Σε ευχαριστώ αναγνώστη μου για τις χθεσινές σου ευχές. Το γεγονός οτι με θυμήθηκες με συγκίνησε ειλικρινά. Τι κάνεις darling? Πως πάει η ζωούλα σου? θα αρχίσω αναποδα. θα σου αναφέρω πρώτα τι έγινε 37 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τουτέστιν πως γιόρτασε το Νταμαζάκι την χθεσινή γενεθλιακή του ημέρα.Πήγα στην πορεία αναγνώστη μου. να μην πάω? Εχουμε Χούντα, αλλά επειδή οι Ελληναράδες μπορούν να πάνε σε μπουζούκια και να κάνουν πάρτυ, δεν το έχουν καταλάβει. Αλλά οταν δεν θα έχουν φράγκα να πληρώσουν την μπουκάλα 220 ευρώ στην γριά την Βίσση και στη Ρουβά τότε τι θα πουν?
μα ειμαστε καλά? 220 ευρά για να ακουσεις δυο κοτες να κακαρίζουν?ελεος!!!!
τεσπα τι λέγαμε? ΑΑΑΑ...γα την πορεία.
Πήγα που λες αναγνώστη μου και εγω στο Σύνταγμα να περιμένω το ραντεβού μου. Εκεί είχανε μαζευτεί τα κομμούνια. Τι σουβλάκια ψήνανε, τι συνθήματα αλεγανε (τα ίδια που λένε εδώ και είκοσι μην σου πω 80 χρόνια). και εκεί που είχε ανάψει το κέφι και ήμαστε χάι...βγαίνει η τύπισσα και λεει:"θα μιλήσει η Γενικη γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας (και βασίλισσα της κυτταρίτιδας) Α. Παπαρήγα." Τι μακρυνάρι είναι αυτό??? Σαν τους τίτλους των παπαδων ένα πράμα...
Και βγαίνει αναγνώστη μου και αρχίζει τα "κάτω ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός" κτλ. 50 λεπτά μίλαγε...και έλεγε και έλεγε και σταματημό δεν είχε...
και εκει που πηγα να αυτοκτονησω με σκουριασμένο κονσερβοκούτι...τσουπ, το ραντεβού μου!! Τι ανακούφιση ηταν αυτή?
και πάμε να βρούμε τα πρωτοβάθμια που έφυγαν απο το πολυτεχνείο.
ωραίαααα...Αφου περάσαμε γέρους με σημαιάκια, φτάνουμε στην Σταδίου...τα ΚΝΑΑΑΤ....4 ή 5 αλυσίδες περιφρούρηση και να μην μας αφηνουν να περάσουμε...
Αφου περάσαμε τα ΚΝΑΤ...διασχίσαμε 300 μέτρα άδεια στην Σταδίου, και τσουπ ...ο Αη Δίας...ειχαν κλεισει στο ύψος του κολοκοτρώνη με κορδέλα τον δρόμο...
πφφφ...μετα κόπων και βασάνων βρίσκουμε τους άλλους...
Καναμε το απαραίτητο φουουουου στο κεράκι και καναμε βόλτα προς την Βουλη...Ωραία ηταν, γυμναστήκαμε κιόλας...
καθισαμε απεναντι απο την Βουλή, και κοιτάζαμε τα ανακτορα του όθωνα ή κάποιου άλλου βασιλιά ξενόφερτου..
Ε...μετά τα ξέρεις...ξεκινησαμε να κατέβουμε την παν/μίου, μας κυνήγησαν έγιναν φασαρίες, χτύπησαν τα μπατσάκια μια κοπελίτσα, τους κάλυψαν τα ΜΜΕ...και η ζωή στην Μπανανία συνεχίζεται....
Αυριο ειναι η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. ήταν το πρώτο χτύπημα κατά της Χούντας, δεν έπεσε τότε η Χούντα μην μπερδεύεσαι. Επρεπε να "πέσει' η μισή Κύπρος στα χέρια των Τούρκων για να ξεκουμπιστούν οι φασίστες(οχι όλοι μόνο αυτοι)
Απο ένα blog δυο στενά πιο πέρα "έκλεψα" για να τα μοιραστώ μαζί σου κάποια αποσπάσματα από τα γεγονότα εκείνης της εποχής:
"Την ΤΕΤΑΡΤΗ 14/11 το πρωί, πραγματοποιείται συγκέντρωση των σπουδαστών του Πολυτεχνείου στο προαύλιο του Ιδρύματος. Συγχρόνως στο κτίριο της Νομικής συσκέπτονται και οι φοιτητές της Νομικής. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας οι φοιτητές της Νομικής πληροφορούνται ότι στο Πολυτεχνείο συμβαίνουν "γεγονότα". Τελειώνουν σύντομα τις συζητήσεις τους. Εκδίδουν ψήφισμα που προβάλλει τα δίκαια φοιτητικά αιτήματα. Μετά τραβούν το δρόμο τους. Στο Πολυτεχνείο. Οι συνάδελφοί τους του Πολυτεχνείου τους δέχονται με συνθήματα αισιοδοξίας: ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ κλπ.
Είναι 2 μ.μ. η ώρα. Το προαύλιο του Πολυτεχνείου είναι γεμάτο. Ο κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται στο χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο. Η αστυνομία δεν αντιδρά βίαια. Προσπαθεί να απομακρύνει τους διερχόμενους.
Συνθήματα
Τα κάγκελα του Πολυτεχνείου έχουν γεμίσει με πλακάτ που προβάλλουν όχι πια μόνο τα φοιτητικά αιτήματα αλλά και πανεθνικά και ταξικά.
-ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΚΑΤΩ Η CIA, ΛΑΕ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ, 1-1-4
ΛΑΕ ΛΑΕ Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ
ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΚΑΤΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Αυτά είναι μερικά από τα αμέτρητα συνθήματα που βροντοφώναζαν οι διαδηλωτές και που ήταν ταυτόχρονα γραμμένα στους τοίχους, σε πλακάτ και σε προκηρύξεις που μοίραζαν στους περαστικούς.
Κατάληψη του Ε.Μ.Π.
Το βράδυ της Τετάρτης η οδός Πατησίων στον χώρο του Ε.Μ.Π. είχε καταληφθεί από τον κόσμο. Οι φοιτητές κατορθώνουν να εγκαταστήσουν Ραδιοφωνικό Σταθμό και μεγάφωνα, απ΄ όπου προβάλλουν έντονα πια τα αιτήματά τους. Στις 11 μ.μ. τα μεγάφωνα ανακοινώνουν ότι οι φοιτητές θα μείνουν όλη τη νύχτα στο Πολυτεχνείο. Πάνω από 3.000 άτομα διανυκτέρευσαν.
ΠΕΜΠΤΗ 15/11. Το πλήθος αυξάνει. Οι φοιτητές οργανώνουν τη ζωή τους μέσα στο Πολυτεχνείο. Θέτουν σε λειτουργία: Εστιατόριο, νοσοκομείο, ομάδες καθαριότητος, καφενείο, αποθήκες κλπ. Ο κόσμος κουβαλάει τρόφιμα, τσιγάρα και ότι άλλο ζητηθεί από τα μεγάφωνα. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από κάποιο φοιτητή: "Ζητήσαμε ένα κολλύριο και μας έφεραν εκατό".
Το βράδυ της Πέμπτης ο κόσμος έχει καταλάβει την Πατησίων από το Μουσείο μέχρι την Σολωμού. Σίγουρα περί τις 20.000 Λαού συμπαρίσταται στους φοιτητές. Η συγκοινωνία έχει διακοπή στο τμήμα αυτό της Πατησίων. Οι φοιτητές διανυκτερεύουν για δεύτερη φορά.
Τελευταία ημέρα
Ξημερώνει η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/11. Μεγάλη Παρασκευή για τους χιλιάδες διαδηλωτές. Το σύνθημα "Συμπαράσταση Λαέ", βρίσκει ανταπόκριση όλο και πιο πολύ στις ψυχές του Λαού. Ο κόσμος γύρω από το Ε.Μ.Π., πληθαίνει.
Ανακοίνωση Συγκλήτου
Η Σύγκλητος συνέρχεται και μεταξύ άλλων ανακοινώνει ότι από χθες η Σύγκλητος έχει αποκλείσει κάθε σκέψη επεμβάσεως της αστυνομίας προς εκκένωση του χώρου για δύο σπουδαιότατους λόγους:
α) Επέμβαση της αστυνομίας στο χώρο του Πολυτεχνείου θα ήταν καταπάτηση του Ασύλου.
β) Τυχόν επέμβαση θα οδηγούσε σε αιματηρά, ενδεχομένως, επεισόδια.
Ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας
Σε ανακοίνωση του το υπουργείο Παιδείας τόνιζε ότι: "Είναι αποφασισμένο να σεβαστεί απαρεγκλίτως την ανεξαρτησία των Ιδρυμάτων, συνεπώς και την απόφαση της Συγκλήτου". Και ενώ αυτά εδήλωνε το υπουργείο και ο κόσμος τα διάβαζε στον Τύπο της Παρασκευής, το κακό επρόκειτο να γίνει λίγες ώρες μετά.
Τα άλλα Πανεπιστήμια
Τα συνθήματα των σπουδαστών, που είχαν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο βρήκαν ανταπόκριση και στα άλλα Πανεπιστήμια. Έτσι στην Πάτρα 800 περίπου φοιτητές καταλαμβάνουν το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου τους. Το ίδιο συμβαίνει και στη Θεσσαλονίκη, όπου οι φοιτητές είναι περισσότεροι. Τα συνθήματα παντού τα ίδια.
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Αποκορύφωμα
ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
Την Παρασκευή το βράδυ περί τις 8 η ώρα, η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο έχει καταληφθεί. Εκατοντάδες χιλιάδες Λαού βρίσκονται στους δρόμους. Το σύνθημα: ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ, κυριαρχεί. Η δικτατορία του Παπαδόπουλου αισθάνεται να τρίζουν τα θεμέλια του οικοδομήματός της.
Η κατάρρευση έχει αρχίσει. Το συνειδητοποιούν αυτό οι αρμόδιοι, ίσως για πρώτη φορά. Οι διακηρύξεις περί σεβασμού των πολιτών παραμερίζονται. Η αστυνομία διατάσσεται να δράση. Η ατμόσφαιρα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας καλύπτεται από δακρυγόνα. Ο κόσμος αντιδρά. Στήνει οδοφράγματα και διαδηλώνει την πίστη του για τη νίκη. Το κύμα των προερχομένων στον κοινό αγώνα όλο και μεγαλώνει. Τα δακρυγόνα δεν τρομάζουν. Οι διαδηλωτές ανάβουν φωτιές με εφημερίδες που τους εφοδιάζουν από τις πολυκατοικίες για να τα εξουδετερώσουν.
Οι ώρες περνούν, οι πυροβολισμοί αρχίζουν να διαδέχονται τα δακρυγόνα. Ο Στρατός με τα τανκ έρχεται σε ενίσχυση της αστυνομίας. Είναι περασμένα μεσάνυχτα.
Ο Σταθμός του Πολυτεχνείου μεταδίδει: Διεξάγονται μάχες στην πλατεία Βάθης, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στην Πλατεία Βικτωρίας. Η Νομαρχία Αττικής κατελήφθη. Θα νικήσουμε.
Τα τανκ σταματούν έξω από το Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές πάνω στα κάγκελα φωνάζουν: ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ. Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ.
Ο εκφωνητής του Ραδιοσταθμού διαδηλώνει την πίστη του ότι ο στρατός, τα αδέλφια μας, δεν θα μας χτυπήσουν. Οι φοιτητές ψάλλουν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο. Η ώρα είναι 3.15 ξημερώματα του Σαββάτου. Τα συνθήματα των άοπλων αγωνιζόμενων φοιτητών δεν συγκινούν το δικτάτορα Παπαδόπουλο. Ένα τανκ γκρεμίζει την πύλη του Πολυτεχνείου και οι ένοπλοι εφορμούν. Οι πυροβολισμοί δεν σταματούν. Οι φοιτητές προσπαθούν να βρουν έξοδο να φύγουν. Οι γύρω πολυκατοικίες έχουν τις πόρτες τους ανοιχτές και υποδέχονται τους αγωνιστές. Τους προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια. Άλλοι συλλαμβάνονται, άλλοι τραυματίζονται άλλοι ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ! Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Με τη διαφορά ότι μια παράταξη των μαχομένων είναι άοπλη τελείως.
Τα νοσοκομεία δέχονται εκατοντάδες τραυματίες. Πολλοί όμως δεν πάνε στα νοσοκομεία. Προτιμούν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία τους, παρά να συλληφθούν και να φυλακισθούν.
Το πρωί ήλθε αλλά η νύχτα έμεινε στις ψυχές του Λαού. Οι δρόμοι της Αθήνας είχαν βαφεί με αίμα αθώων, άοπλων αγωνιζόμενων ανθρώπων για την Ελευθερία.
Η δικτατορία Παπαδόπουλου υπογράφει τη στιγμή εκείνη την ληξιαρχική πράξη θανάτου της."
