Εντάξει είναι προκλητικός ο τίτλος...εντάξει...αλλά δεν μπορώ να συγκρατηθώ!
Πίστεψα και εγώ κανά δυο φεγγάρια ότι υπάρχει θεός,χριστός,παναγία, οι τρεις μάγοι(πάντα αναρωτιόμουν γιατι δεν έκαναν επίσκεψη σε όλες τις λεχώνες). Πίστεψα και δυο φεγγάρια στην εβδομάδα των παθών. Μ'αρεσε πολύ η έκφραση "των παθών του τον τάραχο", που έλεγε ο παππούς μου οτι τον έκανα να περνά όποτε οι γονείς μου πήγαιναν ταξιδάκι..(τα "φεγγάρια" σαν χρονικός προσδιορισμός είναι υποκειμενικό). Πιστεψα στην αμαρτία και στην μετα θάνατων ζωή, είχα τύψεις ότι έπεφτα στην αμαρτία..Πίστεψα...
Και μετά ξε-πιστεψα(πολύ ωραία η ελληνική. Με ένα ξε- ή ένα α- τα αναιρείς ολα)
Έπαψα να πιστέυω όχι γιατι κάτι κοσμογονικό συνέβη και ταραχτηκα τόσο που λεω "Οκ απλά δεν υπάρχεις,(γιατί μου προκαλείς δυστυχία/ατυχία/δεν μου κάνεις τα χατήρια)Τίποτε απ'όλα αυτα. Όσα και να μου έτυχαν δεν πίστεψα ότι έφταιγε κανείς. Ήταν απλα μια σειρά γεγονότων που ήταν δυνατό να συμβουν. Καλό και κακό το απολάμβανα ή το ξεπερνούσα, αντίστοιχα.
Απλα κατάλαβα ότι δεν στερούμαι νοημοσύνης(ναι, είμαι ψώνιο)και έχω και λίγη όρεξη για διάβασμα. Ότι αντεχω να δοκιμαστώ και να μάθω. Ότι τελικά δεν πρέπει όλα να τα δεχόμαστε όπως μας τα πουλάνε το σχολείο, η οικογένεια και η κοινωνία. 'Οτι τις αποψεις μας τις διαμορφώνουμε εμείς.
Και έψαξα να βρω βιβλία, ντοκυμαντέρ και κείμενα. Έβαλα και λίγο το κεφάλι μου να εργαστεί(να μην το έχω μόνο για να έχει λόγο ύπαρξης ο λαιμός)και λέω:"καλά δεν παίζει να υπάρχει. Πόσο πια κοροιδία έχουν στήσει οι άνθρωποι γύρω απο τις θρησκείες ?"
Είδα φάσεις και αντιφάσεις, κακία από τους θεούς, μια μανία, ένα μίσος....Ανεξήγητες καταστάσεις!
Ιστοριες για μεγάλα παιδιά(όπως και το Playboy, αλλα αυτό παρέχει ευχαρίστηση).Αν και το διδάσκουν σε παιδάκια για να έχουν "φόβο θεού"
Μυθολογία είχαν και οι αρχαίοι..Αλλά ήξεραν ότι ψιλο-μούσια ήταν και το φιλοσόφησαν το θεματάκι...ανεξιθρησκεία σε πρώιμο στάδιο. ακομη και αν είχαν κανα τριχίλιαρο θεούς...Αλλά ήταν νοήμονες οι πρόγονοι και δεν τα ενστερνιζόταν και στο εκατό τα εκατό.
Ιστορία δεν θα πω...ξερουμε ότι οι καημένοι οι Ρωμαίοι πλήρωσαν με τον πολιτισμό τους αυτές τις λίγες καταδίκες στα λιοντάρια..
Λοιπόν...
Δεν γουσταρα και την στέρηση...Θέλω να έχω απολυτη ελευθερια και όχι:"κάνε ό,τι γουστάρεις, αλλα εαν δεν είναι αυτό που θέλω εγώ στα καζανια"
δεν γουσταρα και τους παπάδες, την εκκλησία και τα σκάνδαλα τους. Το τζιχάντ και την μετεμψύχωση. Τους μοναχούς και τις μοναχές(όπως λέει και ο Κομφούκιος"δεν επιτρέπεται νέοι άνδρες και νέες γυναίκες υγιείς και αρτιμελείς, ικανοι για τεκνοποίηση να τα αφήνουν όλα πίσω του για να λατρέψουν θεό")
Αρα που καταληγουμε αδερφια?
Standar Ανέστη? Διότι και άλλοι κατα καιρούς ανεστη..τι τους ξεχνάμε?
Μίθρας, Ώρος κτλ.
Αρα ας το ψάξουμε καλύτερα...
Πάω Άρτα..Να δω την παρέλαση των επιταφίων την Παρασκεύη και να ψηφίσω το καλύτερο, να σπάσω μπουκάλι το Σάββατο το πρωί και να δω λίγο και το αδελφάκι μου.
Αρνια κοκορέτσια κτλ δεν θα παίξουν φέτος(όχι τα έτρωγα)
Και μην ξεχνάμε :"ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΑΙΤΑΝΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ"
