...Επόμενη στάση: Έρωτας...

Γεια σου, βρε αναγνώστη μου σκληραγωγημένε και αμερικανόπληκτε... " We are libing in Amerika", λαλάνε οι Rammstein...Σημερα καλέ μου φίλε και πιστέ μουνσύντροφε δεν θα γκρινιάξω για το Δ.Ν.Τ. για τους μπάτσους ή για τον Τζέφρυ. οοοοχιιι...για να δεις ότι έχω και άλλα ενδιαφέροντα...αααμμμ πωωως???...
Ερως λοιπόν. Αφού σου παραθέσω την γνώμη κάποιων σοφών ανθρώπων, θα τα χώσω σε αυτό το "αγγελόμορφο" τέρας που γέννησε η Αφροδίτη και που αγάπησε την Ψυχή, κάτι αιώνες πριν.
"Έρως ανίκατε μάχαν." κατά τον Σοφοκλή
"Ο Έρωτας είναι ένα βρόμικο κόλπο που μας παίζουνε για να διαιωνίσουμε το είδος."
Σόμερσετ Μωμ
"Στον έρωτα δεν δίνει κανείς εξηγήσεις. Ο έρωτας υποχρεώνει τον άλλο να καταλάβει. ",Αιμίλιος Πόντις
Το μεγαλύτερο ψέμα: "Σ' αγαπώ", Gordon Livingston
Δαιμόνιο κατά τον Gabeiel arcia Marques, έκσταση και συνάμα αγωνία κατά τον Coehlo, δώρο των θεών κατά την Σαπφώ.
Κατά το Νταμαζάκι ο έρωτας είναι αρρώστια...Αρρώστια, ναι. Συμφωνλω με τον Μωμ, αυτή την φορά.
Χάνεις τον ύπνο σου, καίγεσαι και σιγολιώνεις και όλα αυτά γιατί? Για να ταϊζεις τις πεταλουδίτσες στο στομάχι σου και ανάπαυση η ψυχούλα σου να μην βρίσκει ποτέ.Πφφφ...κολοκύθια με την ρίγανη. Πονάς,κλαις, χάνεις την όρεξη σου και όλα αυτά γιατί?Για να ξεθυμάνει το πάθος, έτσι γρήγορα που φούντωσε και ο έρωτας να γίνει συνήθεια. 
Προσωπικά τον φοβάμαι τον κύριο, Αναγνώστη μου. Με κουφαίνει , με τυφλώνει και με αποχαζεύει. Και όλα τα έμβια όντα στο Ιμαρέτ που λέγεται ΓΗ(κλεμμένη από το "Ιμαρέτ" του Καλπούζου, η φράση. Εαν δεν το εχεις διαβάσει,να σπεύσεις.)
Ερωτας...τον έχουν υμνησει ποιητές, πιότες, συγγραφείς, ζωγράφοι και σκηνοθέτες. Ζωοδόχος και αιώνιος. 
Εγώ τελείωσα με τον κύριο. Βαρέθηκα να αισθάνομαι έφηβη , να πετάω στα σύννεφα, να δίνω και όταν ο κύριος τραβήξει το βέλος του, να την κάνω. Βέβαια, αναγνώστη μου, χωρίς τον έρωτα δε θα τα έβλεπα όλα μωβ, δεν θα λαλαγα νυχθημερόν και δεν θα ανεχόμουν την σπαστική μουσική που βάζει ο γείτονας κάθε μέρα.
Δεν θα έγραφα ποιήματα και δεν θα άκουγα με τις ώρες Chopin.
δεν θα ήμουν ονειροπαρμένη.
Σε ξέρω, αναγνλωστη μου. Ετσι ερωτεύεσαι και εσύ. Δυνατά και έντονα. Ζηλεύεις, στενοχωριέσαι, γελάς και κλαις. Εμπνέεσαι και πετάς. Ακους μουσικές και γράφεις στιχάκια...

Ο έρωτας ειναι η αντίσταση μας στην μαυρη ζωή που μας ετοιμάζει το ΜΠΑΤΣΟΚ...Αλλωστέ ερωτευτήκαμε και θα ερωτευτούμε ξανά. Διότι χωρίς το αλάτι της ζωής, το πέρασμα μας στην γη θα είναι ανούσιο. Φαε την ζωή μα κουτάλι τον έρωτα καλέ μου αναγνώστη. οπλίσου με μυρωδιές και χρώματα και στάσου απέναντι στους μεγάλους που όρισαν την ζωή μας με μιζέρια. Ακόμη και εαν αυτό το όπλο μας "τρώει" σαν σαράκι
Τα λέμε!!!!