Αυτη η αναρτηση δεν εχει χαρακτηρα ημερολογιου, ουτε αναδρομης,ουτε τιποτε.
θελω να φτιάξω λίγο τα κέφια μας. θα σου πω λοιπον για ταινιες, μουσικές & ομορφες στιγμές.
Αναγνώστη μου, το 2011 το Νταμαζάκι έζησε μεγάλες στιγμές. βρεθηκε σε πορείες ήσυχες και μη γνωρισε κόσμο και ντουνια στην Αθήνα και όχι μονο, πηγε στην Κωνσταντινούπολη στην Filiz & περασε ενα εξαίσιο τετραήμερο, εδωσε πανελλήνιες (ξανα), εσκισε στην σχολή του και εβγαλε υπέροχες φωτογραφίες. Περασε ενα σουπερ καλοκαίρι, με πολλα ξενυχτια,χορους και παρέες. Ανεβηκε στα Ζαγόρια να χορέψει με τους Σαρακατσαναίους και κατεβηκε στην Κρήτη για να χοροπηδήξει με τους Κρητικούς. Ερωτευτηκε τον καλό του με τον οποίο αποχαιρετίστηκε μετά.
Αλλαξε σπίτι,πόλη και δουλειά.
Πάντρεψε το μικρό αδερφάκι του και περασε μια απο τις πιο ωραίες εβδομάδες της ζωής του.
Αλλαξε στυλ, χρώμα μαλλιών. Πήρε καποια κιλά, τα οποία ξαναέχασε.
Εφτιαξε απειρες πίτες και άπειρα γλυκά. Εμαθε να φτιάχνει υπέροχα μουστοκούλουρα.
Γνωρισε γατόνια, ειχε για λίγο τον Σβάρτσι, ο οποίος την αποχαιρέτησε ενα Δεκεμβριάτικο πρωινό. Γνωρισε μια Μπουμπου άλλο πραγμα μαγισσα...
Πηγε σε πολλά Live, θεμελίωσε μια απο τις καλυτερες φιλίες και γελασε πολυ.
Ειδε ταινίες υπέροχες και καποια Remake τοσο απαίσια που ηθελε να περάσει βελόνες του πλεξίματος στα αυτιά της.
Και μόλις συνειδητοπιήσες Αναγνώστη μου οτι μιλάω για εμένα σε τρίτο πρόσωπο. Πρεπει να ε΄χω καποια ψυχασθένεια φαινεται.
Αλαλ το 2011 ειχε πολλά ασχημα. Χωρισα, εφυγα απο μια πόλη που παρ' όλη την ασχημια της την αγαπώ. Ειναι χαλια η κατάσταση στην Ελλαδα, ολη την χρονιά τα λέγαμε. Και το 2012 αναμενεται χειρότερο. Περισσότεροι φόροι, περισσότεροι φτωχοί,περισσοτερη πείνα. Η αισιοδοξία που υπήρχε αλλες χρόνιες τετοια μερα-την τελευταία του χρόνου- φετος δεν υπάρχει. Ακόμη και τα παιδιά δεν ειναι τοσο χαρουμενα φέτος. Γιατι βλεπεις και αυτα καταλαβαίνουν την κατάσταση και πως να χαρούν;
Αλλα ειπα Αναγνώστη μου..μονο χαρές θα μοιραζόμαστε σημερα. Ετσι για να χαρουμε λίγο.
Δεν νομίζω να σιχαινομαι τιποτε αλλο απο τις αναδρομες. Και αυτη την έκανα μονο και μονο να θιυμηθώ τα καλα του 2011 και να ξεχασω την βια που ζουμε καθημερινα. Μονο και μονο να αποδειξω πρωτα στον εαυτό μου, ότι η ζωή στην χωρα αυτή έχει και τα καλά της. Εχει τις λιακάδες της, τα φρεσοκομμένα πορτοκάλια, τα γελάκια της Βασιλικής και τα χουρχουρητα του Νταιζονίου, το κασκόλ που δεν θα τελειώσει ποτέ. Εχει την επίσκεψη μιας φίλης, η οποία μονο χαρά εφερε και μια καλημερα ενα φθινοπωρινό πρωινό, την οποία δεν περίμενες.
Εχει νεους ερωτες και παλιούς, νεες πόλεις, νεες αρχες.
Δεν ξερω. Αποφασισα την τελευταία διετια να ειμαι αισιοδοξη και αυτό θα πραξω.
Ελπίζω το ίδιο να κάνεις και εσυ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΗΗ ΜΟΥ!!!!! Ελπίζω το 2012 να αλλάξουμε σελίδα
Bob Seger- turn the page
