Ήταν στην Λάρισα πρώτη φορά...Χειμώνας του 1990. Δεν πήγαινα σχολείο τότε συχνά. Θεωρούσα χαμένο τον χρόνο, ήθελα να χαζέψω στην τηλεόραση. Τους ακριβείς λόγους δεν τος ξέρω. Ένα πρωί ανοίγω την Ετ1 στην εκπαιδευτική τηλεόραση(είχαν αγάπη τότε στα κανάλια για τα μικρά παιδιά.) Και τσουπ!Ο Ερωτόκριτος. Παραγωγή του Σπαθάρη παίχτηκε σε κάποια επεισόδια. Δεν πήγα σχολείο μέχρι να ολοκληρωθεί.Ένιωθα απίστευτα την μισή εκείνη ώρα Μετά από λίγους μήνες στο σχολείο(τέλος σαιζόν) ήρθε για εμάς. Δεν θυμάμαι το έργο ποιο ήταν. Θυμάμαι ένα γέλιο βαθύ, μια φωνή που άλλαζε ευκολα από παιδική σε αντρική και τα φώτα.
Λίγα πράγματα θυμάμαι από την τόσο παιδική μου ηλικία. Αλλά αυτό το γεγονός δεν το ξεχνάω! Γέλασα πολύ και για λίγη ώρα ημουν πραγματικά ευτυχισμένη. Μπαμπάκο...Καλή τύχη... Σ' ευχαριστώ για τότε!
