Καλησπέρα ,αναγνώστη μου. Σήμερα θα σε δω σαν ημερολόγιο..Θα σου πω αυτά που κρύβω μέσα μου, γιατί εγκωσα ρε συ...
κατ' αρχήν τελευταία περνώ πολλές ώρες στο Internet Και πολλές ώρες στο fb. βλέπεις αναγνώστη μου άνεργη και άεργη. Σκέφτομαι κάνω σχέδια και κάνω ακόμη και όνειρα. Σε πείσμα πολλών εκεί έξω. Μας τα πήραν όλα, αναγνώστη? Ε? θα τους αφήσουμε? Βεβαια η ψυχολογία μου γυρίζει σαν την ρόδα του λούνα παρκ και εγώ αναβαίνω Αλλά θα το ισορροπήσουμε πίσω στα βασικά λοιπόν, καλέ μου. Χωριό, συγγενείς, φίλοι, βόλτες ,φωτογραφίες Πισωγύρισμα? Όχι Εξέλιξη..Βαρέθηκα την Αθήνα τους. Την βρώμα, τον φόβο και τις ατελείωτες ώρες στους δρόμους. η μόνη διέξοδος μου εδώ είναι τα Εξάρχεια(Πως θα ζήσεις μακριά τους, ρώτησε ο αγαπημένος οικονομολόγος?)
Αρχη...Αρχη...Αρχιζω ξανά..γιατί? θα μάθω να είμαι αυτάρκης καλέ μου. Να μου δίνει η γη όσα μου τάζει. θα μάθω να ράβω και θα εξελίξω αυτό που κάποιοι ονόμασαν επιστήμη..
δεν τους χαρίζω την ζωή και τα όνειρα μου. όχι σε κανέναν και με κανέναν κόστος Ούτε και εσύ αναγνώστη μου αν το κανείς πολέμα.Στον δρόμο, στην δουλειά σου, στο σπίτι σου. Αγώνας είναι η ζωή και πρέπει να την παλέψεις.
Βλέπω που λες παλιές ταινίες αυτές τις ημέρες. Ελληνικές και τα αγαπημένα μου φιλμ νουάρ. Ο Χάμφρι, η Γκρέτα, ο Σεργκέι, η Μέριλιν, ο Ρόμαν, αλλά και ο Κω στας, η Ρένα, η Σαπφώ, ο Μάνος. Αλλά και ο Στάθης, ο Σταμάτης κτλ...Τι εκμαίευσα?
Ότι στις ελληνικές ταινίες υπάρχει μια μεσαία τάξη με μια έντονη μικροαστική αντίληψη...Γυναίκες στο '60 με γούνες και αμάξια, ενώ στην επαρχία είχαν ακόμη άλογα και τα ρούχα τους ήταν στον αργαλειό υφασμένα, στο '80 πιτσιρικάδες με χιλιάρες με βόλτες σε παραλίες και πορτάκια, ενώ οι γονείς μου πχ που ήταν σε αυτή την ηλικία ζούσαν με 5000 το μηνα...
μεγαλοπιανόταν ο Έλληνας Οι πολιτικοί, ο λαός. όλοι Αλλα τουλάχιστον τοτε η χώρα είχε μια ανάπτυξη μεγάλη ή μικρή δεν το γνωρίζω, αλλά είχε. Βιοτεχνίες, εργοστάσια, παρήγαγε Αλλά και ο πρωτογενής της τομέας σάρωνε...Βαμβάκι, φασόλια, καλαμπόκι, καρπούζια τα πάντα όλα....Αλλά ηρθς ο καπιταλισμός σε αγρια μορφη..τερμα η γεωργία, τερμα και η βιομηχανια..τι πουλουσαμε? υπηρεσίες...klein mein..
Δεν ξερω εαν κατι θα μπορεσει να τα φερει πισω ολα αυτα..Αυτό που ξέρω αναγνώστη μου ειναι οτι δεν θα επιτρέψω σε κανένα να μας παρει αυτα τα οποια δικαιούμαστε....Αμαχητί δεν θα πεσω.
Πρέπει να σωσουμε την κατάσταση πριν γίνουμε Αργεντινη...Πριν βγουμε στον δρόμο με κατσαρόλες, πριν πεθάνουν άνθρωποι από πείνα.
Το θυμάσαι το βιβλίο της Π. Δέλτα "παραμύθι χωρίς όνομα"? Εαν αφήσουμε να μας ρημάξουν οπως εκείνο το βασίλειο , ειμαστε αξιοι της τύχης μας(και δν μοιρολατρω συνήθως)
Fight back!!!!
Δεν ξερεις τι θα εχει μπροστά σου..Αλλά μπορεις ακόμη να το φέρεις στα μέτρα σου...
Γεια σου αναγνώστη μου!!!!!!!
