Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Η ελευθερία που έχουμε ή η ελευθερία που θέλουμε;

Καλησπέρα Αναγνώστη μου, αλληλέγγυε.
Χορός εισβολών της αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ. για τους χαζούς) σε κατειλημμένους/ελεύθερους χώρους τις τελευταίες μέρες.
Τρέχουν και δεν φτάνουν τα ροτβάιλερ της εξουσίας, να ξεσκεπάσουν γιάφκες, να πατάξουν την “τρομοκρατία”, να προλάβουν την βία και να αποκαταστήσουν την ευνομία ξανά.
Κοινώς: “ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ, ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ, ΜΗΝ ΚΙΝΕΙΣΑΙ. Μόνο να βλέπεις. Να παρακολουθείς ανελλιπώς τα δελτία των ειδήσεων, τις ειδησεογραφικές εκπομπές (ξέρεις την Ευαγγελάτο που μετράει μπουκάλια, τον Καμπουράκη που αποκαλεί εσένα ή κάποιον από τον κύκλο σου “μαλακισμένο”, τον Πρετεντέρη με την μακριά γλώσσα να γλύφει την εκάστοτε κυβέρνηση). Σε θέλουν λοβοτομημένο Αναγνώστη μου.

Να κάθεσαι στον καναπέ σου, να πληρώνεις τους φόρους σου, να βλέπεις σίριαλ, να λικνίζεσαι στα σκυλάδικα, να ερωτεύεσαι όπως θέλουν αυτοί (με σκοπό να φέρεις στην κοινωνία νεους ψηφοφόρους) και κάθε τέσσερα χρόνια να μπαίνεις στο παραβάν σου να τους ψηφίζεις. Για να συνεχίζουν αυτοί να σε εκμεταλλεύονται , να πλουτίζουν εις βάρος σου, να σε πνίγουν στα χημικά όταν διαμαρτύρεσαι και να σου πετάνε και ένα κοκαλάκι να γλύψεις, ώστε να μην σηκώνεις κεφάλι.
Να ζεις σε μια επίφαση δημοκρατίας, αλλά ουσιαστικά να ζεις στο Brazil του Γκίλιαμ. Να είσαι κούφιος άνθρωπος.
Γιατί αυτό που τους ενοχλεί πραγματικά δεν είναι τα 1000 μπουκάλια στην Villa Amalias ή οι μάσκες στην Σκαραμαγκά. Τους ενοχλεί η εναλλακτική που αντιπροτείνουν οι χώροι αυτοί.
Τυπογραφείο, ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός, θεατρικές παραστάσεις, μαθήματα ξένων γλωσσών, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, κοινωνικές κουζίνες.
Άνθρωποι που κλείνουν την τηλεόραση , κλείνουν δηλαδή τα μάτια και τα αυτιά τους στην μαυρίλα αυτή και συναντιούνται, Αναγνώστη μου. Όχι όπως εσύ και εγώ. Αλλά ζωντανά,τετ- α- τετ και τα λένε. Ανταλλάσσουν απόψεις, αγαθά, τρόφιμα, φάρμακα και το κυριότερο ελεύθερες ιδέες.
Θα μου πεις ήταν όλα μαγικά;
Όχι αλλά κάποιοι έβαζαν ένα λιθαράκι στο να γίνουν. Στο να πεινάσουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας κάποτε, αφού δεν θα έχουν κοινό να απευθυνθούν. Στο να ανοίξουν λίγο τα μυαλά. Και το κυριότερο: Στο να μην εξαπλωθεί το χεράκι του φασισμού, ακόμη περισσότερο στο κέντρο της Αθήνας.
Ουπς! Είπα κάτι; Α ναι! φασισμός. Οι καταλήψεις (Villa Amalias & Σκαραμαγκά), αποτελούσαν ένα ωραιότατο εμπόδιο στην εξάπλωση του φασισμού, στο λεγόμενο “ιστορικό” κέντρο της Αθήνας. Αλλά δεν συμφέρει τους εξουσιαστές να χάσουν το δεκανίκι τους. Την τρομοκρατία που σκορπάνε οι φασίστες στην περιοχή.
Αναγνώστη μου. Ελπίζω να κατάλαβες γιατί πλέον ένας ένας οι ελεύθεροι χώροι θα βαφτίζονται “κέντρα ανομίας” (από τους άνομους) και θα εισβάλλουν τα ροτβάιλερ στους χώρους αυτούς.
“Το πάθος για την λεφτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά”
Αλληλεγγύη στους 93 διωκόμενους αγωνιστές της Villa Amalias


Θα τα πούμε την επόμενη φορά.
ΥΓ. Και μην σε παραμυθιάζουν, Αναγνώστη μου και χαθείς. Δεν είναι αυτοί στα ΜΜΕ και στην Βουλή σωστοί. Αλλά οι 93 που διώκονται και όσοι άλλοι είναι μέσα στα κελιά και παλεύουν για την ελευθερία τους.  Γιατί δεν είναι ελευθερία να μπορείς να κατέβεις στην Ερμού να ψωνίσεις και δεν είναι βίαοι όσοι με πορείες σε εμποδίζουν.
Ελευθερία είναι να μην έχεις ανάγκη να ψωνίσεις, αλλά να μπορείς να ανταλλάσσεις όσα σου χρειάζονται και να βγαίνεις στην Ερμού μόνο για να χαίρεσαι τον ήλιο. Δεν είναι βίαιοι οι αγωνιστές. Βίαιοι είναι οι κρατιστές και τα ροτβάιλερ τους.

Κατερίνα Γώγου - Υπερασπίζομαι την Αναρχία


ΥΓ2 . Ζητώ συγνώμη από τα ροτβάιλερ για την παρομοίωση των μπάτσων με αυτά
πρώτη δημοσίευση στο : 

Ποσοι μου είπαν γεια!!!!