"Σήμερα σε διεθνές επίπεδο πάνω από 200 εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται υπό καθεστώς δουλείας ενώ κάθε 3 δευτερόλεπτα σε κάποιο σημείο του πλανήτη πεθαίνει ένα παιδί εξαιτίας της φτώχειας, δηλαδή 1.200 παιδιά ανά ώρα!!! Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την τελευταία ετήσια Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τη στιγμή που τα χαμηλότερα ποσοστά της σχετικής παιδικής φτώχειας (κάτω του 5%) έχουν επιτευχθεί στις τέσσερις σκανδιναβικές χώρες (Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία και Σουηδία) και η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση περίπου της κατάταξης με 12,4%.
Η παιδική εργασία στην Ελλάδα είναι στο περιθώριο της έρευνας, όχι γιατί ερευνητές ή πανεπιστημιακοί ή οργανώσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων δεν ενδιαφέρονται, αλλά γιατί το στοίχημα της απασχόλησης που αποτελεί κορυφαίο θέμα στη σχέση της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν πρέπει να έχει «γκρίζες ζώνες». Καθώς, λοιπόν, η λέξη «ευημερία» συνεχώς αυξάνει τη συχνότητα χρήσης της στην πολιτική και οικονομική σκηνή της χώρας, μερικά στοιχεία έρχονται να δοκιμάσουν την ουσία της. Στοιχεία που αποκρύπτονται ή ακόμη χειρότερα αγνοούνται από την επίσημη κρατική εξουσία. Άλλωστε, η χώρα μας έχει το μοναδικό πλεονέκτημα να εμφανίζει ακόμα και σήμερα κενά στοιχείων σε πολλές επίσημες ευρωπαϊκές στατιστικές αναφορές.
Με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα στον τρόπο συλλογής δεδομένων, η εθνική στατιστική υπηρεσία το δεύτερο τρίμηνο του 2006 δίνει πληθυσμό 8.000 παιδιών εργαζομένων ηλικίας 16–18. Α υτό όμως δεν είναι το πραγματικό για την Ελλάδα νούμερο. Τα πραγματικά στοιχεία της ντροπής για τη χώρα μας δείχνουν ότι 100.000 με 150.000 ανήλικοι κάτω των 18 ετών εργάζονται, ενώ μόλις λιγότεροι από 30.000 εξ' αυτών εργάζονται νομίμως. Δυστυχώς, μέσα σε αυτόν τον πληθυσμό καταγράφεται απασχόληση ανηλίκων σε χείριστες μορφές εργασίας, όπως δουλειά στο δρόμο, πορνεία, εξαναγκαστική εργασία, κ.ά. Την ίδια στιγμή, στην χώρα μας 460.000 παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών ζουν σε συνθήκες φτώχειας ενώ το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, χωρίς να συμπεριλαμβάνει τον πληθυσμό Ρομά και μεταναστών, υπολογίζει πως γύρω στις 40.000 παιδιά ετησίως εγκαταλείπουν το σχολείο πριν την ολοκλήρωση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και οδηγούνται στην αγορά εργασίας.
Τα προβλήματα αυτά, λοιπόν, είναι εδώ και συνεχώς αυξάνονται γιατί τα παράγει η φτώχεια και τα επιτρέπει το κράτος μη λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέσα πρόληψης και αντιμετώπισης των κοινωνικών ρηγμάτων που παρουσιάζει η χώρα μας."
πηγή:pacific.jour.auth.gr
Αναγνώστη μου καλησπέρα...Γύρισες από τις διακόπες ή ακόμη λιάζεσαι σε κάποια παραλία? Λιάζεσαι δεν λιάζεσαι εγώ θα τα πώ και ας μην με διαβάσεις..Μικρά παιδιάα σαν ήμαστε με τις φίλες και τους φίλους στο χωριό παίζαμε τα σκλαβάκια. Μια μπάλα θέλαμε μόνο. Σαν τα μηλα ήτανε μονο που καποιοι προσπαθουσαμε να πιάσουμε την μπάλα, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Σκλαβωνόμαστε έτσι και γελάγαμε...Στα αστεία παίζαμε που λεει και ο Αναγνωστάκης.ημαστε τυχερα βλεπεις. Παιδιά που είχαν το μεσημεριανό, το βραδινό και το φρούτο τους. Ρούχα καινούρια τουλάχιστον 3 φορές τον χρόνο. Τα Σάββατα βόλτες και 15 μέρες διακοπές. Ειχαμε μπάλα και λαστιχάκια. Γελάγαμε γελάγαμε και φωτίζαμε τον ήλιο. Δεν ξέραμε βλέπεις, οτι υπάρχουν παιδάκια, τόσο κοντά μας στην Ελλάδα, αλλά και τόσο μακριά μας στην Ασία, την Αφρική...παιδιά που στην ηλικία που εμεις κάναμε πλίτσι πλίτσι στα Σύβοτα αυτά δουλευαν, ώστε να εξασφαλίσουν το ψωμί και το νερό τους. Μας έλεγαν:"τα παιδάκια στην Σομαλία δεν εχουν να φάνε και εσύ το αφήνεις!!!!!"(μεταξύ μας δεν χρειάστηκε να μου το που ποτέ αυτό)
Παιδιά μπλέγμένα σε πόλεμο λίγων, παιδιά που δεν είχαν πιει ποτέ γάλα, παιδιά που πέθαιναν από ελονοσία και από ασθένειες που διαβάζαμε στα"δελφινάκια του Αμβρακίκού" και μας φαινόνταν αρχαίες.
"Περίπου 250.000 παιδιά εργάζονται μαζί με τους γονείς τους στη συγκομιδή καφέ στη Νικαράγουα"
Η παιδική εργασία ειναι ένα αγκάθι στην σάρκα του πλανήτη. Ο καπιταλισμός, στη πιο άγρια μορφή του, δείχνει τα δόντια του στα παιδιά , στο μέλλον του πλανήτη. Παιδιά που γεννήθηκαν για να είναι εργάτες, παιδιά που πωλήθηκαν σε πλουσιους για σεξουαλικούς λόγους, όπως η Nojoud Ali από ην Υεμένη, που πήρε στα 10 της διαζύγιο...Άπειρα τα παραδείγματα εκμετάλλευσης παιδιών.
Στο Μοναστηράκι σε πλησιάζουν μικρά πλασματάκια και σου ζητάν 1 ευρώ να αγοράσουν όπως λένε ένα junior γευμα στα Goody's. Παιδιά που οι γονείς τους εχουν στήσερι μπίζνα ολόκληρη και πρέπει να φέρουν καθημερινά μεροκάματο στο σπίτι. Σαν εκεινο το πιτσιρικά στον σταθμό των λεωφορείων στην Κων/πολη που περπατούσε ξυπόλητος και ζητούσε χρήματα, ενώ ο τόπος έβραζε στους 40 βαθμούς.
Και τι κανουν για όλα αυτά?
Το Πακιστάν παρακαλά για φάρμακα ενώ ο κίνδυνος χολέρας ειναι έντονος.
Περίπου 3,5 εκατομμύρια παιδιά εκτίθενται στον κίνδυνο θανατηφόρων ασθενειών που συνδέονται με το μολυσμένο νερό όπως η διάρροια και η δυσεντερία...
Και ο πρώτος και δευτερος κόσμος χτυπά παλαμάκια. Η δύση , με τον καπιταλισμό της θελει, τα παιδιά των φτωχών χωρών σκλάβους.
Τα συμπεράσματα δικά σου....
