Φρέσκια επέτειος, όπως διαβάζω στα κιτάπια μου. Ο ΟΗΕ την καθιέρωσε το 1999. Αν και εις μνήμην των τριών αδελφών Μιραμπάλ , η ημέρα είχε καθιερωθεί από το 1981.
Αναγνώστη μου, εχω βαρεθει τα μικροπολιτικά θεματα στα ΜΜΕ...Εχω βαρεθει. Σαμαράς, ΓΑΠ, Παν-"καλος" , Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάννη, κτλ..
Εχω βαρεθεί αλήθεια.
Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική πλέον. με προβληματίζουν τα κοινωνικά θέματα. Η βία ενάντια στις γυναίκες, η βια γενικά, οι ανάπηροι άνθρωποι παραολυμπιονίκες που δεν μπορούν να φτάσουν πουθενά? Αυτη την στιγμή που με διαβάζεις, έχουν μαζευτεί έξω από το υπουργείο πολιτισμού, περιμένοντας να δουν το "πολυ" κύριο υπουργό.
Αλλά τους θυμούνται μόνο όταν φέρνουν τα μετάλλια...
και αυτοί οι άχρηστοι ασχολούνται με το νέο κόμμα της Ντόρας και άλλες βλακείες...
Το θέμα μας δεν ειναι αυτοί οι άχρηστοι. Ουτε οι πράσινοι που μας έφεραν την χούντα, ούτε οι μπλε που διασπώνται, ουτε οι ροζ που θα εξαφανισθούν , ούτε οι κόκκινοι που ειναι ανάξιοι λόγου.
Το θέμα μας ειναι οι γυναίκες και η βία την οποία υφίστανται.
Ειναι η πιο διαδεδομένη και αποσιωπημένη μορφή βίας. Οπως έχουμε ξαναπεί ο άνδρας έχει την ρώμη και η γυναίκα την γκρίνια..
Αυτή η μορφή βίας, αποτελει μια πανδημία. Εκδηλώνεται σε όλες τις μορφές της, στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία, στο δρόμο, στις περιοχές με πολεμικές συρράξεις, στην εμπορία γυναικών, στους δημόσιους χώρους, αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους και οφείλεται κυρίως στη διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες λόγω των στερεότυπων αντιλήψεων για το ρόλο τους στην κοινωνία.
πλήττει γυναίκες ανεξάρτητα μορφωτικού επιπέδου. Θυμαμαι την γυναίκα ενός πρύτανη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο η ίδια, η οποία επί 30 χρόνια την κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά ο σύζυγος της.Μία στις τρεις γυναίκες είναι πιθανό να υποστεί άσκηση φυσικής βίας, σεξουαλική εκμετάλλευση ή κακοποίηση κατά τη διάρκεια της ζωής της. Μία στις πέντε γυναίκες πέφτει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Πάνω από το 80% των θυμάτων παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων είναι γυναίκες
Στη χώρα μας, τα στοιχεία για τη βία κατά των γυναικών, σύμφωνα με τα Κέντρα Αθήνας και Πειραιά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, επισημαίνουν ότι μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της από τον άνδρα ή το σύντροφό της, ενώ κάθε χρόνο στην Ελλάδα διαπράττονται 4.500 βιασμοί. Ø Δράστης ενδοοικογενειακής βίας, σε ποσοστό 82%, είναι ο σύζυγος του θύματος, σε ποσοστό 12% ο σύντροφος, ενώ, σε μικρότερα ποσοστά, παρατηρούνται και περιπτώσεις κακοποίησης της γυναίκας από άτομο του οικογενειακού ή κοινωνικού της περίγυρου (πατέρας, αδελφός, τέκνο, άλλο).
Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου «Αγάπη χωρίς Πόνο» της Κύπρου, σχετικά με το προφίλ του δράστη, αυτό κυμαίνεται μεταξύ 18 και 50 ετών, ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση με το μορφωτικό επίπεδο του δράστη, αφού έχουν καταγγελθεί δράστες από όλες τις κοινωνικές τάξεις και τα μορφωτικά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων αστυνομικών, στρατιωτικών, μηχανοδηγών, δικηγόρων και ιερέων.
Αναγνώστη μου, ας μην κρυβόμαστε. Σαν παιδια εχουμε δει την μητέρα ή την γιαγιά μας να κακοποιούνται ή κάποιες από εμάς εχουμε κακοποιηθεί.
Κάποιες έχουν πειστεί οτι φταίνε και ότι το αξίζουν το ξυλίκι τους και κάποιες άλλες έχουν πειστεί ότι δεν εχουν εναλλακτική λύση.
Και οπως έχουμε ξαναπεί. Η σωματική βία δεν ειναι μορφή τιμωρίας για την ψυχική βία. ΟΚ..η γυναίκα γκρινιάζει..Η σφαλιάρα και η κλωτσια δεν ειναι τρόπος να την κανεις να σταματήσει.
Το θέμα ειναι ατελείωτο και το Νταμαζάκι αναγνώστη μου, δεν ειναι ειδήμων. Μακάρι να ήμουν κοινωνιολογος ή κοινωνική λειτουργός, να ασχοληθώ. Για αυτό σου λέω...Σπάσε την σιωπή σου..Φώναξε..Say a word!Γιατι η αγάπη δεν πονάει και κανεις δεν σε δέρνει από αγάπη...
Αναγνώστη μου, εχω βαρεθει τα μικροπολιτικά θεματα στα ΜΜΕ...Εχω βαρεθει. Σαμαράς, ΓΑΠ, Παν-"καλος" , Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάννη, κτλ..
Εχω βαρεθεί αλήθεια.
Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική πλέον. με προβληματίζουν τα κοινωνικά θέματα. Η βία ενάντια στις γυναίκες, η βια γενικά, οι ανάπηροι άνθρωποι παραολυμπιονίκες που δεν μπορούν να φτάσουν πουθενά? Αυτη την στιγμή που με διαβάζεις, έχουν μαζευτεί έξω από το υπουργείο πολιτισμού, περιμένοντας να δουν το "πολυ" κύριο υπουργό.
Αλλά τους θυμούνται μόνο όταν φέρνουν τα μετάλλια...
και αυτοί οι άχρηστοι ασχολούνται με το νέο κόμμα της Ντόρας και άλλες βλακείες...
Το θέμα μας δεν ειναι αυτοί οι άχρηστοι. Ουτε οι πράσινοι που μας έφεραν την χούντα, ούτε οι μπλε που διασπώνται, ουτε οι ροζ που θα εξαφανισθούν , ούτε οι κόκκινοι που ειναι ανάξιοι λόγου.
Το θέμα μας ειναι οι γυναίκες και η βία την οποία υφίστανται.
Ειναι η πιο διαδεδομένη και αποσιωπημένη μορφή βίας. Οπως έχουμε ξαναπεί ο άνδρας έχει την ρώμη και η γυναίκα την γκρίνια..
Αυτή η μορφή βίας, αποτελει μια πανδημία. Εκδηλώνεται σε όλες τις μορφές της, στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία, στο δρόμο, στις περιοχές με πολεμικές συρράξεις, στην εμπορία γυναικών, στους δημόσιους χώρους, αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους και οφείλεται κυρίως στη διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες λόγω των στερεότυπων αντιλήψεων για το ρόλο τους στην κοινωνία.
πλήττει γυναίκες ανεξάρτητα μορφωτικού επιπέδου. Θυμαμαι την γυναίκα ενός πρύτανη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο η ίδια, η οποία επί 30 χρόνια την κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά ο σύζυγος της.Μία στις τρεις γυναίκες είναι πιθανό να υποστεί άσκηση φυσικής βίας, σεξουαλική εκμετάλλευση ή κακοποίηση κατά τη διάρκεια της ζωής της. Μία στις πέντε γυναίκες πέφτει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Πάνω από το 80% των θυμάτων παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων είναι γυναίκες
Στη χώρα μας, τα στοιχεία για τη βία κατά των γυναικών, σύμφωνα με τα Κέντρα Αθήνας και Πειραιά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, επισημαίνουν ότι μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της από τον άνδρα ή το σύντροφό της, ενώ κάθε χρόνο στην Ελλάδα διαπράττονται 4.500 βιασμοί. Ø Δράστης ενδοοικογενειακής βίας, σε ποσοστό 82%, είναι ο σύζυγος του θύματος, σε ποσοστό 12% ο σύντροφος, ενώ, σε μικρότερα ποσοστά, παρατηρούνται και περιπτώσεις κακοποίησης της γυναίκας από άτομο του οικογενειακού ή κοινωνικού της περίγυρου (πατέρας, αδελφός, τέκνο, άλλο).
Εξετάζοντας τη διάρκεια της σχέσης της γυναίκας με το δράστη, παρατηρείται ότι κατά προσέγγιση 2 στις 3 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας βρίσκονται σε αυτήν τη σχέση περισσότερο από 10 έτη. Ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι οι κακοποιητικές σχέσεις είναι συνήθως μακροχρόνιες. Πιθανόν αυτό να σχετίζεται με την κοινωνική ανοχή στη βία, που οδηγεί στο στιγματισμό και την ενοχοποίηση του θύματος και αναγκάζει τις γυναίκες στην αποδοχή της κατάστασής τους.
3 στις 5 γυναίκες που υπέστησαν κακοποίηση και προσήλθαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γ.Γ.Ι. ανέφεραν ότι βιώνουν ψυχολογική και σωματική βία.
Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου «Αγάπη χωρίς Πόνο» της Κύπρου, σχετικά με το προφίλ του δράστη, αυτό κυμαίνεται μεταξύ 18 και 50 ετών, ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση με το μορφωτικό επίπεδο του δράστη, αφού έχουν καταγγελθεί δράστες από όλες τις κοινωνικές τάξεις και τα μορφωτικά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων αστυνομικών, στρατιωτικών, μηχανοδηγών, δικηγόρων και ιερέων.
Αναγνώστη μου, ας μην κρυβόμαστε. Σαν παιδια εχουμε δει την μητέρα ή την γιαγιά μας να κακοποιούνται ή κάποιες από εμάς εχουμε κακοποιηθεί.
Κάποιες έχουν πειστεί οτι φταίνε και ότι το αξίζουν το ξυλίκι τους και κάποιες άλλες έχουν πειστεί ότι δεν εχουν εναλλακτική λύση.
Και οπως έχουμε ξαναπεί. Η σωματική βία δεν ειναι μορφή τιμωρίας για την ψυχική βία. ΟΚ..η γυναίκα γκρινιάζει..Η σφαλιάρα και η κλωτσια δεν ειναι τρόπος να την κανεις να σταματήσει.
Το θέμα ειναι ατελείωτο και το Νταμαζάκι αναγνώστη μου, δεν ειναι ειδήμων. Μακάρι να ήμουν κοινωνιολογος ή κοινωνική λειτουργός, να ασχοληθώ. Για αυτό σου λέω...Σπάσε την σιωπή σου..Φώναξε..Say a word!Γιατι η αγάπη δεν πονάει και κανεις δεν σε δέρνει από αγάπη...
