Βρε καλώς τα παιδιά!!! Χαθήκαμε αναγνώστη μου! Λίγο το καλοκαιράκι(εντάξει τυπικά αρχίζει σε ένα μήνα), λίγο οι δουλειές, σ'έχασα.
Κατ' αρχήν αυτή την ώρα που μιλάμε αρχίζει ο τελικός του Champions League. Δεν το συνέδεσα τελικά το χαζοκούτι. Δεν πάει το χέρι μου να ενώσω το αρσενικό και το θηλυκό καλώδιο(ακόμη και τα καλώδια βάλαμε να κάνουν sex). Δεν επετεύχθη τελικά η καλωδιακή συνουσία και εγώ ακούω τον τελικό στο radio. πόσους τελικούς έχουμε ζήσει αναγνώστη μου? Ακομη ένας ραδιοφωνικός, δεν έτρεξε και τίποτε.
Που είχαμε μείνει?
Χαθήκαμε είπαμε... Τί έκανες εσύ αυτές τις ημέρες?
Παρατηρούσα αναγνώστη μου. Τι? Τα "άσπρα κόκκινα κίτρινα μπλέ καραβάκια" και τους "πράσινους και μπλε κόκκους" της πολιτικής. Τα παπαγαλάκια, τα οποία μου θύμισαν τα παπαγαλάκια που μου αγόραζε ο μπαμπάς μου μικρή και τα έβαζα στον γεμάτο μας νιπτήρα να κολυμπήσουν και να δροσιστούν. Πνιγόταν εκείνα βέβαια. Όπως πνίγονται με τον ίδιο τους το λόγο οι πολιτικάντηδες μας. Πνίγονται από τα ψέματα και τις φανφάρες τους!(μόλις ξεκίνησε ο αγώνας των αγώνων!)
Αααχ Ευρώπη εσύ μας μάρανες" τραγουδούσε κάποτε ο Τζιμάκος. Εκλογές των εκλογών έγιναν και αυτές. Μεγάλη η πίτα της Ευρώπης της γιαγιούλας και όλοι θέλουν αν κόψουν άλλος κομματάρα άλλος ψιχουλα, σαν εκείνα του Κοντορεβυθούλη.
Δεν με νοίαζει αναγνώστη μου για πρώτη φορά στην ζωή μου τι θα γίνει.
Για πρώτη φορά δεν έχω ακούσει τις ομιλίες και τις ψευτιές τους live, δεν θα δω το debate και δεν θα είμαι στο χωριό μου να ψηφίσω. Δεν με ενδιαφέρει η εικόνα της Ελλαδίτσας μας στην Ευρώπη. Είμαι αρκετά ρεαλίστρια να ξέρω ποια ακριβώς είναι.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το κοινωνικό προφίλ των κομμάτων και όχι το προφίλ του φτωχού συγγενή που παρουσιάζουν.
Με ενδιαφέρουν οι χιλιάδες άνεργοι(και φοβάμαι μην προστεθώ και εγω στην λίστα), οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρες επιχειρήσεις που θα κλείσουν μέσα στην τρέχουσα χρονιά. το χάος του κέντρου της Αθήνας μας-του λεγόμενου ιστορικού- στο οποίο μόνο ιστορία δεν βλέπεις. Η κατάσταση στα νοσοκομεία, στα οποία οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι απλά ήρωες. Τα παιδιά που "μπαίνουν" στα πανεπιστήμια και αυτό που παίρνουν στα χέρια τους είναι ένας πάπυρος για τον τοίχο.
Τα πενήντα εκατομμύρια που δανειστήκαμε πρόσφατα και κανείς δεν ξέρει σε πόσες τσέπες μπήκαν.
Με ενδιαφέρει η κατάσταση των μεταναστών των οποίων τα παιδιά,γεννημένα στην χώρα μας,ούτε πιστοποιητικό γέννησης δεν έχουν . Σαν να μην υπάρχουν αναγνώστη. Με φοβίζει η δύναμη της TV και ο χαυνωτικός της ρόλος.Δωρεάν Όπιο αναγνώστη μου. Η εξάρτηση των πολιτικών από τα ΜΜΕ.
Και αναρωτιέμαι: Μόνο εμείς οι "απλοί" άνθρωποι ενδιαφερόμαστε για την ποιότητα της ζωής μας σε αυτή την πόλη? Μόνο εμείς νιώθουμε ότι δεν χωράμε πλέον άλλοι? Ότι η επαρχία έχει σβήσει πια και η λέξη "αποκέντρωση" ούτε σαν όρος δεν υφίσταται πια?
όταν λέω εμείς εννοώ εσένα και εμένα . Βγάζω εκτός τα εκατομμύρια πρασινομπλεκόκκινους ψηφοφόρους. Βγάζω εκτός τους απολιτίκ οικολόγους πράσινους. Πολύ μου την σπάνε αυτοί.
Και σκέφτομαι και λέω: Τι μένει?
Η αποχή μένει. Δεν ψηφίζω δεν στηρίζω. Κανένα. Ποτέ ξανά. Ψηφίζω αποχή δαγκωτό! Και αναρωτιέμαι: Εαν η αποχή είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την συμμετοχή(όπως και θα συμβεί) θα αλλάξει τίποτε? Θα είναι μια επανάσταση(έστω και έτσι έστω και στις παραλίες)
Ξέρω ότι μέχρι τώρα οι επαναστάσεις δεν γίνονται έτσι. Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να γίνουν έτσι?
Γι 'αυτό αναγνώστη μου θα την κλείσω εδώ την ενότητα αυτή. Τώρα θα μιλήσεις εσύ. Για ό, τι σου κάνει κέφι. Εκτός από την πολιτική. Μίλα μου για την σχέση σου. Για τις καλοκαιρινές διακοπές σου. Για την μαμά σου και τον μπαμπά σου. Για ότι εσύ θέλεις. Ξέρω ότι θέλεις πολύ να τα πούμε.
Μίλα μου για την γειτονιά σου και για τις καλοκαιρινές βόλτες στην Αθήνα. Για τις συναυλίες που θα πας φέτος. για τους AC/DC που έρχονται αύριο και δεν το πιστεύω ακόμη!!!!!
Μίλα μου για όλα και για τίποτε. Απλά απόψε όχι άλλη πολιτική. όχι άλλα καραβάκια, παπαγαλάκια (σαν αυτά που έκανα στον νιπτήρα μας στην Λάρισα μικρή)
Σε αφήνω να δεις το μάτς. θα τα πούμε απο εβδομάδα. Πολλές δουλειές αυτές τις ημέρες!
I' m on a highway to hell!!!!!
