Ιστορία Νο 1 :


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ
Την ώρα που ακόμα και ο αστικός τύπος αποκαλύπτει πτυχές απόλυτης διαπλοκής, έως και ταύτισης μεταξύ οργανωμένου κράτους και οργανωμένου εγκλήματος, μια φωνή αξιοπρέπειας και απόγνωσης βγαίνει από τις φυλακές. Την ώρα που οι φυλακές αποδεικνύονται για άλλους κολαστήρια και για άλλους «γραφεία» διεκπεραίωσης εκτελέσεων, απαγωγών και ξεπλύματος χρήματος, το κράτος αφήνει προφυλακισμένο χωρίς δίκη διαδηλωτή από την περίοδο του Δεκέμβρη. Την ίδια ώρα που μένουν έξω τα περισσότερα μέλη του μεγαλύτερου κυκλώματος σωματέμπορων με πυρήνα υψηλόβαθμους αστυνομικούς, ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, συλληφθείς σε διαδήλωση του Δεκέμβρη, κρατείται με ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες βασισμένες αποκλειστικά σε μαρτυρίες ματατζήδων.
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος είναι ο τελευταίος διαδηλωτής του Δεκέμβρη που κρατείται ακόμα στις ελληνικές φυλακές. Το σύμπλεγμα απατεώνων που ονομάζεται ελλ. κράτος, κρατά δέσμιο εκδικητικά έναν άνθρωπο που διαδήλωνε με χιλιάδες άλλους ανθρώπους, ξεκάθαρα τιμωρώντας τον για την ενεργή παρουσία και δράση του μέσα στα κινήματα αντίστασης και κοινωνικής αλλαγής. Μετά και από την 3η απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, εξαντλήθηκε κάθε νομική διαδικασία για την άρση της προφυλάκισής του, η οποία παρατείνεται ακόμα 6 μήνες . Από τις 10/7 που βγήκε η απόφαση, ο Θ. Ηλιόπουλος ξεκίνησε απεργία πείνας, το μόνο μέσο που του απέμεινε για να αντιδράσει απέναντι στην αδικία

Πηγή: http://apofylakisithodoriiliopoulou.blogspot.com/

Αναγνώστη μου? Τι κάνεις καμάρι μου? Σου είπα οτι θα τα πουμε λίαν συντόμως και τηρώ τον λόγο μου... Δεν ξέρω εαν έχουν πεσει στην αντιληψη σου κάποια περιστατικά τα οποία αφορουν το σωφρονιστικό σύστημα της Ελλάδας. Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα, αναγνώστη μου...

Πριν από 11 μέρες διάβασα στα γοργά στο indymedia της Αθήνας σχετικά με την απεργία πείνας ενός φυλακισμένου για τα γεγονότα του Δεκεμβρη... Στην αρχή να σε πω την αλήθεια μου απλά διάβασα την είδηση...δεν την φιλτραρα και δεν την αφομοίωσα..Και όπως συμβαίνει πάντα όταν συνειδητοιποίησα την έκταση του γεγονότος, ένιωσα σαν να λουστηκα με εναν κουβά παγωμένου νερού... Γιατί? Γιατί ξέρω ότι οι λοιποί συλληφθέντες αφέθησαν ελεύθεροι... Τα αιτήματα αποφυλάκισης του απορρίπτονται το ένα μετά το άλλο. έχει στείλει δυο επιστιολές απο την φυλακή και εδω και 10 μέρες παλευει με τα μόνα όπλα του: Την φωνή και το σώμα του. Απεργία πεινας και επιστολές...

Θα μπορούσες να είσαι εσύ εκείνος, αναγνώστη μου. Θα μπορούσαν αν είναι οι φίλοι, οι νωστοί μας. Τα πιτσιρίκια που έκανες ιδιαίτερα, θα μπορούσα να είμαι εγώ(πάλι την γλύτωσα πάντως και εγω και η φωτογραφικουλα μου). Θύματα του συστήματος είμαστε όλοι μας. άλλοι το βιώνουν πιο έντονα άλλοι όχι..


Ιστορία νο 2

Η Χριστίνα Κυριμοπούλου είναι έγκλειστη εδώ και πέντεμιση χρόνια στις φυλακές ανηλίκων στον Ελαιώνα, για γελοια αδικήματα που είχε διαπράξει 13-14 ετώνμικροκλοπες σε μαγαζια,τροφιμα κτλ,οπως και για μια ληστεια σε ηλικιωμενη για την οποια δεν αναγνωριστηκε ποτε ως συνεργος.
Έχει κάνει επανειλημμένα απόπειρες αυτοκτονίας ενώ της χορηγούνται τα ιδια φάρμακα απο το 2003,οποτε και εξεταστηκε στο Νταου ,χωρίς να βρίσκεται κάτω από την εποπτεία ψυχιάτρου.Το κοριτσι βρισκεται σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση,προκαλωντας διαρκεις αυτοτραυματισμους στον εαυτο της με πολυ σφοδρο τροπο.Χρειαζεται αμεση φροντιδα και παρακολουθηση απο ειδικευμενο προσωπικο,οχι μονο λογω των προβληματων που της εχει προκαλεσει ο εγκλεισμός της. Επίσης είναι τοξικομανής και καταβάλλεται μια προσπάθεια να μεταφερθεί σε κλινική αποτοξίνωσης...
Ακόμη ένα θύμα του σωφρονιστικού συνθήματος. Μια κοπελα που εν γένει είναι θύμα του κοινωνικού ρατσισμού καθ ότι τσιγγάνα, η οποία απλά έκανε όσα της είχαν μάθει ως μέσα επιβίωσης (μικροκλοπές επαιτεία), καταλήγει στις φυλακές...
Βία, τιμωρίες κλάματα . Το νευρικό της συστημα καταρρέει και η Χριστίνα αρχίζει καταφεύγει στην μόνη ορατή λύση:τον θάνατο. η μια απόπειρα διαδέχεται την άλλη όπως και η μια άρνηση μεταφοράς της την άλλη... Αυτό δεν είναι ζωή ειναι Γολγοθας, αναίτιος. Εμπάθεια και εδώ?

Ποιος αποφασίζει ποιος πρέπει να περνά ζάχαρη και ποιος να βασανίζεται απάνθρωπα(ψυχολογικά κυρίως)στα "ευγενή" σωφρονιστικά μας ιδρύματα?
Οι ιστορίες αυτές αναγνώστη μου δεν είναι οι μοναδικές...Αν αναφέρομαι και τους μετανάστες και τις περιπτώσεις που δεν φτάνουν την δημοσιοτητα θα γράφω μεχρι να πάθω αγκύλωση καλέ μου...
Ας ξεκινήσουμε απο τα κτίρια. Σχεδιασμένα πριν απο και εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια φιλοξενουν το πενταπλάσιο και βάλε καλέ μου αριθμό έγκλειστων. Παει αυτό
Πάμε στους υπαλλήλους. Ανεκπαίδευτοι τύποι που απλά γουστάρουν να το παίζουν σκληροί ή που απλά το κάνουν γιατί :"Δημοσιος υπαλληλος φίλε. μηνας μπαίνιε , μήνας βγαίνει ζεστό το παραδάκι στο τσεπάκι"
Γιατροί νοσηλευτικό προσωπικό μαγειροι δεν μπορείς να τους πιασεςι. τετοια αγγαρεία ουτε σε λατομείο αναγνωστη μου.
Αυτά που λες καλέ μου...
Θα τα ξαναπούμε προσεχώς στον ιντερνετικό κόσμο...Και θέλω και νεα σου γρήγορα...αντε Βαρέθηκα να μονολογώ...

Υ.Γ. Αναγνώστη μου έβγαλα την πόλη μου έξω από τον χορό του παραλογισμού.
Τέσσερις από τους μετανάστες, που κρατούνται στην Άρτα μεταφερόμενοι από τις "σκούπες" της Αθήνας ξεκίνησαν απο την Τετάρτη απεργία πείνας.
Δεν "επιασα" το θεματάκι των μεταναστών όπως προείπα γιατί είναι ΤΕΡΑΑΑΣΤΙΟ. Αλλά δε ήθελα να χαριστώ στην αστυνομικη αρχή της Άρτας γιατί αυτή δεν είναι αρχή.. τελος είναι. επειδή τους έχω δει και τους εχω μιλήσει εχω καθε δικαιωμα να τους κρίνω,"ξύπνησαν" βλέπεις απο τον λήθαργο τους και σηκώθηκαν από τις άβολες καρέκλες των καφενείων τους μόνο για να απείλησουν κάποιους φυλακισμένους(Έλληνες ή ξένους)