Το Λαλα μιας Δευτέρας

καλημέρα Αναγνώστη μου κατεψυγμενε!το νταμαζακι ειναι εδώ ενωμενο,παγωμένο! βιβλική καταστροφή εγινε εχθες στην πατρική μου οικεία, Αναγνωστη μου..και όχι τίποτε άλλο μου χαλασε την υπεροχη στιγμή!Ημουν που λες στο κρεβαβτακι μου,αγκαλια με το netbookάκι μου και ετρωγα(φυσικά),τα υπέροχα καρυδάκια απο τα ορεινα της Αρτας,εβλεπα και μια σειρούλα,ειχα περασει και υπέροχα τις προηγουμενες μερες. ηταν ξερεςι απο εκείνες τις στιγμές που λες:να την η ευτυχία ειναι εδω και μου κρααει το χέρι,παρόλο το PSI,το μνημόνιο τις διακοπές του GAP στην Κόστα Ρικα. Και εκει ακουω κατι νερα να τρεχουν, τρεχω και εγω και τι να δω:πλημμυρα απο το WC...πηρα την πιρόγα μου(γιατι αλλιως δεν περπατουσες στο διαδρομο)πηγα να κλεισω την παροχη του νερού(με την συνοδεια των απαραιτητων επικλησεων στην Παναγίτσα και τον Χριστουλη)και μαζευα τα ασσμαζευτα.
Θυμασαι Αναγνωστξ μου που οταν ημουν μικρή σου έλεγα ότι θελω να σφουγγαρίσω την Βενετία? Ε..το εκαναν εχθες και ηταν ακομη μια πολυ κακή ιδέα...
Ετσι ξεμεινα απο νερό και θερμανση. Εδραιώνω την σχεση μου με το αερόθερμο και αν πηγαινω γυρω γυρω ωσαν ανυδρη κορασιδα για μπανιο...Ειδα βεβαια και την θετικη πλευρα ολου αυτου:πλυθηκε το χαλι του δωματίου μου και σφουγγαριστηκε αβαδιστα και αβιαστα ο κατω όροφος του σπιτιου.
Αυτα!Ηθελα τοσο πολύ να γκρινιάξω,που ειπα να τα πω σε εσενα, αφου ξερω ότι μετα απο τοσα χρονια,μ'αγαπας τόσο που δεν θα με παρατήσεις..
κατα τα λοιπά, το PSI αλλα ξυρισμα με την ψιλη που μας ετοιμαζουν οι ιδιώτες δανειστές μας(πςςςς τι ειπα παλι!!!) το σκεφτονται λες και ειναι νυφική κουπ...Μας τα ζαλισαν ενα σαβαβτοκυριακο τωρα..θα το κανουν,δεν θα το κανουν?
Σφαξε με αγα μου να αγιασω καταντησε...οχι τιποτε αλλο θελω να κανονισω ενα ταξιδι τον Απρίλιο και δεν ξερω εαν θα αλλαξω τις δραχμες μου σε ευρω ή όχι..
Επιτελους οι δραχμουλες. Ο Κολοκοτώνης, ο Καποδιστριας και τα άλλα παιδια θα ζωντανέψουν παλι στα ταμεία αν και αυτή την φορα δεν θα ειναι σε χαρτονομίσματα των 5000 δρχ και 500 αντιστοιχα, αλλα σε εκεινα των 5,000,000,000 και 5,000,000 δρχ.
Φτασαμε στα όρια μας αναγνώστη μου και ακόμη και το χιουμορ μας σαν να ψιλοπιάνει πάτο. και πως να μην το κανει; Οι μισοι μας φιλοι ειναι εξωερικ, οι αλλοι μισοι ανεργοι και καποιοι γνωστοι μας που εργαζονται ακόμη ξεχασαν πως ειναι να πληρώνεσαι...
Σπαραζουν ονειρα απο την ανεργια και την φτωχεια, η μεταναστευση δεν ειναι μονοδρομος,διοτι και εξω τα ιδια θεματα υπάρχουν (πανω κάτω). καποτε ειχες τον ερωτα..Σκοτωνεται και αυτος καθημερινά απομ το ψυχος και τον φοβο. Ειμαστε μια χωρα γκριζων ανθρωπων?
Ισως...γιατι υπαρχουν ακομη καποιοι καλλιτεχνες που φωτιζουν τις στιγμες μας. Δες τον κο Χριστιανοπουλο και τον κο Μίσσιο.
Ειμαστε μια χωρα γκριζων ανθρωπων με καποια ουρανια τόξα να περπατουν αναμεσα μας...
Αλλα αυτοι οι γκριζοι ανθρωποι καποια μερα θα κοκκινήσουν Αναγνώστη μου. και τότε ο διαβολος θα κατέβει στην γη και θα παρει εκεινα τα ροζ γουρουνακια του κυνοβουλιου μαζί του. Γι'αυτο ας σηκώσουμε τα ποτήρια μας καλέ μου στις στιγμές εκεινες!
Μονο που ελπίζω να μην κανουν αυτες οι στιγμές της επαναστασης 400 ετη να ερθουν γιατι τα ρεκορ αυτα δεν ειναι να τα ξανασπάμε...
Ελπιζω να ερθουν συντομα και να είμαστε και εμεις εκει...
Αναγνωστη μου τα λεμε συντομα!

Archive-bullets