε οι ειδικοί 
Αυτοί μιλάν κι εγώ μαθαίνω πως να ψηλαφίζω 
το σκοτάδι 

Σημείο αναγνώρισης μονάχα θα 'ναι η σαρκική επαφή 
Πριν λουφάξει ο ήλιος, και στο χάος δώσει 
το ρόλο του πατέρα 

Σε μας να μείνει άγιο κάλεσμα 
η ανθρώπινη φωνή 
Σκύβει το κεφάλι η σκέψη να οξυνθεί 
Η γλώσσα μας απ' αύριο 
σε διάλεκτο θα είναι της σιωπής;

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

L'aquila όπως λέμε Λακουίλα...Τόσο μακριά και όμως τόσο κοντά






Ένας ακόμη σεισμός..."στην γειτονιά μας" έγινε...Στην παραπάνω πόλη την L'Aquila. Άπο την Άρτα πιο κοντά είναι η Ιταλία σε σχέση με τα Δωδεκάνησα...σπίτι μου την νιώθω...
Γνωστές λίγο πολύ σε όλους μας οι σκηνες(ξύνουν παλιές πληγές της Αθήνας και όχι μόνο, ξυπνάνε αναμνήσεις)...
Σπίτια γκρεμίστηκαν σε λίγα λεπτά...και μαζί με αυτά όνειρα, σχέδια έρωτες αναμνήσεις...
Μνημεία από άλλες εποχές καταστράφηκαν, ζωές χάθηκαν.
 Γνωστή κυρίως ως φοιτητούπολη μια μικρή πόλη με αξιοθέατα και μεσαιωνικό αέρα.Με ανθρώπους σαν εμάς με σχέδια και όνειρα...
Ακούς, βλέπεις την τραγωδια...την προσπαθεια να βρεθεί έστω και σήμερα κάποιος ζωντανός, τον πόνο και την αγωνία των συγγενών και τις ελπίδες...Αφουγκράζεσαι...
Αλλά τα νιώθεις όλα τόσο μακρινά...Σαν να ακούς κάτι αδιάφορο ανούσιο κάτι που σε λίγο θα το ξεχάσεις. Άοσμο και εύπεπτο.
Άκούς τις κραυγές και δεν σε αγγίζουν...την είδηση ότι μια μάνα καταπλακώθηκε για να σώσει το μωρό της και σκέφτεσαι ταυτόχρονα :"τι να βάλω το Σάββατο?"
Δεν σκέφτεσαι πως ένιωσες εσύ όταν παρόμοια γεγονότα συνέβαιναν στην χώρα σου...
μονο τον εαυτό σου σκέφτεσαι, αποστασιοποιήσαι εκούσια...γιατί απλά δεν σε νοιάζει...γιατί δεν συμβαίνει στην χώρα σου
Δεν μετράει η δικη σου Κοινωνική προστασία:210 νεκρούς, 15 αγνοούμενους 1000 τραυματίες , χιλιάδες αστεγους...
"όχι είναι μακριά μας...έχω απόσταση ασφαλείας...δεν με απασχολεί.."με αυτά καθησυχάζεσαι...
Ξεχνάς ότι τα φυσικά φαινόμενα δεν κοιτούν λαούς, γλώσσα,θρησκεία...
ότι δεν είναι κακό να ενδιαφερθείς λίγο για τον πόνο της "γειτονιάς" σου
ότι δεν πειράζει να χαραμίσεις λίγο απο την σκέψη σου και σε  αυτους τους ανθρώπους...που έχτισαν και έχτιζαν μια ζωή σε εκείνη την πόλη..
Ότι και άλλοι νοιάστηκαν στο δικό σου πόνο...
Δεν είναι κάτι που βοηθά άμεσα εκείνους που υποφέρουν..αλλά ειναι μια ένδειξη ανθρωπιάς
είναι κάτι που σε τιμάει ως άνθρωπο και σε κάνει άνθρωπο...
συγνώμη αναγνώστη μου(αν υπάρχεις)για τις εικόνες φρίκης...αλλά είναι η αλήθεια..όπως την βιώνει η Ιταλία...όπως την βίωσε η Ελάδα..που ίσως την βίωσαν και δικοί σου άνθρωποι.
Κουράγιο L'aquila...




Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Την παλεύει αυτή η πόλη?


Εντάξει σαν έκφραση δεν είναι και για βιβλίο(όχι πολλά απο αυτα που διαβάζω τελευταία χαρακτηρίζονται ως λόγια κείμενα)αλλα ειλικρινα...Την παλεύει αυτή η πόλη?
τελευταία το μόνο που ακούω είναι γκρίνια...για τον καιρό(που τα έχει παίξει και δεν ξέρει σε ποια εποχή να μεταμφιεστεί...για το νέφος...την βρωμιά...την ανευθυνότητα...
1ο  καιρός:Όταν βρέχει ακούς:"μα καλά τώρα ανοιξιάτικα βρήκε να βρέξει?"(οχι θα σε ρώταγε)"τώρα? που είπα να βγάλω και μια βόλτα..την μηχανη, το σκύλο, την γιαγιά με τα αρθριτικά..."(sorry που σου χαλάσαμε τα σχέδια)"σε 2 μέρες θα φτάσω στη δουλειά με αυτή την βροχή"(πάρτε όλοι τα ΜΜΜ να φτάσετε πιο σύντομα, που μέχρι και στο περίπτερο παίρνετε αυτοκίνητο!)
όταν δεν βρέχει ακούς:"μα καλά δεν μπορεί αν ρίξει δυο σταγόνες?"(έτσι που έχει γίνει το περιβάλλον, μάλλον δεν μπορεί)"θα καούμε πάλι φέτος το καλοκαίρι!"(και γι'αυτο τον κλιματισμό όλοι στον τέρμα, απο οικολογικη συνείδηση!)"τελειώνουν τα αποθέματα νερού και κάθε σταγόνα είναι υπερπολύτιμη"(αλλά οικονομία δεν σκέφτηκε κανεις να κάνει!)
όταν φυσάει"μα καλά τι αέρας ειναι αυτος!τα μαλλιά μου..η φούστα μου μας γέμισε σκόνη"(ο αέρας σας έφταιξε!)
όταν δεν φυσάει"δεν έχει και κανένα βοριαδάκι να καθαρίσει η ατμόσφαιρα "(εμ δεν έχει τώρα...!όποτε θέλουμε εμεις θα ανοιγουν οι ασκοί του Αιόλου?)

2ο βρωμιά"μα καλά τι σκουπίδια είναι αυτα παντου..?τίποτε δεν κάνουν οι αρχές"(αλλα το χαρτάκι, το κουτάκι, την τσίχλα κάτω θα την ρίξουν)"η δημοτικη αρχή τι κάνει για τα σκουπίδια?"(ό,τι και εσύ..τίποτε!)

Και με πιάνω και εμένα να γκρινιάζω για τους ίδιους λόγους αλλά με τελείως άλλη κατευθυνση..
Ζούμε σε μια πόλη που κάποτε είχε προοπτικες να γίνει-αρχιτεκτονικά-τουλάχιστον μια πόλη βιώσιμη...και όχι αυτό το χάος που κατήντησε. Όοχι ο,τι αύτη η ουτοπική πόλη δεν θα είχε σκουπίδια ή περίεργο καιρό ή "δυσκοίλιους"ανθρώπους...-δεν λείπουν απο καμία χώρα όλα αυτά-, αλλα δεν θα ήταν μια ζουγκλα άσχημων κτιρίων, πυκνοκτισμένη, χωρίς την βασική ρυμοτομία και χωρίς αρχή και τέλος.
Ίσως τότε η γκρίνια να ήταν λιγότερη...
Ή ισως να προσανατολιζόταν σε άλλα ζητηματα...
ποιος ξέρει...?
Η πόλη τελικά δεν την παλευει ή οι άνθρωποί της...?
μήπως όλοι μας προσανατολίζουμε την μουρμούρα μας στην Αθήνα για να ξεχάσουμε τα όσα άλλα ουσιαστικότερα που μας βασανιζουν ψυχικά και μας αγχώνουν?
όχι οτι είναι παράδεισος..αλλά ίσως να μην είναι και η κόλαση που προβάλλουμε...
λέω τώρα εγώ...με την λίγες φτωχές μου σκέψεις...
μήπως είμαστε απογοητευμένοι στην πόλη και όχι απο την πόλη?

Λέω εγώ τώρα...


Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Σκέψεις για "το Τι Τακ του ρολογιου"

Μην ακούς από τους φίλους
παρηγοριές του ποδαριού,
άκου μόνο το τικ τακ του ρολογιού.

Με τον καιρό θα τον ξεχάσεις
και θα ξαναερωτευτείς,
ο χρόνος όλα τα γιατρεύει 
θα το δεις.

Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει
κι αν νιώθεις σήμερα κι εσύ
πως έχεις μέσα σου στεγνώσει
και καεί,
το καμένο χώμα βγάζει
έτσι και πέσει μια βροχή
τα ωραιότερα λουλούδια
που`χω δει.

Όλοι έχουμε περάσει
καραμπινάτους χωρισμούς
και τώρα πια τους έρωτές μας τους παλιούς
όταν τους βλέπουμε στο δρόμο
χαμογελάμε τυπικά
ο χρόνος όλα τα γιατρεύει τελικά
.


Εδώ θα διαφωνήσω...δεν τα γιατρεύει όλα ο χρόνος...ο χρονος είναι ο χειρότερος γιατρός σε καποιες περιπτώσεις...Σε οδηγεί στη λήθη(που γιατρειά δεν την λές!). Κακός φίλος(μου θυμίζει τον φίλο-τσιμπούρι που σου επιβάλλουν οι γονείς σου να κάνεις παρέα ως παιδί και εσυ τον μισείς)που σου "κατσικώνεται"στον σβέρκο -ΟΟΧΙ θα σε γιατρεψω ανθρωπάκο-και όσο να κλαις και να φωνάζει, εεκεί αυτός...-ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ σου λεω!-
Οχι δεν ειναι ο καλυτερος γιατρός...καλο ειναι να μένουμε για λίγο στην λύπη ενος γεγονότος..καλο ειναι κάποιες φορές η ζωή να μην μας παίρνει απο το χερι και να μας οδηγεί εμπρός...(μην πω και γι'αυτή τώρα!)
Ευσεβείς πόθοι που σιγα να μην πραγματοποιηθουν...
Αιώνες τώρα μας γιατρευει ο ένας προδότης και μας τραβά μπροστα η άλλη της παρέας...(λες και το ζητήσαμε)
Και εμεις που θέλουμε να πονέσουμε να κλάψουμε να θυμώσουμε Να βυθιστούμε στην θλίψη μας γινόμαστε έρμαια τους και τους ακολουθούμε...(κάνε και αλλιώς να σου βαστάει)
Αλλα και την θλίψη άλλοι την καθορίζουν..
εαν όχι οι δυο σταθερές αυτές αξίες(χρόνος και ζωή-για μενα ειναι διαφορετικές παραμετροι-)οι φίλοι, η οικογένεια, ο κύκλος(ναι μερικές φορες την θέλουμε την αγέλη μας να μην ξεχνάμε τις καταβολές μας)
"Αμαν βρε παιδάκι μου τι μουτρα είναι αυτα?,  όλα περνάνε,  θα είμαστε εδώ για σενα, θα ξεχάσεις"
Και ενώ θέλουμε όλοι μας να πούμε:
"Αυτά τα μουτρα έχω μια ζωή και σε οποιον αρέσουν, δεν περνάνε ΟΛΑ, σιγά που θα είναι κανείς εδώ παλι μονος θα μείνω, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ", ψιθυρίζουμε ενα δειλο ευχαριστω(που περισσότερο για"κλείσε το στόμα σου"ακούγεται)
και μένουμε μόνοι...με τις σκέψεις, τις αναμνήσεις τον εαυτό μας...
Ίσως είναι καλύτερα έτσι...Ίσως είναι καλύτερα μόνοι να ακούμε το "τι τακ του ρολογιού"και να θυμόμαστε,να μην ξεχνάμε...
Η χειρότερη γιατρειά και η μεγαλύτερη απόρριψη είναι η λήθη...

The Earthbound "Do it again"

Now that you know whats going on inside
Now that you know theres no ace up my sleeve
I guess its a lot easier for both of us now

Easy to say now It was all against us
Easy to say now It was wrong from the start
Easy to say now It was not such a big thing what we let fall apart

Slowly but steady in a downslide of time
Lies fade away

Id do it again
Over and over

I know you told me we should have known better
But sometimes it takes so long to learn
Cant trap the wind in a bottle or the sea in a story
Not much of a plan
Easy to say that The game was a set-up
Easy to say that Somebody didnt reply
Easy to say that Since it all came to nowhere at the blink of an eye

Slowly but steady in a downslide of time
Lies fade away

Id do it again
Over and over

Id do it again One more time
Over and over and over

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Γεια σας!


Τα πρωινά του Σαββάτου είναι απο τις πιο ωραίες ώρες της εβδομάδας...Καφεδάκι, μουσικούλα, websurfing(και εδώ τελιώνει η οποια σχέση μου με το sport)ο Ερμάκος να κοιμάται στα πόδια μου και σχέδια για την ημέρα...
Απλά καθημερινά και όμορφα...
δεν νιώθω να με αποξένωσε το ιντερνετ...
και τους διαλεχτούς μου φίλους βλέπω και τις βόλτες μου τις κάνω...ούτε νιώθω να άνοιξε την προοπτική στον κόσμο...
Απλά μου έγινε πλέον απαραίτητο...για να βλέπω και άλλους κόσμους πέραν της Αθήνας και της Ελλάδας...για να κάνω βουτιά στουε ωκεανούς και να πετάω στα αστρα...
να βλέπω άσχημε και όμορφες στιγμές του μικρού σπιτιού που λέγεται Γη...
Για να γράφω τις σκέψεις μου απο αυτο το blog που είναι λίγων λεπτών...
ποιος θα τις διαβάσει?
Πολλοί ίσως και κανείς...
Απλά μπουκωσε το συρτάρι του μυαλου και ήρθε η ώρα να τις βάλω και κάπου αλλού...
Ας αρχίσει το ταξίδι μας...Καλές μας πτήσεις!
καλώς σας βρήκα και καλώς με βρήκατε...

Ποσοι μου είπαν γεια!!!!