Ένας ακόμη σεισμός..."στην γειτονιά μας" έγινε...Στην παραπάνω πόλη την L'Aquila. Άπο την Άρτα πιο κοντά είναι η Ιταλία σε σχέση με τα Δωδεκάνησα...σπίτι μου την νιώθω...
Γνωστές λίγο πολύ σε όλους μας οι σκηνες(ξύνουν παλιές πληγές της Αθήνας και όχι μόνο, ξυπνάνε αναμνήσεις)...
Σπίτια γκρεμίστηκαν σε λίγα λεπτά...και μαζί με αυτά όνειρα, σχέδια έρωτες αναμνήσεις...
Μνημεία από άλλες εποχές καταστράφηκαν, ζωές χάθηκαν.
Γνωστή κυρίως ως φοιτητούπολη μια μικρή πόλη με αξιοθέατα και μεσαιωνικό αέρα.Με ανθρώπους σαν εμάς με σχέδια και όνειρα...
Ακούς, βλέπεις την τραγωδια...την προσπαθεια να βρεθεί έστω και σήμερα κάποιος ζωντανός, τον πόνο και την αγωνία των συγγενών και τις ελπίδες...Αφουγκράζεσαι...
Αλλά τα νιώθεις όλα τόσο μακρινά...Σαν να ακούς κάτι αδιάφορο ανούσιο κάτι που σε λίγο θα το ξεχάσεις. Άοσμο και εύπεπτο.
Άκούς τις κραυγές και δεν σε αγγίζουν...την είδηση ότι μια μάνα καταπλακώθηκε για να σώσει το μωρό της και σκέφτεσαι ταυτόχρονα :"τι να βάλω το Σάββατο?"
Δεν σκέφτεσαι πως ένιωσες εσύ όταν παρόμοια γεγονότα συνέβαιναν στην χώρα σου...
μονο τον εαυτό σου σκέφτεσαι, αποστασιοποιήσαι εκούσια...γιατί απλά δεν σε νοιάζει...γιατί δεν συμβαίνει στην χώρα σου
Δεν μετράει η δικη σου Κοινωνική προστασία:210 νεκρούς, 15 αγνοούμενους 1000 τραυματίες , χιλιάδες αστεγους...
"όχι είναι μακριά μας...έχω απόσταση ασφαλείας...δεν με απασχολεί.."με αυτά καθησυχάζεσαι...
Ξεχνάς ότι τα φυσικά φαινόμενα δεν κοιτούν λαούς, γλώσσα,θρησκεία...
ότι δεν είναι κακό να ενδιαφερθείς λίγο για τον πόνο της "γειτονιάς" σου
ότι δεν πειράζει να χαραμίσεις λίγο απο την σκέψη σου και σε αυτους τους ανθρώπους...που έχτισαν και έχτιζαν μια ζωή σε εκείνη την πόλη..
Ότι και άλλοι νοιάστηκαν στο δικό σου πόνο...
Δεν είναι κάτι που βοηθά άμεσα εκείνους που υποφέρουν..αλλά ειναι μια ένδειξη ανθρωπιάς
είναι κάτι που σε τιμάει ως άνθρωπο και σε κάνει άνθρωπο...
συγνώμη αναγνώστη μου(αν υπάρχεις)για τις εικόνες φρίκης...αλλά είναι η αλήθεια..όπως την βιώνει η Ιταλία...όπως την βίωσε η Ελάδα..που ίσως την βίωσαν και δικοί σου άνθρωποι.
Κουράγιο L'aquila...
