"Από θεούς και ανθρώπους μισημένοι, σαν αρχοντες που έπεσαν πικροί, μαραίνονται οι Ιούδες. ΟΙ Εφιάλτες την τρομερή των Ολυμπίων εκδίκηση ζητούνε. Μα εγώ θα γράψω μια μπαλάντα στους ρουφιάνους άδοξοι που είναι. Τ έρεβος τους σκέπασε βαρύ. του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει"Αποφάσισα να κάνω μια παραλλαγή του ποιήματος "Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων" του Κ. Καρυωτάκη.
Τόσα χρόνια σαν επίσημους ρουφιάνους θεωρεις αναγνώστη μόνο τον Ιούδα και τον Εφιάλτη, άντε και τον Αρτέμη Μάτσα. Αναρωτήθηκες ποτέ για εκείνους όλους που το όνομά τους δεν γράφεται με μαυρα γράμματα στην ιστορία?
Ο Ιούδας ένας τύπος διφορούμενος πέρασε στην ιστορία για την προδοσία του Ιησού. Έλαβε και τριάντα αργύρια(ποσό αξιοσέβαστο για την εποχή) απο τους ιερείς και πρόδωσε τον δασκαλό του. Υπάρχουν άνθρωποι που προδίδουν για πολύ λιγότερα. Πνιγμένος απο τις τύψεις κρεμαστηκε σε μια συκιά.
Ο Εφιάλτης παρουσιάστηκε στον Ξέρξη και του υπέδειξε τη στενή διάβαση που έφερνε από το όρος Καλλίδρομο στις Θερμοπύλες και ανέλαβε να οδηγήσει από κει τους Πέρσες για να χτυπήσουν έτσι από τα νώτα τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα. Ελαβε μεγάλη χρηματική αμοιβή. Η Δελφική Αμφικτυονία, όταν οι Πέρσες νικήθηκαν και έφυγαν από την Ελλάδα, τον επικήρυξε έναντι χρηματικής αμοιβής. Και για αυτό ο Εφιάλτης είχε καταφύγει στη Θεσσαλία. Όταν έπειτα από χρόνια γύρισε στη πατρίδα του στα Αντίκυρα Φθιώτιδας δολοφονήθηκε. Αρα κάποια τιμωρία έλαβε και αυτός.
Ο όρος :"Αρτέμης Μάτσας" Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να τονίσουμε την τάση ενός ατόμου να προδίδει.Αλλιώς το καρφί, ο δοσίλογος. (ο πραγματικός Αρτέμης Μάτσας ήταν ηθοποιός που έγινε γνωστός για τους ρόλους του δοσίλογου-κουκουλοφόρου-καταδότη
σε ταινίες με θέμα την Κατοχή)Ο Αρτεμης Μάτσας στις ταινίες έβρισκε θάνατο στην κρεμάλα.
Με λίγα λόγια αυτή η χώρα έχει να επιδείξει πολλούς ρουφιάνους-χαφιέδες.Πολλιτικοί, παράγοντες του αθλητισμου, δημοσιογράφοι και δικηγόροι. Μεγάλος κατάλογος. Όλοι όμως από την ιδιότητα τους αυτή κάτι κέρδιζαν και κερδίζουν. Χρήματα, φαγητό, δόξα, πολυτέλεια, προβολη. Το μονο που δεν εξασφάλιζαν ήταν το άσυλο. Κανένας χαφιές δεν βρήκε άσυλο από εκείνον στον οποίο ρουφιάνεψε. Κανείς.Στο τέλος κάπως γίνεται και όλα ξεσκεπάζονται
Αυτοί ηταν οι ρουφιάνοι επ' αμοιβή. Εδώ αναγνώστη μου θα μιλήσουμε για τους άλλος ρουφιάνους. Εκείνους οι οποίοι απλά το κάνουν απο κακία. Απο "ενδιαφέρον" για τον συνάνθρωπο ένας μικρος ανθρωπος(που η μονη κοινή ιδιότητα ειναι ότι περπατά στα δυο πόδια) πλησιάζει ένα άλλο και του μεταφέρει μια είδηση που τον αφορά. Ενδιαφέρον για την εξέλιξη της πληροφορίας. Γουστάρει να φυτέψει διχόνοια σε μια οικογένεια και μετά να παρακολουθεί τις φλόγες. Πως έκανε ο Νέρωνας στην Ρώμη? Αϊ γιασου!!!!
Ναι τα γλυκά μου τα χαφιεδάκια.
Αλλά επειδή τα πάντα ανακυκλώνονται και όσα καλά και κακά δινεις τόσα λαμβάνεις κάπως τον βρίσκει και αυτός. Πως λέει ο Θεός των Εβραίων?"Μάχαιρα έλαβες μάχαιρα θα λάβεις"?!Έτσι
Διότι ο τυπάκος αυτός θέλει να κρύψει πίσω απο τις φωτιές στους άλλους, τις δικές του ντροπές και τύψεις. Πολλοί οι λόγοι για να ντρέπεται. Δεν θέλω αναγνώστη μου να τους εκθέσω, γιατί απλά δεν μας ενδιαφέρουν. Το τι κρύβει ο καθένας μέσα του είναι προσωπικό θέμα. (Και εμείς χαφιέδες δεν είμαστε, αναγνώστη μου)
Ετσι αυτό το είδος(γιατι δεν υπάρχει επισημος ορισμός θηλαστικού για τους χαφιέδες)μαθαίνει μια λεπτομέρεια του χαρακτήρα η της ζωής ενός ατόμου και απο "ενδιαφέρον" φροντίζει να το διαδώσει. Στόχος του:Να μαθευτεί απο το οικογενειακό περιβαλλον του ατόμου που σχολιάζεται. Και εκει ο τυπάκος επαναπαύεται στις δάφνες του και κοιτάζει με καμάρι το έργο του. Χαλαρος και ήρεμος δεν εχει μάθει ακόμη ότι τα πάντα είναι μπουμερανγκ και σου γυρνάνε.
Και τωρα σε παγκόσμια πρώτη το ψυχολογικό προφίλ του χαφιέ. (Μπορεί αναγνώστη μου να μην είμαι κοινωνιολόγος αλλά από ρουφιάνους ξέρω. Έχω δει πολλούς.)
Τύπος αδιάφορος κενός, χωρίς κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο(μιλάμε για τους κοινωνικούς ρουφιάνους και όχι τους πολιτικο-στρατιωτικούς)
Απαίδευτος τα βιβλία που έχει διαβάσει είναι τα Αρλεκιν, τα σταυρόλεξα και τους βίους Αγίων εαν θέλει υποκριτικά να το παίξει καλός χριστιανός. Οι λογοτεχνικές του γνώσεις σταματουν στα Κειμενα λογοτεχνίας στο Λύκειο και η μουσική που ακούει ειναι τσιφτετελοποπ και Κανα Γαιτάνο την Εβδομάδα των παθών(Η Madonna της εκκλησίας).
Εχει κάποια μυστικά για το οποίο ντρέπεται και είναι η αχίλλειος πτέρνα του.
Οι πολιτικές του πεποιθήσεις σταματούν στο "ο τάδε με βόλεψε εκείνον θα ψηφίσω".
Γενικά διάγει μίζερον βίο. Η μόνη του χαρά είναι όταν κανει το "κοινωνικό" του καθήκον. Διαλέγει ανθρώπους ισάξιους (κατηγορία αμοιβάδας)για φίλους. Οι άνθρωποι τους οποίους δηλητηριάζει είναι άτομα ευάλωτα, τα οποία γνωρίζει καλά και τα οποία τα τσιμπάει υπουλα και εκεί που πονάνε. Κουτοπόνηρος και άθλιος. Εν ολίγοις τα σκουλήκια μπροστά του είναι ουρί του παραδείσου.
οπως προανέφερα αναγνώστη τα πάντα είναι μπουμερανγκ.
Ναι ο ρουφιάνος έχει την δύναμη να καταστρέψει μια σχέση, μια οικογένεια, μια φιλία. ναι ξέρει ποτε ποιον και γιατί αν "χτυπήσει". Αλλά το άσυλο δεν του εξασφαλίζεται. και η τιμωρία θα έρθει απο το μέσο απο το οποίο άδραξε πληροφορίες. Τα μυστικά όσο σκοτεινά και να ειναι μαθαίνονται. Και τότε δεν θα υπάρξει κανεις να ειναι φίλος του και να τον προστατεψει.
Την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν. Τον ρουφιάνο κανείς.
Ιούδας, Εφιάλτης, δοσίλογοι της κατοχής, απλοι καθημερινοι χαφιέδες. Τι τους ενώνει?
Η ενέργεια που έδωσαν θα έρθει σε αυτους. Θα μείνουν μόνοι δακτυλοδεικτούμενοι περιθωριακοί. Κανεις δεν γουστάρει τον χαφιέ αναγνώστη μου!ουτε ο ιδιος του ο εαυτός!
